De Loggia dei Lanzi onderstreept nog eens de behoefte om macht en status publiek tot uitdrukking te brengen. Vooraanstaande families hadden om vergelijkbare redenen hun eigen loggia. Die van de Rucellai, schuin tegenover hun door Alberti ontworpen palazzo, is bewaard gebleven, net als die van de Piccolomini bij hun paleis in Siena.

Een kleine geschiedenis

Na de verhuis van de’Medici naar het Palazzo Pitti aan de overkant van de Arno, kreeg het Palazzo Vecchio zijn nieuwe naam en een nieuwe ingang aan de westelijke zijde van het stadhuis.

In 1323 werd het stenen platform, bekend als de ringhiera, gebouwd voor het Palazzo Vecchio en transformeerde het plein tot een fysieke, openbare locatie waar de overheid direct contact had met de bevolking.

Omdat zowel de kerk als de Signoria een ceremonieel doel hadden, werd de ringhiera een plaats van invloed en machtsvertoon waarvan beide instellingen profiteerden.
De vergroting en geleidelijke transformatie van de Piazza della Signoria in de veertiende en vroege vijftiende eeuw laat prachtig zien hoe een plein waar zich eerst het collectief van de elite heeft gemanifesteerd, langzaamaan, maar niet zonder tijdelijke tegenslagen, wordt omgevormd tot het speelveld van één familie [3].

Het eerste beeld op het plein, de Marzocco, de leeuw die het symbool is van Firenze symboliseerde, werd vermoedelijk in 1349 op de ringhiera geïnstalleerd. Hoewel het origineel nu verloren is gegaan en in 1812 werd vervangen door een marzocco die Donatello maakte in 1418-20. Deze leeuw werd in 1865 verplaatst naar het Bargello Museum.
Giambologna stond in voor twee beelden onder de Loggia dei Lanzi, De Roof van de Sabijnse vrouwen ( 1583) en
Hercules en de Centaur (1599).

Giambologna, Ratto delle Sabine, 1574-1580, Loggia dei Lanzi, Piazza della Signoria, Firenze [5]

Hoewel het een gotisch gebouw is, is de aanwezigheid van ronde bogen een echte anticipatie op de renaissancestijl die naar alle waarschijnlijkheid Filippo Brunelleschi inspireerde voor de bouw van wat wordt beschouwd als het eerste volledig renaissancistische gebouw, de Spedale degli Innocenti. op het plein van de Santissima Annunziata.

Vanaf de 16e eeuw, met de oprichting van het Groothertogdom Toscane en de definitieve onderdrukking van de republikeinse instellingen, werd de Loggia een overdekte ruimte bestemd om enkele sculpturale meesterwerken te huisvesten, en werd het een van de eerste tentoonstellingsruimtes ter wereld.

Cosimo I de' Medici de Grote (1519 - 1574) werd in 1569 de eerste groothertog van Toscane en heerste van 1537 tot 1574, aan het eind van de renaissance. Op het gebied van de architectuur en de kunsten had hij veel invloed. Hij steunde kunstenaars als Giorgio Vasari, Agnolo Bronzino en Benvenuto Cellini.
Cosimo I rangschikte de beelden onder de Loggia niet louter op basis van een esthetisch criterium, maar zorgde er voor dat de voorstellingen ook een precieze politieke betekenis hadden, zoals dat ook het geval was met de al bestaande sculpturen op de Piazza della Signoria.

Groupe Pasquino, représentant peut-être Ménélas portant le corps de Patrocle. Marbre, copie romaine d'époque flavienne d'après un original hellenistique du IIIe siècle av. J.-C., avec des restaurations modernes. Provenance : Rome. Se trouve dans les collections Médicis à Florence en 1570; installé dans la Loggia dei Lanzi en 1741. [5]

In die zin betekende de Perseus met het hoofd van Medusa van Benvenuto Cellini, dat speciaal in opdracht van Cosimo I gerealiseerd werd, het afsnijden van de republikeinse geschiedenis van de stad, gesymboliseerd door Medusa. Perseus houdt haar hoofd triomferend in de hoogte. Haar haren zijn een krioelend slangennest die de spreekwoordelijke stadsgeschillen vertegenwoordigen die het democratisch leven in Firenze hadden ondermijnd. Voor het Palazzo Vecchio staan diverse beelden zoals een negentiende-eeuwse replica van Michelangelo's David. De andere gekopieerde beelden zijn van Donatello (Judith en Holofernes) en Bandinelli (Hercules en Cacus).

De bekendste beelden onder de Loggia dei Lanzi zijn:

De Roof van de Sabijnse maagden vrouwen (Giambologna, 1583)

Hercules en de Centaur (Giambologna, 1599)

Perseus en Medusa (Benvenuto Cellini, 1554)

De roof van Polyxena (Pio Fedi)

Menelaos bij het lichaam van Patroclus

Op de gevel zien we vier panelen met allegorische voorstellingen van de kardinale deugden. Zij werden gemaakt naar een ontwerp van Agnolo Gaddi (1383-1386).