Oltrarno | Santo Spirito, Firenze

Santo Spirito ligt aan de zuidelijke oever van de rivier de Arno in de wijk 'Oltrarno' (letterlijk aan de andere kant van de Arno). Dit is een zeer sfeervolle wijk, en ook rond de Piazza Santo Spirito vind je talrijke bars en restaurants waar je iets van het authentieke florentijnse leven kan proeven.

De belangrijkste monumenten in de Oltrarno zijn de kerken Santo Spirito en Santa Maria del Carmine, Palazzo Pitti, villa Bardini, Forte del Belvedere. De 15de eeuwse Basilica Santa Maria del Santo Spirito, simpelweg Santo Spirito genoemd is het laatste werk van architect Filippo Brunelleschi. De kerk wordt door velen gezien als het meest authentieke werk van Brunelleschi.

In de sacristie van de kerk hangt de Crucifix van Michelangelo die hij voor hiet klooster maakte uit dank voor hun gastvrijheid. Michelangelo mocht, in de vroege fase van zijn loopbaan, van de monniken lichamen uit hun hospitaal onderwerpen aan anatomische studies. Dit hielp hem in grote mate bij het vormen van zijn kennis van het menselijk lichaam.

Het belangrijkste werk in de kerk is wellicht de Pala Nerli of Madonna col Bambino tra i santi Martino e Caterina d'Alessandria e i committenti van Filippino Lippi. Verder zijn er werken van Perugino, Alessandro Allori, Rosso Fiorentino en Raffaellino del Garbo, een leerling van Filippino Lippi. De Grande Sacristia is een meesterwerk van Giuliano da Sangallo. In de Cappella Corbinelli het Altare del Sacramento van Andrea Sansovino.

Het Chiostro dei Morti en het Chiostro Grande

Vanaf de vestibule van de sacristie kun je via een trap afdalen naar een eerste chiostro, het Chiostro dei Morti genaamd, vanwege de grote hoeveelheid grafstenen die in de muren opgenomen werden.

Een tweede kloostergang, de Chiostro Grande dell'Ammannati, die een aparte ingang heeft vanaf Piazza Santo Spirito, werd tussen 1564 en 1569 gebouwd door Bartolomeo Ammannati.
Een derde, kleine vierkante chiostro, ligt ten zuiden van het Chiostro Grande. Het is een geplaveide kloostergang met Dorische zuilen die ronde bogen ondersteunen.
In het Refettorio‎ zien we veel fresco's van Bernardino Poccetti, waaronder een cenacolo of Laatste Avondmaal.

Aan de oostkant is er de Refettorio Nuovo die dateert uit het einde van de zestiende eeuw. De refter voorafgegaan door een Antirefettorio met beschilderde lunettes en een Sant'Agostino op de kluis van Bernardino Poccetti (1606). Het Refettorio Nuovo werd in de 19e eeuw verdeeld in twee kamers en is gedecoreerd met Poccetti's Tre Cene (met centraal een Laatste Avondmaal).

Naast de kerk van Santo Spirito in Firenze, kan je een eeuwenoude Augustijnse eetzaal binnengaan, het voormalige refettorio van het middeleeuwse kloostercomplex. Het is een grote zaal die een van de oudste delen is van het aangrenzende 14e-eeuwse klooster.