|
|
De Duomo of kathedraal van Santa Maria Assunta staat op het gelijknamige plein, in de Terzo di Città van Siena. De bouw van de kathedraal startte in de 12e eeuw. Het is een van de grote voorbeelden van Italiaanse gotische architectuur. De Duomo heeft een rijk versierde façade die in 1380 voltooid werd.
De voorgevel van de Duomo (la facciata del Duomo)
De kathedraal werd ontworpen en voltooid tussen 1215 en 1263 op het terrein van een vroegere structuur. De duomo heeft de vorm van een Latijns kruis met een licht projecterende transept, een koepel en een klokkentoren. De koepel rijst op uit een zeshoekige basis met ondersteunende kolommen en werd in 1264 voltooid.
De façade, die opgetrokken werd in wit marmer (met enkele decoraties in rood marmer uit Siena en groene serpentijn uit Prato), kan worden verdeeld in twee registers, een onderste en een bovenste, elk verwijzend naar twee verschillende bouwfasen. De rijkdom van de decoratie, voornamelijk sculpturaal, laat enkele onregelmatigheden en asymmetrieën zien die voortvloeien uit de lange constructiefase waar verschillende ontwerpers aan meewerkten. [8]
Het onderste register, Giovanni Pisano
De constructie van de westelijke gevel van de kathedraal duurde drie decennia (1284-1310 / 17) nadat de kathedraal vanaf het midden van de dertiende eeuw aanzienlijke veranderingen had ondergaan in het oostelijke gedeelte met de constructie van de zeshoekige basis voor een koepel door Nicola Pisano, en in de daaropvolgende jaren met de realisatie van de inrichting van het liturgisch koor die de transformatie van de crypte inhield, een vervanging voor het koor dat rijkelijk met fresco’s versierd was in de jaren 80 van de dertiende eeuw. In diezelfde jaren werden ook de beuken voltooid, waarvan de grotere breedte betekende dat de klokkentoren - die tot dan buiten de muren van de kerk voorzien was - in het gebouw werd opgenomen [4].
De onderste deel van de gevel werd gebouwd tussen 1284 en 129, waarna hij plotseling Siena verliet, waarschijnlijk vanwege de kritiek van de gemeente op verspilling en desorganisatie. [11] De drie portalenen de twee zijtorens dateren uit deze fase.
|
|
La parte inferiore della facciata del Duomo di Siena [2]
|
Giovanni Pisano zorgde ook voor de sculpturale versiering en voorzag de gevel van een verrassende cyclus van gotische beelden. [1] [12] Degenen met een menselijke figuur zijn in totaal veertien, waarvan acht aan de gevel, drie aan de linkerkant van de gevel en drie aan de rechterkant. Deze hebben als onderwerp profeten, patriarchen, heidense filosofen en profetessen en vertegenwoordigen een unicum in de Italiaanse gotische beeldhouwkunst, aangezien ze een nauwkeurig iconografisch programma hebben waarin alle figuren, vrijwillig of onvrijwillig, de komst van Christus aankondigen. [12] Op de gevel vinden we, van links naar rechts, de filosoof Plato, de profeet Habakuk, een Sibille, koning David, koning Salomo, Mozes en Jezus van Sirach. Aan de linkerkant vinden we een niet-identificeerbare figuur, de profeet Jesaja, en de waarzegger (en onvrijwillige profeet) Bileam. Aan de rechterkant vinden we eindelijk Simeon, de profetes Maria van Mozes en de filosoof Aristoteles. Onder deze beelden vinden we dierfiguren, terwijl hogerop, tussen de Madonna en de engelen en rustend op de architraaf, de antropomorfe voorstellingen van de vier evangelisten. Alle beelden zijn kopieën van originelen die in het Museo dell'Opera del Duomo worden bewaard. Door Giovanni Pisano of zijn werkplaats zijn ook de standbeelden van de zijtorens, tot aan de top. [1]
Een uitzondering op deze beeldhouwkunst die de komst van Christus aankondigt, is de architraaf met Verhalen van de Madonna die boven het centrale portaal en onder de lunet is geplaatst, beschouwd als een origineel werk van Tino di Camaino uit het eerste of tweede decennium van de veertiende eeuw, en de bustes van de gezegende Sienese Giovanni Colombini, Ambrogio Sansedoni en Andrea Gallerani, gebeeldhouwd binnen de gevels van de gevels door Tommaso Redi (jaren dertig van de zeventiende eeuw). [12]
Het bronzen trigram van de naam van Christus op de lunet van het centrale portaal dateert ook uit dezelfde eeuw. De bronzen deur van het centrale portaal is tenslotte van Enrico Manfrini (1958) en toont de verheerlijking van Maria. [12]
Op het kerkhof zijn marmeren inlegsels vergelijkbaar met die van de vloer binnenin. Tegenwoordig zijn het kopieën van de originelen van Nastagio di Gaspare uit 1450, die de wijdingsceremonies uitbeelden. [13]
|
|
Facciata del Duomo di Siena, il trigramma bronzeo del nome di Cristo che si trova sulla lunetta del portale centrale [2]
|
Parte superiore
Het werk aan het bovenste deel van de gevel van de kathedraal van Siena werd toevertrouwd aan Camaino di Crescentino (vader van de nog bekendere Tino di Camaino), die de werken van 1299 tot 1317 zou leiden.
Crescentino's schoorsteen bouwde de gevel waardoor het zijn huidige "drie knobbels" -uiterlijk krijgt. Onder de centrale is er een grote oculus omlijst door gotische nissen met bustes van profeten, apostelen binnenin en, in het midden bovenaan, de Madonna met het kind. Het originele beeldhouwwerk van de laatste bevindt zich in het Opera del Duomo Museum.
Ooit werd het auteurschap van dit deel van de gevel toegeschreven aan Giovanni di Cecco, die zou hebben gewerkt er later in 1376 aan, op basis van een document dat sprak over werken "aan de gevel op de Piazza del Duomo, logie van de bisschop" , waarvan verkeerdelijk gedacht werd dat het verwees naar de gevel van de kathedraal in plaats van naar de gevel van het Bisschoppelijk paleis dat op hetzelfde plein staat en de residentie van de bisschop was. [14]
|
|
La parte superiore della facciata del Duomo di Siena [1]
|
Camaino di Crescentino gaf de gevel zijn huidige tricuspidalis aspect. [1] Een prachtige oculus opent in het midden, omlijst door gotische nissen met de bustes van de apostelen en profeten die hulde brengen aan de Madonna met het kind, herkenbaar in de bovenste centrale nis (de originelen bevinden zich in het Museo dell'Opera del Duomo). Aan de zijkanten omlijsten twee pilaren deze structuur en eindigen in pinakels en vervolgens in zeer dunne torenspitsen, die het opwaartse momentum van het gebouw accentueren. Aan de zijkant zijn er twee orden loggia's, terwijl het geheel wordt bekroond door drie vergulde knobbels. De drie gouden mozaïeken, die van links naar rechts de presentatie van Maria in de tempel, de kroning van de Maagd Maria en de geboorte van Jezus uitbeelden, werden in 1878 in Venetië gemaakt, naar een ontwerp van Alessandro Franchi. [12] De oculus heeft in plaats daarvan een glas-in-loodraam van Pastorino dei Pastorini (midden 16e eeuw), dat het Laatste Avondmaal afbeeldt en van binnenuit zichtbaar is. [12]
Over het algemeen is de bovengevel in een bloemrijke gotische stijl. Rond de vroege jaren van de veertiende eeuw begon de Sienese architect Lorenzo Maitani te werken aan de gevel van de kathedraal van Orvieto, zichtbaar beïnvloed door de Sienese bovengevel. Omdat deze stijl echter op de hele gevel wordt toegepast, en niet alleen op het bovenste gedeelte, is de gevel van de kathedraal van Orvieto een verbeterde versie van de Sienese gevel. Het is niet helemaal duidelijk welke van de twee het model was voor de ander, maar aangezien de werken van Camaino di Crescentino een paar jaar vooruit zijn gegaan op die van Lorenzo Maitani en de stad Siena een grotere invloed heeft dan die van Orvieto, is het waarschijnlijk dat het was Siena om model te staan ??voor Orvieto, in plaats van andersom. [1] In Siena is in ieder geval een architectonisch gebrek duidelijk, met de pilaren aan de zijkanten van het roosvenster die niet samenvallen met die aan de zijkanten van het middenportaal, in de onderste helft. [13]
Dalla sommità del Duomo, l'Arcanqelo Michele protegge Siena
.
|
|
Statua dell'Arcanqelo Michele sulla cima del Duomo di Siena (il Duomo di Santa Maria Assunta) [3]
|
Il Museo dell'Opera della Metropolitana, conosciuto anche come Museo dell'Opera del Duomo di Siena,
si trova a fianco della cattedrale.
Museum – Siena Opera della Metropolitana
Piazza Duomo, 8
53100 Siena Tel. +39 (0)577/283048
operaduomo@operaduomo.siena.it
|
|
|
|
|
|
La parte superiore della facciata
|
|
|
|
|
|
|
|
Duomo di Siena, La parte superiore della facciata
|
|
La parte superiore della facciata del Duomo di Siena |
|
La parte superiore della facciata del Duomo di Siena, la statua dell'angelo
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Il trigramma di Cristo
|
|
|
Podere Santa Pia of Casa Santa Pia is een authentieke vakantiewoning in Castiglioncello Bandini, een klein dorp in het zuiden van Toscane, in de buurt van Montalcino, Arcidosso en de Monte Amiata. Tot 1883 was Santa Pia een klein klooster voor vrouwen, nu is het met behoud van alle authentieke materialen een ideaal vakantieverblijf.
Traveling in Tuscany| Holiday homes in southern Tuscany | Podere Santa Pia
|
|
Podere Santa Pia, un incantevolecasa vacanze nel cuore della Maremma meridionale, con suggestiva veduta verso il Monte Amiata, la penisola di Monte Argentario e Montecristo e la Corsica immerse nel blu intenso del Mar Tirreno. Credit: @ Podere Santa Pia
|
Bibliografie
- Enzo Carli, Il Duomo di Siena e il Museo dell'Opera, Firenze, Scala, 1999.
- R. Bartalini, Il duomo nuovo di Siena. La fabbrica, le sculture, i maestri, le dinamiche di cantiere, Silvana Editoriale, Cinisello Balsamo (Milano) 2019 | www.academia.edu
- Alessandro Bagnoli, Roberto Bartalini, Luciano Bellosi, Michel Laclotte (a cura di), Duccio: alle origini della pittura senese, Cinisello Balsamo, Silvana, 2003, ISBN 88-8215-483-1.
- Carlo Chenis (a cura di), Il Crocifisso della Madonna del Voto, Cinisello Balsamo, Silvana, 2003, ISBN 88-8215-701-6.
- Toscana, Milano, Touring Club Italiano, 2003, p. 536, ISBN 88-365-2767-1.
- Alessandro Angelini (a cura di), Pio II e le arti. La riscoperta dell'antico da Federighi a Michelangelo, Cinisello Balsamo, Silvana Editoriale, 2005.
- Marilena Caciorgna, Roberto Guerrini, Il pavimento del Duomo di Siena, Cinisello Balsamo, Silvana Editoriale, 2005.
- AA.VV., Die Kirchen von Siena, vol. 3, Monaco, Deutscher Kunstverlag, 2006.
- Mario Lorenzoni (a cura di), La facciata del Duomo di Siena: iconografia, stile, indagini storiche e scientifiche, Cinisello Balsamo, Silvana Editoriale, 2007, ISBN 978-88-366-1015-0.
- Luigi Collarile, Alexandra Nigito (a cura di), In organo pleno, Berna, Peter Lang, 2007, ISBN 978-3-03911-210-4.
- Mario Lorenzoni (a cura di), Le pitture del Duomo di Siena, Cinisello Balsamo, Silvana Editoriale, 2008.
- Barbara Tavolari, Marilena Caciorgna, Siena: Duomo, Battistero, Livorno, Sillabe, 2008, ISBN 978-88-8347-406-4.
- Mario Lorenzoni (a cura di), Le sculture del Duomo di Siena, Cinisello Balsamo, Silvana Editoriale, 2009.
- Luca Giorgi, Pietro Matracchi, Cupole medievali. Il Duomo di Siena, Firenze, Alinea, 2010, ISBN 88-6055-492-6.
[1] Duomo di Siena, Facciata, Foto di Myrabell, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo 3.0 Unported.
[2] Foto di Miguel Hermoso Cuesta, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International.
[3] Foto di © José Luiz Bernardes Ribeiro, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International.
[4] Marie-Ange Causarano, La cattedrale di Siena tra seconda metà XIII e XIV secolo: trasformazioni e ridefinizione dell’edificio, 2009, V Congresso Nazionale di Archeologia Medievale, a cura di G. Volpe, P. Favia (Foggia –Manfredonia, 30 settembre-3 ottobre 2009), p. 773.
[5]
[6]
|
° This article incorporates material from the Wikibooks, manuali e libri di testo liberi article Duomo di Siena, published under the GNU Free Documentation License.
|
|
|
|
|
|
|
|