|
|
|
Daniel Buren. “Fare, disfare, rifare”
Faire, Défaire, Refaire
Works in situ and situated 1968-2025
8/03-27/07/25
PALAZZO BUONTALENTI
Via de' Rossi 7
Pistoia, 51100 Italia
+39 0573 974267
www.pistoiamusei.it
Tot 27 juli in Palazzo Buontalenti een selectie historische werken en enkele werken die speciaal voor Pistoia zijn gemaakt en gerecreëerd door de Franse kunstenaar, wereldwijd referentiepunt voor conceptuele en minimale kunst.
Pistoia weidt een grote tentoonstelling aan Daniel Buren (Boulogne-Billancourt, Frankrijk, 1938), een leidende figuur op de internationale kunstscène. Deze belangrijke tentoonstelling opent op 8 maart 2025 en wordt georganiseerd door Fondazione Pistoia Musei, met de steun van Fondazione Caript en in samenwerking met Galleria Continua. Samengesteld door Daniel Buren en Monica Preti, zal het een belangrijke gelegenheid zijn voor bezoekers om het werk van de Franse kunstenaar te ontdekken.
Met een aantal originele werken die speciaal voor Pistoia Musei zijn gemaakt, samen met een brede selectie werken en studies, biedt de tentoonstelling een overzicht van de carrière van de kunstenaar en zijn duurzame relatie met Italië benadrukken.
Hoewel de tentoonstelling voornamelijk te zien is in het Palazzo Buontalenti, Palazzo de' Rossi en het Antico Palazzo dei Vescovi, reikt tentoonstelling ook buiten de museumzalen enkele werken aan die een relatie aangaan met de stad en haar grondgebied, waarmee Daniel Buren al lange tijd een sterke band heeft.[2]
|
|
[Photo-souvenir : Daniel Buren, Galleria Continua San Gimignano. Photo Lorenzo Fiaschi] |
De tentoonstelling is ook ideaal verbonden met Buren's interventies in de omgeving van Pistoia sinds de jaren 2000, zoals Muri Fontane a tre colori per un esagono (2005-2011) in het park van Villa La Magia in Quarrata, de stadsinterventies in het Haemodialyse Paviljoen van het voormalige Ceppo Ziekenhuis in Pistoia (2005) en La Cabane Éclatée aux Quatre Salles (2005) in de Gori Collection - Fattoria di Celle in Santomato.
Werken in situ
De tentoonstelling strekt zich idealiter uit tot buiten Pistoia, in een route die verschillende plaatsen in Toscane omvat, van Quarrata tot de Fattoria di Celle in Santomato di Pistoia, tot Colle di Val d'Elsa, Villa Medicea La Magia in Quarrata, en het Castello di Ama. In deze contexten gaan de talrijke permanente werken van Buren in situ niet alleen een dialoog aan met de topografie van het gebied, maar zijn ze ook onlosmakelijk verbonden met de plaatsen waar ze zijn ontstaan, wat ze uniek maakt. Deze geografische specificiteit biedt bezoekers een unieke ervaring: het museum waar de tentoonstelling plaatsvindt wordt het startpunt voor een reis door een van de regio's die het rijkst zijn aan permanente werken van de kunstenaar in situ. Een reis die zich ontwikkelt in tijd en ruimte, het concept zelf van de tentoonstelling in vraag stelt en nieuwe mogelijkheden opent voor interactie tussen kunst en context.[5]
|
|
Daniel Buren, La Cabane Éclatée aux 4 Salles, Fattoria di Celle, Collezione Gori, Pistoia, Pistoia
|
|
|
|
|
|
|
![Daniel Buren, Fare, disfare, rifare, Pistoia, 2025 [Découpé-Etiré, lavoro in situ, Palazzo Buontalenti, Pistoia 1985 / 2025. Particolare. Courtesy Fondazione Pistoia Musei, foto OKNOstudio, Ela Bialkowska © DB – SIAE Roma]](https://lh3.googleusercontent.com/pw/AP1GczOMDJHMbZ6kV4WwT7EZSQwtsWS2kl7HU_0sL0GprjPQ2royiAm11aOYcDD__iZDjXn9kvl-O38i-xexWwsZNRUNG9UZXfYhPDJvShRXg1lQmbxtWMdz=w700-h525-p-k) |
|
![Daniel Buren, Fare, disfare, rifare, Pistoia, 2025 [Arlecchino all’infinito, lavoro in situ, Palazzo Buontalenti, Pistoia, 2003 / 2005. Particolare. Courtesy Fondazione Pistoia Musei, foto OKNOstudio, Ela Bialkowska © DB – SIAE Roma]](https://lh3.googleusercontent.com/pw/AP1GczPlrdirjcT7TldVIiVOPtILXtq9z1rv4LySRgdm5qSdTxG2qf7_IAVV5nlCla2BRuVRtQx3hEyx1q9-Nt-rTvihfgMvwE9WbIv8ClS0E3wnA0c3JKfD=w700-h525-p-k) |
|
|
Découpé-Etiré, lavoro in situ, Palazzo Buontalenti, Pistoia 1985 / 2025. Particolare. Courtesy Fondazione Pistoia Musei, foto OKNOstudio, Ela Bialkowska © DB – SIAE Roma
|
|
Arlecchino all’infinito, lavoro in situ, Palazzo Buontalenti, Pistoia, 2003 / 2005. Particolare. Courtesy Fondazione Pistoia Musei, foto OKNOstudio, Ela Bialkowska © DB – SIAE Roma
|
|
Prismes et miroirs : hauts-reliefs, lavori situati, 2022, collezione privata, Parigi. Particolari. Courtesy Fondazione Pistoia Musei, foto OKNOstudio, Ela Bialkowska © DB - SIAE Roma
|
 |
|
 |
|
 |
Colle Val d'Elsa, Piazza Arnolfo di Cambio, fontana e pavimento Daniel Buren
|
|
Daniel Buren, Sulle Vigne: punti di vista, l'immagine simbolo del Castello di Ama, Gaiole in Chianti
|
|
Daniel Buren, Muri fontane a tre colori per un esagono (2005-2011) [Ph. Credit Alessandro Pasquali - Danae Project]
|
In samenwerking met de gemeente Pistoia wordt ook de route Passeggiata nel contemporaneo voorgesteld, die bezoekers uitnodigt om niet alleen de werken van Buren te ontdekken, maar ook andere werken van hedendaagse kunsenaars in Pistoia. De lijst met haltes langs de route kan worden geraadpleegd op de website van de Musei van Pistoia (www.pistoiamusei.it/arte-contemporanea-pistoia). |
|
![La facciata ai venti, lavoro in situ su due piani, Antico Palazzo dei Vescovi, Pistoia, marzo 2025 [Courtesy Fondazione Pistoia Musei]](https://lh3.googleusercontent.com/pw/AP1GczNDb60vMraZagmDZmrR7e9i_BuAK5LeoHm07LCW4VsM_7KxoqOhyhXlMtKk0uTgzT82W778QB_fm90WO7M8Cx_YlYd1SRXCbSa-Xu9NlBpFlHo9UNFa=w700-h560-p-k) |
|
|
|
|
La facciata ai venti, lavoro in situ su due piani, Antico Palazzo dei Vescovi, Pistoia, marzo 2025 [Courtesy Fondazione Pistoia Musei]
|
|
|
|
|
|
Tracey Emin. Sex and Solitude, Palazzo Strozzi, Firenze
|
|
Tracey Emin. Sex and Solitude, Palazzo Strozzi, Florence
Tracey Emin, I waited so Long (det.), 2022. Photo: HV-Studio. Courtesy of the Artist and Xavier Hufkens, Brussels ©Tracey Emin. All rights reserved, DACS 2024.
|
Tracey Emin in Palazzo Strozzi a Firenze
Sex and solitude
La più grande mostra mai realizzata in Italia su Tracey Emin
Dal 16 marzo scorso e sino al 20 luglio
Palazzo Strozzi
Piazza degli Strozzi, FIRENZE
www.palazzostrozzi.org
Palazzo Strozzi presenteert Tracey Emin. Sex and Solitude, de eerste grote institutionele tentoonstelling in Italië gewijd aan een van de meest gevierde hedendaagse kunstenaars. Vanaf het begin van haar carrière heeft ze traditionele conventies uitgedaagd die vrouwelijke kunstenaars degraderen tot secundaire of gemarginaliseerde rollen. Door werken die autobiografie en persoonlijke bekentenissen verweven, wordt Emin een actieve protagonist van haar eigen artistieke verhaal.
Tracey Emin is ook een geëngageerd kunstenaar. In 2022 opende Emin de Tracey Karima Emin Studios (TKE Studios) in Margate, een ambitieus project dat haar engagement weerspiegelt om de volgende generatie kunstenaars te ondersteunen.
De tentoonstelling maakt deel uit van het Equinozio di primavera 2025 project, een kalender van hedendaagse kunstevenementen in Toscane van 21 maart tot 6 april 2025, gecoördineerd door het Centro per l'Arte Contemporanea Luigi Pecci.
|
|
Tracey Emin, I waited so Long (2022; acrylic on canvas, 183.1 x 183.3 x 3.5 cm) © Tracey Emin. All rights reserved, DACS 2024. |
Exhibitions 2024 - 2025
|
Helen Frankenthaler, Dipingere senza regole, Palazzo Strozzi, Firenze
|
|
|
“Vai contro le regole o ignora le regole. Questo è l’unico modo per creare vera innovazione.” |
|
|
Helen Frankenthaler
|
 |
Helen Frankenthaler, Dipingere senza regole. Palazzo Strozzi, Firenze
|
Helen Frankenthaler, Dipingere senza regole
27 september 2024 tot26 januari 2025
Palazzo Strozzi
Piazza degli Strozzi, Firenze
www.palazzostrozzi.org
Palazzo Strozzi presenteert de grootste overzichtstentoonstelling ooit in Italië gewijd aan een van de meest revolutionaire Amerikaanse kunstenaars van de 20e eeuw [5]. De tentoonstelling biedt een diepgaand overzicht van de productie van Helen Frankenthaler en plaatst haar werken in dialoog met die van kunstenaars als Robert Motherwell (die ook haar echtgenoot was), Morris Louis, Jackson Pollock, Mark Rothko, David Smith, Anthony Caro en Anne Truitt, wiens werk de visuele sporen van herinnering en nostalgie exploreert.. Deze dialoog stelt ons in staat om de artistieke interacties en wederzijdse invloeden te begrijpen die het landschap van de Amerikaanse abstracte schilderkunst ingrijpend hebben gevormd.
De tentoonstelling biedt een reis langs grote doeken, werken op papier en sculpturen, waarbij een pad wordtuitgetekend dat de buitengewone originaliteit van de kunstenaar benadrukt.
De tentoonstelling omvat bruiklenen van de Helen Frankenthaler Foundation en gerenommeerde internationale musea zoals het MOMA in New York, de Tate Modern in Londen en de National Gallery of Art in Washington.
De tentoonstelling omvat panoramische werken die variëren van Open Wall (1953), een schilderij dat vooruitloopt op het werk van de Colour Field Pinting uit de jaren 1960, tot de intens atmosferische doeken uit het begin van de jaren 1990.
|
|
Helen Frankenthaler. Dipingere senza regole, Palazzo Strozzi, Firenze, 2024. [Photo OKNOstudio © 2024 Helen Frankenthaler Foundation, Inc. / Artists Rights Society (ARS), New York / SIAE, Rome] |
![Helen Frankenthaler, Dipingere senza regole. Palazzo Strozzi, Firenze [Helen Frankenthaler Open Wall (Muro aperto,) 1953, New York, Helen Frankenthaler Foundation © 2024 Helen Frankenthaler Foundation, Inc. / Artists Rights Society (ARS), New York]](https://lh3.googleusercontent.com/pw/AP1GczNnOQCemKyLcBaxvjul3LeMmefsGl1sTBDiJa8p8nrIaLIpzux2HkSOztBfODxWRwGMS_8xhKhL60QaeHjaKL0R95wBUt9G6nCGyR3osxvXygElr3HT=w2400-h990-p-k) |
Helen Frankenthaler, Open Wall, 1953. Oil on unsized, unprimed canvas, 53 3/4 x 131 inches. © 2019 Helen Frankenthaler Foundation, Inc. / Artists Rights Society (ARS), New York. Photo: Rob McKeever. Courtesy Gagosian |
|
|
“I wasn’t just looking at nature or seascape but at the drawing within nature
—just as the sun or moon might be about circles or light and dark.” |
|
|
Helen Frankenthaler
|
|
Exhibitions 2024
|
Il Sassetta e il suo tempo - Uno sguardo all'arte Senese del primo quattrocento
15/03-15/09/24
Mostra a cura di Alessandro Bagnoli
Massa Marittima
Museo di San Pietro all'Orto
Corso Diaz 36 – Massa Marittima
Tel.
0566/906525
Mail:
accoglienzamuseimassa@gmail.com
www.museidimaremma.it
15 maart - 15 september2024
De tentoonstelling is geopend van 15 maart tot 30 juni van dinsdag tot zondag van 9.30 tot 13.00 uur en van 14.30 tot 18.00 uur en van 1 tot 15 september van 9.30 tot 13.00 uur en van 14.30 tot 18.00 uur.
Van 15 maart 2024 tot 15 september is er in het Museo di San Pietro all'Orto in Massa Marittima een buitengewone tentoonstelling te zien die gewijd is aan Stefano di Giovanni, il Sassetta, de belangrijkste Sienese schilder uit het begin van de 15e eeuw en een originele vertolker van de Siënese schilderkunst tussen de gotiek en de renaissance. De tentoonstelling zou op 14 juli sluiten, maar door het grote succes werd ze verlengd tot 15 september.
Net als bij de tentoonstelling over Lorenzetti, richt deze tentoonstelling zich ook op het werk dat al permanent te zien is in het Museo di San Pietro all'Orto: de Angelo Annunciante van Sassetta, een klein paneel dat ooit tussen de kruispunten van een altaarstuk was geplaatst en enkele jaren geleden werd gerestaureerd. Bij deze gelegenheid is het mogelijk andere werken van de schilder te bewonderen , zoals de kleine figuren van heiligen en enkele fascinerende Verhalen uit de Pinacoteca Nazionale di Siena en de Chigi Saracini collectie. Een van de hoogtepunten van de tentoonstelling is een andere Madonna met kind uit het Museo dell'Opera di Siena,waarin Sasetta een gratie en verfijnde elegantie uitdrukt. Hzt paneel werd rrecent ontdekt door historicus Alessandro Bagnoli onder een zware overschildering van eenpaneel uit de parochiekerk van San Giovanni Battista in Molli di Sovicille (Siena).
Werken van andere schilders en beeldhouwers uit de omgeving van Sassetta worden ook tentoongesteld om de artistieke context van Siena uit die tijd te reconstrueren.
De bezoeker wordt door middel van grafische reconstructies en audiosporen door de tentoongestelde werken geleid om inzicht te krijgen in Sassetta's verfijnde stijl, de oorspronkelijke functie en vorm van de werken en belangrijke aspecten met betrekking tot de opdracht voor de schilderijen.
Catalogus
Alessandro Bagnoli (a cura di), Il Sassetta e il suo tempo. Uno sguardo sull'arte senese del primo Quattrocento, Centro Di, Firenze, 2024.
|
|
Il Sassetta e il suo tempo - Uno sguardo all'arte Senese del primo quattrocento. Massa Marittima, Museo di San Pietro all'Orto |
|
|
|
|
|
Madonna delle Ciliegie, 1445 circa, Museo d'arte sacra della diocesi di Grosseto
|
|
Madonna col Bambino (67,5 x 45,3 cm). Siena, Museo Diocesano, dalla pieve di San Giovanni Battista a Molli (Sovicille)
|
|
Sassetta, Angelo annunciante (1428-1430 circa; tempera e oro su tavola, 60 x 49,5 cm), Massa Marittima, Museo di San Pietro all’Orto)
|
Exhibitions 2022 |
1972. Michelucci, Moore e Michelangelo. La vitalità del marmo
A cura di Marco Ciampolini ed Emanuela Ferretti
|
![1972. Michelucci, Moore e Michelangelo. La vitalità del marmo, mostra a Pistoia, Sale affrescate del Palazzo comunale [30 aprile- 15 settembre 2022]](https://lh3.googleusercontent.com/GllqRbVNe6lHmxSxiVf4LlZ6bWx8QihIfxkyZiGjpcTeYLI6mfswhhhig5QQUoTib1BGfmgxvMIT2KT6KLPY8zf1AacvCKTkdFRiOM-QvUKfMe4w0orKkxMWwJDYDuQ9f7NkfWX_eWg=w700-h992-p-k) |
1972. Michelucci, Moore e Michelangelo. La vitalità del marmo, mostra a Pistoia, Sale affrescate del Palazzo comunale [30 aprile- 15 settembre 2022] [1]
|
Vier jaar na de opening van het Museo del Carmi organiseert het museum een tentoonstelling over het Memoriale a Michelangelo (1475-1564). Het project werd tussen 1972 en 1975 ontwikkeld door architect Giovanni Michelucci, waarbij ook de Britse beeldhouwer Henry Moore een grote sculptuur zou realiseren. De tentoonstelling 1972. Michelucci, Moore en Michelangelo. De vitaliteit van marmer werd samengesteld door Marco Ciampolini en Emanuela Ferretti.
In 1972 werd Michelucci gevraagd een herdenkingsmonument te creëren voor Michelangelo Buonarotti (1475 –1564) naar aanleiding van de vijfhonderdste verjaardag van de geboorte van Michelangelo. Er wordt hem gevraagd een monument «al mito ed alla leggenda di Michelangiolo nell'era spaziale» op te richten op het terrein van twee verlaten steengroeves in Carrara. Maar al in zijn eerste schetsen neemt Michelucci afstand van het idee. Michelangelo heeft geen behoefte aan een monument schrijft hij, en denkt eerder aan een levend centrum voor culturele activiteiten.. Zijn plannen omvatten ook een panoramisch platform en een astronomisch observatorium.
De symbolische eerste steen van het complex wordt gelegd op november 1975, maar de werkzaamheden stoppen onmiddellijk en zouden niet meer hervat worden.
|
|
3D-simutatie van het monument voor de steengroeven door Chiara Bevilacqua, Museo Carrara e Michelangelo, 2022
|
In de tentoonstelling worden originele tekeningen, prenten, maquettes, foto's en multimediafilms samengebracht,Naast de schetsen zijn er enkele modellen bewaard gebleven die door Bruno Sacchi zijn gemaakt en eerder tentoongesteld werden op de tentoonstelling Michelucci's Stad in de zomer van 1976. De plastic modellen tonen een andere variant van het project: het toren-spant ondersteunt een enorm zeilvormig dak, dat doet denken aan een van Michelucci's beroemdste bouwwerken, de kerk van San Giovanni Battista aan de Autostrada del Sole, bij Campi Bisenzio.
|
1972. Michelucci, Moore e Michelangelo. La vitalità del marmo, mostra a Pistoia, Sale affrescate del Palazzo comunale
[30 aprile- 15 settembre 2022]
|
1972. Michelucci, Moore e Michelangelo. La vitalità del marmo
CARMI
Villa Fabbricotti
Via Sorgnano, 42, Carrara
INDICAZIONI
www.carmi.museocarraraemichelangelo.i
30 aprile- 15 settembre 2022
Het CARMI (Museum van Carrara en Michelangelo) bevindt zich in de Villa Fabbricotti, een gebouw uit de 19e eeuw in het Padula Park in Carrara. Het museumcomplex, verdeeld over drie verdiepingen, is gewijd aan de figuur van Michelangelo, een centrae figuur in de geschiedenis van de renaissancekunst. Op de hoofdverdieping heeft het museum een permanente tentoonstelling gewijd aan de relatie tussen de kunstenaar en het gebied, de stad Carrara en marmer.
Orari
dal 15 settembre al 31 maggio aperti dal martedÌ alla domenica
9:00-12:00 e 14:00-17:00
Chiusi il lunedÌ
Catalogo della mostra
1972. Michelucci, Moore e Michelangelo. La vitalità del marmo a cura di Marco Ciampolini e Emanuela Ferretti, 2022, Edifir, ISBN: 978-88-9280-113-4
|
|
1972. Michelucci, Moore e Michelangelo. La vitalità del marmo, a cura di Marco Ciampolini e Emanuela Ferretti, 2022, Edifir |
De tentoonstelling toont ook enkele werken die het leven en werk van Michelangelo illustreren. Exemplarisch in deze zin zijn de schilderijen van Peter Rittig (Paus Paulus III Farnese bezoekt Michelangelo in zijn atelier, 1834), Enrico Pollastrini (Michelangelo ontdekt de David, 1863) en Filippo Bigioli (Vittoria Colonna bezoekt Michelangelo's atelier, 1850). De vaste collectie van het CARMI werd ook uitgebreid met twee portretten van Buonarroti uit de 19e eeuw en een belangrijk schilderij van Antonio Puccinelli (1822-1897), Michelangelo in de steengroeven van Carrara (1864).
|
 |
|
 |
|
 |
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 1972
|
|
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 1972
|
|
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 16 settembre 1972 |
 |
|
 |
|
 |
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 29 luglio 1972 (CMPt 382)
|
|
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 20 luglio 1972 (CMPt 685)
|
|
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 9 agosto 1972 (CMPt 393) |
|
|
|
|
|
Filippo Bigioli, Vittoria Colonna visita lo studio di Michelangelo, collezione privata, Pistoia, 1850
|
|
Antonio Puccinelli, Michelangelo alle cave, (1864)
|
|
Enrico Pollastrini, Michelangelo scopre al pubblico la statua del David, 1863, olio su tela, Viareggio, Istituto Matteucci
|
De afgelopen jaren heeft de Fondazione Giovanni Michelucci in Fiesole speciale aandacht besteed aan de tekeningen van de grootmeester van de hedendaagse Italiaanse architectuur. Het Documentatiecentrum, gelegen op de tussenverdieping van het Palazzo Comunale in Pistoia herbergt de meest opvallende verzameling tekeningen. De Stichting Michelucci en de stad Pistoia bezitten samen 2.167 tekeningen van Michelucci die digitaal ontsloten werden.
Voor de tentoonstelling 1972. Michelucci, Moore e Michelangelo. La vitalità del marmo gaf de stichting dertien tekeningen van architect Giovanni Michelucci in bruikleen. De dertien tekeningen maken deel uit van een kern van 163 tekeningen met betrekking tot het project voor de bouw van een gedenkteken voor Michelangelo in de Apuaanse Alpen die in het Documentatiecentrum Giovanni Michelucci worden bewaard.
|
 |
|
 |
|
|
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 1972
|
|
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 1972 (© Centro di Documentazione Giovanni Michelucci, Pistoia)
|
|
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 16 settembre 1972 (CMPt 404 © Centro di Documentazione Giovanni Michelucci, Pistoia)
|
 |
|
 |
|
 |
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 29 luglio 1972 (CMPt 382)
|
|
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 20 luglio 1972 (CMPt 685)
|
|
Giovanni Michelucci, Progetto di un memoriale a Michelangelo sulle Alpi Apuane, Carrara, 9 agosto 1972 (CMPt 393) |
Een van de opmerkelijke stukken op de tentoonstelling is de foto van Giovanni Michelucci, afgebeeld in het atrium van zijn huis in Fiesole, zittend voor een gipsen afgietsel van de Pietà Rondanini. De foto werd in 1986 genomen door Grazia Sgrilli in het kader van een reeks fotosesies voor de monografie die aan de architect gewijd was. De aanwezigheid, in zijn eigen huis, van een levensgroot gipsafgietsel van het meesterwerk waaraan Michelangelo tijdens de laatste jaren van zijn leven werkte en dat bij zijn dood onvoltooid bleef, is een duidelijk teken van Michelucci's onvoorwaardelijke toewijding voor Michelangelo [4].
In de loop van zijn lange carrière leek de Toscaanse architect in plaats daarvan te kijken naar de intieme essentie van Michelangelo's werk, namelijk de zoektocht naar een totale, krachtig expressieve ruimte.
Deze belangstelling voor het peilen van de expressieve mogelijkheden van de vorm zou in de voortzetting van zijn artistieke onderzoek worden geaccentueerd en een verder expressiekanaal vinden in de tekeningen en het grafische werk, zoals blijkt uit een reeks schetsen van de kerk van San Giovanni Battista (ook wel de Chiesa dell'Autostrada del Sole genoemd), die gemaakt werden tussen 1960 en 1964. In sommige van deze tekeningen duikt de figuur van een gekruisigde man op due oprijst uit vertakte boomstammen, waarbij de houding en de welving van het lichaam van de man lijken te herinneren aan de pose van Christus in Michelangelo's Pietà [3]. |
|

Grazia Sgrilli, Giovanni Michelucci nella casa di Fiesole davanti al calco della "Pietà Rondanini", 1986
|
|
|
|
|
|
Michelangelo Buonarroti, Dio fluviale, 1524
|
|
|
 |
Michelangelo Buonarroti, Dio fluviale, 1524 circa, L'Accademia delle Arti del Disegno, Palazzo dell'Arte dei Beccai, Firenze [3] |
De riviergod van Michelangelo Buonarrotti is het enige grote voorbereidende model voor een beeldhouwwerk in het oeuvre van Michelangelo en een van de topstukken in de tentoonstelling.
|
Palazzo Strozzi, mostre
|
 |
|
![Tracey Emin. Sex and Solitude, Palazzo Strozzi, Florence [Tracey Emin, I waited so Long (2022; acrylic on canvas, 183.1 x 183.3 x 3.5 cm) © Tracey Emin. All rights reserved, DACS 2024]](https://lh3.googleusercontent.com/pw/AP1GczP0I9Sv94s_vxGkFWxSJqgFuQm_Ga1tinWQhLHmyq6SHEKIyTakENniAWaiIAWe5mmGKNInjJFyxB_hvqc_5lOa9wkLoeMJT5Ega4VZil1NbB0kkQXo=w2200-h1466-p-k) |
|
 |
Marina Abramovic, The Cleaner, Palazzo Strozzi, 2018
|
|
Tracey Emin. Sex and Solitude, Palazzo Strozzi, Florence [Tracey Emin, I waited so Long (2022; acrylic on canvas), © Tracey Emin. All rights reserved, DACS 2024]
|
|
Helen Frankenthaler, Dipingere senza regole. Palazzo Strozzi, Firenze
|
![Olafur Eliasson, Under the weather (2022), cortile Palazzo Strozzi, Firenze [Olafur Eliasson, Nel Tuo Tempo, Fondazione Palazzo Strozzi, 22 September 2022 - 22 January 2023]](https://lh3.googleusercontent.com/pw/AP1GczPd3Qt3V_uC1L7e5v1f2MR2vlpbl_CTEdC-B4oPFKj85v8wJ4a9tJcD-nzAG6TOKLI9Ob4kXkGFUtr0kfpoLoOsbBf-nqoOeLBx6nlDJFvOYk0k7Pea=w700-h467-p-k) |
|
 |
|
![Olafur Eliasson, Solar compression, 2016. Fondazione Palazzo Strozzi, Florence – 2022
[Photo: Ela Bialkowska, OKNO Studio. Courtesy Fondazione Palazzo Strozzi, Florence]](https://lh3.googleusercontent.com/pw/AP1GczM-YUTyoOj-8v6Ymvgp48K56esxlziY9qY2lLLJwYSd5J6GJdbc2Gch38PIaP_269UzVt1qBMghoalE5PP4ow8dAzi_4A24uMLAUqUiGp7-WQ5Kj08l=w700-h467-p-k) |
Olafur Eliasson, Under the weather, cortile Palazzo Strozzi, Firenze [Olafur Eliasson, Nel Tuo Tempo, Fondazione Palazzo Strozzi, 22 September 2022 - 22 January 2023]
|
|
Olafur Eliasson, Nel Tuo Tempo, Fondazione Palazzo Strozzi, 22 September 2022 - 22 January 2023
|
|
Olafur Eliasson, Solar compression, 2016. Fondazione Palazzo Strozzi, Firenze – 2022
|
Exhibitions 2015
Exhibitions 2016
|
|
|
|
|
|