Simone Martini was een Italiaanse schilder uit Siena aan het begin van de 14e eeuw. Hij was een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Siënese schilderkunst. De Annunciatie uit 1333 is eenvan zijn belangrijkste werken. Het altaarstuk werd oorspronkelijk geschilderd voor een zijaltaar in de kathedraal van Siena naast de Maestà van Duccio die op het hoofdaltaar geplaatst was. Martini schilderde dit altaarstuk met zijn zwager Lippo Memmi in 1333. Het altaarstuk was bestemd voor een altaar in de kathedraal van Siena. In 1799 werd het werk liet overgebracht naar de Galleria degli Uffizi in Firenze waar het nog steeds bewaard wordt. Het schilderij geldt als een van de grootste meesterwerken van de 14e-eeuwse schilderkunst in Europa.
De annunciatie is een uitbeelding van het verhaal volgens Lucas 1:26-35, waarin de aartsengel Gabriël Maria bezoekt om haar te melden dat God haar uitverkoren heeft om de moeder van zijn zoon te worden.
De twee figuren worden gescheiden door de vaas met hoge lelies, een symbolische verwijzing naar de zuiverheid en kuisheid van Maria.
Bovenaan in de omlijsting, in de cuspidi, zijn vier kleine medaillons met afbeeldingen geschilderd van de profeten Jeremia, Ezechiël, Jesaja en Daniël. Boven Massima is de profeet Daniël afgebeeld. Hij houdt een boekrol vast met de tekst

: “ASPICIEBAM … ET ECCE CV[M] NVB[IBVS] CELI Q[VAS]I FILI[VS] HO[MIN]I VENIEBAT” 

“Aspiciebam [ergo in visione noctis], et ecce cum nubibus caeli quasi filius hominis veniebat, et usque ad antiquum dierum pervenit et in conspectu ejus obtulerunt eum”

Guardavo, durante le visioni notturne, e lo videro venire, con le nubi del cielo, come un Figlio dell'uomo; raggiunse il Vecchio e lo condussero davanti a lui).

Ik zag dan in het gezicht bij nacht, en zie, met de wolken des hemels kwam als een menschenzoon, en hij kwam tot bij den oude van dagen, en voor diens aangezicht bracht men hem.[5]

[Daniël, 7, 13.]

 

Daniël ('God is mijn rechter') is de hoofdpersoon van het bijbelboek Daniël in de Hebreeuwse Bijbel. Daniël werd bekend als een droomuitlegger en voorspeller van de toekomst (Daniël 5:12), omdat hij de verre toekomst en de toekomst van Israël kon voorspellen. Daniël behoorde tot de joodse edelen die na de verovering van Jeruzalem door Nebukadnezar II naar Babylon waren gevoerd.
In het christendom wordt Daniël als een profeet beschouwd, omdat Jezus hem een profeet noemde (Matteüs 24:15; Marcus 13:14). Het gelijknamige boek behoort in de joodse indeling echter tot de Geschriften, niet tot de Profeten. Ook de islam beschouwt Daniël als profeet.

Simone Martini e Lippo Memmi, Annunciazione tra i santi Ansano e Massima (tondi dai quali si affacciano i profeti Isaia e Daniele, con cartigli che alludono al mistero dell’Incarnazione), 1333, Galleria degli Uffizi, Firenze

In de tondo boven Maria wordt de profeet Jesaja afgebeeld. De tekst in het medaillon van Jesaja:

“ECCE VIRGO CONCIPIE[T] ET PARIET FILIVM ET VOC[ABITVR NOMEN EIVS EMMANVEL]” 

«[Propter hoc dabit Dominus ipse vobis signum]: ecce virgo concipiet, et pariet filium, et voc  abitur nomen ejus Emmanuel ]”

(Perciò il Signore stesso vi darà un segno:) Ecco, la vergine è incinta, darà alla luce un figlio, che chiamerà Emmanuele [cioè: Dio-con-noi].

'(Daarom zal de Heer zelf ulieden een teeken geven:) Zie, de Maagd zal ontvangen en eenen Zoon baren, en zijn naam zal genoemd worden Emmanuel'.[5]

[Isaja 7:14.]