Piazza del Campo


Palazzo Pubblico

Sala del Mappamondo

Maestà 

Guidoriccio da Fogliano

Sala dei Nove, Allegoria del Buon Governo

The Siena Duomo

Facciata

The Mosaic floor and the Porta del Cielo

Libreria Piccolomini

De crypte

Ospedale Santa Maria della Scala


Palazzo Piccolomini | Archivio di Stato di Siena


Pinacoteca Nazionale


Basilica dei Servi


Sienese School of Painting


Fonti di Siena


Urban Trekking in Siena

 

Provincie Sien

Montalcino

Il Museo Civico e Diocesano d'Arte Sacra di Montalcino

Abbazia di Sant' Antimo, Montalcino


Crete Senesi

        
 Abdij van Monte Oliveto Maggiore, il Chiostro Grande

Het Collegium Vocale Crete Senesi muziekfestival

 




Piazzale Michelangelo


Piazza della Signoria


Loggia dei Lanzi

Fontana del Nettuno


San Lorenzo


Sagrestia Nuova


Santo Spirito


Fondazione Salvatore Romano

Andrea Orcagna, Cenacolo, Crocifissione e ultima cena

Giardino Bardini


San Miniato al Monte


Cimitero delle Porte Sante



Santa Croce


Cappella Bardi di Vernio

La Capella Pazzi


Urban Trekking in Firenze


From Ponte Vecchio to Piazzale Michelangelo

From Ponte Vecchio to Piazzale Michelangelo and back

 

 

Arezzo

Piero della Francesca 

Museo della Madonna del Parto in Monterchi

Le Storie della Vera Croce di Piero della Francesca

 

Pistoia

Daniel Buren, Fare, disfare, rifare

 

 

 

 

 

 





 
Il Palio di Siena

Consuelo Kanaga, Mark Rothko. 82.65.453.jpg



Consuelo Kanaga, photograph of Mark Rothko, circa 1940's, gelatin silver print, Brooklyn Museum, New York [1]


 
 

Mark Rothko

The progression of a painter's work, as it travels in time from point to point, will be toward clarity: toward the elimination of all obstacles between the painter and the idea, and between the idea and the observer. As examples of such obstacles, I give (among others) memory, history or geometry, which are swamps of generalization from which one might pull out parodies of ideas (which are ghosts) but never an idea in itself. To achieve this clarity is, inevitably, to be understood.”

 

Mark Rothko

Toacana ] Galleria di immagini  
     
   

Mark Rothko in Firenze. Palazzo Strozzi, Firenze


   
   
Na anthologische tentoonstellingen gewijd aan Ai Weiwei, Bill Viola, Anselm Kiefer, Anish Kapoor, Marina Abramovic, Olafur Eliasson en Helen Frankenthaler, vervolgt Palazzo Strozzi zijn verkenning van de hedendaagse kunst met een icoon van de 20e-eeuwse Amerikaanse schilderkunst. Van 14 maart tot 26 juli kan je  de tentoonstelling Mark Rothko in Firenze bezoeken, het is een van de grootste retrospectieven ooit in Italië die aan Mark Rothko (1903-1970), meester van de Amerikaanse moderne kunst,gewijd werd.

De tentoonstelling, samengesteld door Christopher Rothko en Elena Geuna, onderzoekt de invloed van de renaissancekunst op de visie van de kunstenaar. Zijn relatie met Firenze gaat terug tot 1950, toen hij met zijn vrouw Mell Italië bezocht – een reis die voor hem het begin betekende van een sterke aantrekkingskracht tot de meesters van de 14e, 15e en 16e eeuw.
De tentoonstelling biedt een nieuw parcours met als doel de diepe band tussen Rothko en Firenze te benadrukken. Deze band komt niet alleen tot uiting in de zalen van Palazzo Strozzi, maar ook op twee symbolische plekken uit de renaissance: het Museum van San Marco, in dialoog met de fresco's van Beato Angelico, en de hal van de Biblioteca Medicea Laurenziana, die ontworpen werd door Michelangelo [4].


   
   
Mark Rothko, No.3/No. 13 (1949; oil on canvas, 216.5 x 164.8 cm; New York, MoMA The Museum of Modern Art, Bequest of Mrs. Mark Rothko through The Mark Rothko Foundation, Inc. 428.1981) © 1998 by Kate Rothko Prizel and Christopher Rothko / Artists Rights Society (ARS), New York

Mark Rothko, No.3/No. 13 (1949; oil on canvas, 216.5 x 164.8 cm; New York, MoMA The Museum of Modern Art, Bequest of Mrs. Mark Rothko through The Mark Rothko Foundation, Inc. 428.1981) © 1998 by Kate Rothko Prizel and Christopher Rothko / Artists Rights Society (ARS), New York [3]


«Nr. 3/Nr. 13 is een vroeg voorbeeld van een compositorische structuur die Rothko meer dan twintig jaar lang zou blijven verkennen. Nauwelijks gescheiden kleurblokken zweven tegen een gekleurde ondergrond. Hun randen zijn zacht en onregelmatig, waardoor de blokken soms nauwelijks van de ondergrond lijken te komen wanneer Rothko nauw verwante tinten gebruikte. De groene balk in Nr. 3/Nr. 13 lijkt daarentegen te trillen tegen het oranje eromheen, waardoor een optische flikkering ontstaat. Sterker nog, het doek is vol zachte beweging, terwijl blokken opduiken en terugwijken en oppervlakken lijken te ademen. Net zoals de randen de neiging hebben te vervagen en te vervagen, zijn de kleuren nooit helemaal vlak, en de vage oneffenheid in hun intensiteit onthult de verkenning van de techniek van het scumbling door de kunstenaar: door felle kleuren te plaatsen op een waas van doorschijnende verflagen, creëerde hij ambiguïteit, een verschuiving tussen soliditeit en ongrijpbare diepte.

Het gevoel van grenzeloosheid in Rothko's schilderijen is in verband gebracht met de esthetiek van het sublieme, een impliciete zorg van een aantal van zijn collega-schilders van de New York School. De opmerkelijke kleur in zijn schilderijen was voor hem slechts een middel tot een groter doel: "Ik ben alleen geïnteresseerd in het uiten van fundamentele menselijke emoties – tragedie, extase, onheil", zei hij. "Als je... alleen geraakt wordt door... kleurrelaties, dan mis je de kern van de zaak."»[4]

 

Mark Rothko in Firenze

14 maart 2026 tot 26 juli 2025

Palazzo Strozzi
Piazza degli Strozzi, Firenze

www.palazzostrozzi.org

 

 

 
   

Mark Rothko en Fra Angelico


Gedurende zijn hele leven hield Rothko zich bezig met filosofische, esthetische en historiografische vraagstukken, waarmee hij zijn eigen positie als kunstenaar voortdurend herdefinieerde en in twijfel trok. Zijn ideeën onthullen zijn betrokkenheid bij en zijn onderzoek naar de vroege Italiaanse schilderkunst, met name die van Giotto di Bondone (1264-1337) en Fra Angelico. Zijn talrijke reizen naar Italië stelden hem in staat de werken van Giotto en Beate Angelico ter plaatse te bewonderen.

Tijdens zijn eerste Europese reis in 1950 ontdekte Mark Rothko diepe inspiratie in de fresco's van Fra Angelico in het klooster van San Marco in Firenze. Fra Angelico's kerkelijke opdrachten, geschilderd in de vijftiende eeuw, waren eveneens uitingen van zijn geloof en devotie. Rothko was onder de indruk van de subtiele manier waarop de kunstenaar licht en kleur gebruikte, en hoe zijn fresco's uitnodigden tot een contemplatieve blik.
De fresco's weerspiegelden voor Rothko wat Hegel omschreef als de uitvinding van de "artistieke innerlijkheid". Deze ervaring bood Rothko een toegangspoort tot emotionele transcendentie, wat de aanzet vormde voor zijn eigen werk. Het was de meditatieve en innerlijke sfeer in de fresco's van San Marco die Rothko hoopte zelf te kunnen oproepen, en waarmee hij zijn artistieke opvatting van ruimte definiëerde: Rothko stelde zich kapelachtige ruimtes voor "waarin de reiziger of reiziger één detail van een schilderij in een kleine kamer kon aanschouwen".

Zijn hele leven hield Rothko vol dat hij geen abstracte schilder was. Hij beheerste de ophanging van zijn werken en noemde zijn schilderijen "muurschilderingen", analoog aan de Italiaanse techniek van frescoschilderen.
In 1957 schreef hij “I am interested only in expressing the basic human emotions - tragedy, ecstasy, doom, and so on […]. The people who weep before my pictures are having the same religious experience I had when I painted them." [5]

 

 

Palazzo Strozzi, Firenze

 

       
Beato Angelico, mostra  Palazzo Strozzi and Museo di San Marco, Firenze, 2025   Museo di San Marco, veduta posteriore   Beato Angelico, la grande mostra a Palazzo Strozzi, Firenze

Palazzo Strozzi, Firenze

 

 

Museo di San Marco, veduta posteriore

 

 

Beato Angelico, la grande mostra a Palazzo Strozzi, Firenze

 

Tentoonstellingen Palazzo Strozzi, een selectie

Angelico, Fondazione Palazzo Strozzi, Firenze, 26 September 2025 - 25 January 2026

Tracey Emin. Sex and Solitude, Palazzo Strozzi, Firenze, 16 March 2025 - 20 July 2025

Helen Frankenthaler, Dipingere senza regole. Palazzo Strozzi, Firenze, 27 September 2024 - 26 January 2025

 

 

Exhibitions in Tuscany



   
Helen Frankenthaler, Dipingere senza regole. Palazzo Strozzi, Firenze   Olafur Eliasson, Solar compression, 2016. Fondazione Palazzo Strozzi, Florence – 2022
[Photo: Ela Bialkowska, OKNO Studio. Courtesy Fondazione Palazzo Strozzi, Florence]   Marina Abramovic, The Cleaner, Palazzo Strozzi

Helen Frankenthaler, Dipingere senza regole. Palazzo Strozzi, Firenze

 

 

Olafur Eliasson, Solar compression, 2016. Fondazione Palazzo Strozzi, Firenze – 2022

 

 

Marina Abramovic, The Cleaner, Palazzo Strozzi, 2018

 


 

Holiday accomodation in Tuscany


Artists in residence

Het vakantiehuis Podere Santa Pia bevindt zich in het zuiden van Toscane, in het hartje van de Toscaanse Maremma, op 30 km van Montalcino. Podere Santa Pia is is een prachtige voormalige klein kloosterboerderij uit de 19e eeuw. Het vakeantiehuis ligt op een heuvel, omgeven door wijngaarden, bossen van donzige eik en kurkeik, es en jeneverbesstruiken. Na een halve eeuw van verval werd het voormalige kleine klooster gerestaureerd tot een authentiekee vakantiewoning, met groot respect voor de originele Toscaanse stijl. De originele terracottavloeren houten balken en typische arcade's ademen de sfeer van een voorbije tijd. Maar het eenvoudige interieur en de minimalistische ingrepen sluiten perfect aan bij de eenvoud van de Toscaanse landhuizen van weleer. Een mooie selectie hedendaagse grafiek van kunstenaars als Jürgen Partenheimer, Pierre Alechinsky, Ronald Noorman, Philippe Vandenberg en Hanns Shimansky maken deze woning tot een hoogstaand vakantieverbijf, in de nog ongerepte Maremma.


Trova la casa perfetta per la tua vacanza | Tuscan Holiday houses | Podere Santa Pia



Celebrare il dolce far niente
   

Celebrare il dolce far niente



 

A beautiful early evening by the pool, in the resplendent Tuscan sun, time takes on a languid quality

 

 

 

Visia da Podere Santa Pia, fino al mare e Montecristo

 

 

Podere Santa Pia, situated in a particularly scenic valley

Reflections on the pool: Tuscan designs for swimming

 

Colline sotto Podere Santa Pia, con ampia vista sulla Maremma Grossetana

Colline sotto Podere Santa Pia, con ampia vista sulla Maremma Grossetana


         


[1] Photo by Consuelo Kanaga [www.brooklynmuseum.org, No restrictions, Link]
This image was uploaded by the Brooklyn Museum as a content partnership, and is considered to have no known copyright restrictions by the institutions of the Brooklyn Museum.
[2] In Tiger's Eye, Vol. 1, no 9, October 1949; as quoted in Abstract Expressionism Creators and Critics, ed. Clifford Ross, Abrams Publishers New York 1990, p. 170
[3] Mark Rothko, No.3/No. 13 (1949; oil on canvas, 216.5 x 164.8 cm; New York, MoMA The Museum of Modern Art, Bequest of Mrs. Mark Rothko through The Mark Rothko Foundation, Inc. 428.1981) © 1998 by Kate Rothko Prizel and Christopher Rothko / Artists Rights Society (ARS), New York.
[4] Uittreksel uit de publicatie MoMA Highlights: 375 werken van The Museum of Modern Art, New York (New York: The Museum of Modern Art, 2019)
[5] The Artist's Reality: Philosophies of Art, by Mark Rothko, [edited and with an introduction byChristopher Rothko, afterword Makoto Fujimura], YALE UK, 2023, ISBN-10 ‏ : ‎ 0300269870 - ISBN-13 ‏ : ‎ 978-0300269871
The Artist's Reality: Philosophies of Art is een verzameling van twaalf prachtig geschreven en heldere essays uit 1940-41 Rothko's ideeën over de moderne kunstwereld, kunstgeschiedenis, mythe, schoonheid, de uitdagingen van het kunstenaarschap in de samenleving, de ware aard van "Amerikaanse kunst" komen uitgebreid aan bod. . Rothko behandelt kunst in termen van traditie, mythe, geschiedenis, filosofie, vorm, politiek, wetenschap en emotie. Hij benadrukt de individualiteit en noodzaak van de kunstenaar, en bevestigt tevens dat de abstract expressionisten een eeuwenoude traditie voortzetten. Dit boek geeft bijzonder veel inzicht in de denkwijze van Rothko in de jaren veertig. Het is de voedingsbodem van waaruit zijn 'klassieke' en meest bekende werk kon groeien.
The Artist's Reality bevat ook een inleiding van Christopher Rothko, de zoon van de kunstenaar, die de ontdekking van het manuscript en het ingewikkelde en fascinerende proces beschrijft dat leidde tot de publicatie ervan. De inleiding wordt geïllustreerd met een kleine selectie relevante voorbeelden van het werk van de kunstenaar zelf, evenals reproducties van pagina's uit het manuscript zelf.