Simone Martini was een Italiaanse schilder uit Siena aan het begin van de 14e eeuw. Hij was een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Siënese schilderkunst. De Annunciatie uit 1333 is eenvan zijn belangrijkste werken. Het altaarstuk werd oorspronkelijk geschilderd voor een zijaltaar in de kathedraal van Siena naast de Maestà van Duccio die op het hoofdaltaar geplaatst was. Martini schilderde dit altaarstuk met zijn zwager Lippo Memmi in 1333. Het altaarstuk was bestemd voor een altaar in de kathedraal van Siena. In 1799 werd het werk liet overgebracht naar de Galleria degli Uffizi in Firenze waar het nog steeds bewaard wordt. Het schilderij geldt als een van de grootste meesterwerken van de 14e-eeuwse schilderkunst in Europa.
De annunciatie is een uitbeelding van het verhaal volgens Lucas 1:26-35, waarin de aartsengel Gabriël Maria bezoekt om haar te melden dat God haar uitverkoren heeft om de moeder van zijn zoon te worden.
De twee figuren worden gescheiden door de vaas met hoge lelies, een symbolische verwijzing naar de zuiverheid en kuisheid van Maria.
Bovenaan in de omlijsting, in de cuspidi, zijn vier kleine medaillons met afbeeldingen geschilderd van de profeten Jeremia, Ezechiël, Jesaja en Daniël. Boven Maria is de profeet Jesaja afgebeeld. Hij houdt een boekrol vast met de tekst

“ECCE VIRGO CONCIPIE[T] ET PARIET FILIVM ET VOC[ABITVR NOMEN EIVS EMMANVEL]” 

«[Propter hoc dabit Dominus ipse vobis signum]: ecce virgo concipiet, et pariet filium, et voc  abitur nomen ejus Emmanuel ]”
(Perciò il Signore stesso vi darà un segno:) Ecco, la vergine è incinta, darà alla luce un figlio, che chiamerà Emmanuele [cioè: Dio-con-noi].

'(Daarom zal de Heer zelf ulieden een teeken geven:) Zie, de Maagd zal ontvangen en eenen Zoon baren, en zijn naam zal genoemd worden Emmanuel'.[5]

[Isaja 7:14.]

Jesaja was een profeet uit de Hebreeuwse Bijbel. Jesaja trad tussen 750 en 700 v.o.t. op als profeet aan het hof van de koningen van het Koninkrijk Juda en wordt gerekend tot de grote profeten. De naam Jesaja betekent Jhwh heeft gered.
De afbeelding van Jesaja, meestal met een boekrol, soms met een zaag, duidend op zijn vermeende martelaarschap, heeft in de christelijke iconografie geen uitzonderlijk grote plaats gehad. Hij komt vanwege de interpretatie van zijn voorspellingen van de geboorte van het Kind vooral voor in mariale context .
De profetieën van Jesaja over de geboorte van de Messias (9,1-6; 7,14-16 en vooral 11,1-16: de twijg van Jesse) hebben de aanzet gegeven tot het ontstaan van een zeer bijzonder iconografisch schema, dat van de ‘boom van Jesse’.  In de 11e eeuw beeldde men dit gegeven, dat elke auteur kende, simpel uit: boven een twijg (virga = virgo Maria) zweeft de Geest van Jahwe (Jes. 11,2) als een duif  [6].
 

Simone Martini e Lippo Memmi, Annunciazione tra i santi Ansano e Massima (tondi dai quali si affacciano i profeti Isaia e Daniele, con cartigli che alludono al mistero dell’Incarnazione), 1333, Galleria degli Uffizi, Firenze

De tekst in het medaillon van Daniël:

: “ASPICIEBAM … ET ECCE CV[M] NVB[IBVS] CELI Q[VAS]I FILI[VS] HO[MIN]I VENIEBAT” 
“Aspiciebam [ergo in visione noctis], et ecce cum nubibus caeli quasi filius hominis veniebat, et usque ad antiquum dierum pervenit et in conspectu ejus obtulerunt eum”
Guardavo, durante le visioni notturne, e lo videro venire, con le nubi del cielo, come un Figlio dell'uomo; raggiunse il Vecchio e lo condussero davanti a lui).

Ik zag dan in het gezicht bij nacht, en zie, met de wolken des hemels kwam als een menschenzoon, en hij kwam tot bij den oude van dagen, en voor diens aangezicht bracht men hem.[5]

[Daniël, 7, 13.]