Simone Martini was een Italiaanse schilder uit Siena aan het begin van de 14e eeuw. Hij was een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Siënese schilderkunst. Toen hij nog jong en onbekend was, kreeg hij de prestigieuze opdracht om de Maestà van het Palazzo Pubblico in Siena te schilderen en vanaf dat moment nam zijn roem onverminderd toe.

Een van de beroemdste meesterwerken van Simone Martini is de Annunciatie. Martini schilderde dit altaarstuk met zijn zwager Lippo Memmi in 1333. Het altaarstuk was bestemd voor een altaar in de kathedraal van Siena. In 1799 werd het werk liet overgebracht naar de Galleria degli Uffizi in Firenze waar het nog steeds bewaard wordt. Het schilderij geldt als een van de grootste meesterwerken van de 14e-eeuwse schilderkunst in Europa.

Hierop vooruitlopend bestelde de stad vier bijkomende altaarstukken voor de zijaltaren van de kathedraal die opgedragen waren aan de vier beschermheiligen van de stad, Sant’Ansano, San Savino, San Vittore en San Crescenzo. Vier schilders kregen de opdracht een altaarstuk te creëren voor de vier altaren. Het centrale paneel van deze altaarstukken zou zijn aan het leven van Maria als , terwijl de zijpanelen en de predella het leven van de beschermheilige van Siena zou gewijd zijn.

Met de Geboorte van de Maagd door Pietro Lorenzetti en de Presentatie in de Tempel door Ambrogio Lorenzetti, beide uit 1342, de Aanbidding van de Herders toegeschreven aan Bartolomeo Bulgarini (1351), en de Annunciazione van Simone Martini en Lippo Memmi, werd een schitterende scenografie gecreëerd rond Duccio's Maestà die al, in 1311 op het hoofdaltaar van de Duomo geplaatst was.

Simone Martini e Lippo Memmi, Annunciazione tra i santi Ansano e Massima, 1333, Galleria degli Uffizi, Firenze

De Annunciazione tra i santi Ansano e Massima, gesigneerd en gedateerd 1333, werd gemaakt voor het altaar van Sant'Ansano in de Duomo van Siena[4]. Op het centrale paneel verschijnt de aartsengel Gabriël aan de Maagd om de geboorte van Jezus aan te kondigen en begroet Maria met de in reliëf gegraveerde woorden op de gouden achtergrond, Ave gratia plena Dominus tecum, of Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met u.

De scène speelt zich af op een vloer die kleurrijk geaderd marmer nabootst. De twee figuren worden gescheiden door de vaas met hoge lelies, een symbolische verwijzing naar de zuiverheid en kuisheid van Maria [3] .
De aartsengel Gabriël houdt in zijn linkerhand een olijftak omhoog, symbool van vrede. De lelie verwijst naar de reinheid van Maria, maar heeft hier ook een politieke betekenis. De lelie is ook het symbool van Firenze. In Siena, dat rivaliseerde met Firenze werd een olijftak gebruikt.

Simone Martini e Lippo Memmi, Annunciazione tra i santi Ansano e Massima (al centro della scena, è raffigurato il vaso con i gigli, simbolo del figlio di Dio e della purezza di Maria), 1333, Galleria degli Uffizi, Firenze

Bovenaan, in het midden van het tafereel, is de Heilige Geest afgebeeld in de vorm van een duif, omringd door serafijnen.