| |
|
 |
 |
 |
| I T
|
Area Archeologica di Roselle, Necropoli del Serpaio. Due necropoli che mostra l'architrave archi, un molto presto la forma di arco in prossimità del sito archeologico di Roselle [1]
|
|
![Toacana ] Galleria di immagini](/titels/albump.gif) |
|
| |
 |
|
|
| |
|
Roselle
De Etruskische en Romeinse archeologische site Roselle | De Necropolis van Serpaio
|
|
|
|
| |
|
Roselle was ooit een belangrijk centrum van de Etruskische beschaving, bekend om zijn rijkdom, handel en artistieke prestaties. De archeologische vindplaats Roselle (Rusellae in het Latijn), waar belangrijke historische bewijzen uit de Etruskische en Romeinse tijd bewaard zijn gebleven, lag zo'n tien kilometer ten noorden van Grosseto. Roselle lag aan de oever van het oude Prile-meer en is vandaag de dag een van de interessantste archeologische vindplaatsen van Italië. Met een bijzonder gunstige geografische ligging op het kruispunt tussen de Ombrone vallei en de Maremma grossetana, is Roselle een van de best bewaarde lucumonie [3] in centraal Etrurië.
Het dorp Roselle werd bewoond vanaf de eerste helft van de 7e eeuw, werd een onafhankelijke stad die behoorde tot de Etruskische dodecapolis, werd in de 3e eeuw v.o.t. een Romeinse kolonie en werd pas definitief verlaten in 1138. De opeenstapeling van gebouwen en muren van de Villanova, Etruskische, Romeinse en vroegmiddeleeuwse beschavingen maakt Roselle tot de interessantste dwarsdoorsnede van de continuïteit van nederzettingen in de Maremma toscana.
Roselle werd in 294 v.o.t. veroverd door de Romeinse consul Lucius Postumius Megellus. Rome koloniseerde normaal gesproken veroverde gebieden, maar in het geval van Roselle gebeurde dit slechts gedeeltelijk, de structuur van de stad werd enkel vergroot. Roselle heeft daarom delen die Etruskisch zijn en delen die typisch Romeins zijn, zoals het amfitheater, het forumcomplex, de Basilica dei Bassi en de baden.
De gebouwen op de zuidelijke heuvel zijn Etruskisch, waar zich de overblijfselen bevinden van een kleine wijk met woningen uit de Hellenistische periode. De woningen zijn verdeeld over een geplaveide straat en gerangschikt op terrassen die in de rots zijn uitgehakt. Deze wijk werd gebouwd bovenop een oudere wijk met vermoedelijk ambachtelijke structuren. Van deze archaïsche structuren zijn een tweekamerwoning en enkele pottenbakkersovens, gemaakt van kleine stenen met een bekleding van klei, interessant.
Vanaf de Tabernae met uitzicht op de antieke Decumanus heet Agrippina, de moeder van keizer Nero, bezoekers welkom in de ruïnes van Roselle: het standbeeld, niet het origineel maar een kopie, is namelijk verplaatst naar de plek waar het in de jaren 1980 werd ontdekt.[7]
Vandaag de dag kunnen bezoekers het archeologische gebied in Roselle en het archeologisch museum in Grosseto verkennen en de rijke geschiedenis van deze "verloren stad" ontdekken.
|
 |
Veduta aerea degli scavi di Roselle [3]
|
Area archeologica di Roselle
De necropolissen, gelegen in een groot gebied rondom de oude stad, buiten de ommuurde perimeter, waren gedurende een lange periode in gebruik, van de Oriëntaalse tijd tot de Romeinse periode. In Roselle hebben we, voor zover het de Etruskische periode betreft, in principe bewijs van drie soorten graven: kamergraven, schachtgraven en kuilgraven.
Langs de westelijke gordel van de grensmuur zien we graven van het kamertype, maar dan in de rots uitgegraven, waarvoor we een datering in de Hellenistische periode kunnen vermoeden.
De graven alla cappuccina zijn daarentegen terug te voeren op het Romeinse Keizerrijk.[4]
|
 |
Planimetria della città, con distribuzione delle sepolture, distinte per tipologia;
in evidenza, il circuito della cinta muraria [3]
|
De hierboven genoemde graven kunnen niet allemaal bezocht worden. De enige die toegankelijk zijn, zijn die van de Serpaio necropolis, gelegen langs de weg naar de oude stad, buiten de stadsmuren. Op deze weg, die grofweg een oude route volgt, zijn de overblijfselen van een tumulusgraf zichtbaar, bestaande uit een cilinder die een halfrond reliëf omcirkelt, in het midden waarvan zich een rechthoekige kuil bevindt die de omtrekstructuren van een kleine grafkamer omsluit. Langs dezelfde weg zijn de overblijfselen te zien van kleine kamergraven van het type dat veel voorkomt in Roselle: dit zijn kleine hypogea met een enkele vierhoekige kamer, een dròmos om toegang te krijgen en een uitspringend dak van tegels. Het type stamt uit de late 7e-begin 6e eeuw v.o.t., maar het gebruik ervan is bekend tot in de Hellenistische periode. Het zijn ongetwijfeld bescheiden constructies vanuit monumentaal oogpunt, vergeleken met begravingen van hetzelfde type in andere centra[4].
|
|
|
|
| |
|
|
|
De best gedocumenteerde necropolis strekt zich uit langs de huidige toegangsweg naar het archeologische gebied, bekend als Strada del Serpaio.
|
 |
Roselle, area archeologica
|
Roselle, area archeologica
1 - De Etruskische necropolis van Serpaio
2 - De Thermen van Betitius Perpetuus Arzygius
3 - Decumanus Maximus
4 - De Thermen van Hadrianus
De Middeleeuwse kerk
De monumentale eik van Morbello Vergari
6. Botteghe romane, winkels en werkplaatsen
7. Etruskische gebouwen onder het Forum
8. Het Forum
9. Cardo maximus
10. La basilica, de basiliek
|
|
11. De noordelijke kant van het Forum, Basiliek van de Bassi
12. De Domus degli Augustali
De kleine tempel
13. Het huis van mozaïeken
14. Het waterreservoir
15. La Terrazza del tempio op
de zuidelijke heuvel
16. LHet amfitheater
17. Het Hellenistisch Huis
18. Het Huis van het Impluvium
19. De Etruskische stadsmuren |
| |
|
|
|
De stadsmuren
De muren van Roselle vormen het verdedigingssysteem van de oude stad in het noordoosten van het gemeentelijk grondgebied van Grosseto.
De stadsmuren werden tussen de 7e en 6e eeuw v.Chr. door de Etrusken gebouwd ter bescherming van de stad Roselle, die in die tijd een van de belangrijkste steden van Etrurië was, zowel vanwege haar strategische belang als vanwege de handel met andere steden in de omgeving.
De oudste sporen van bewoning dateren uit de overgang tussen het neolithicum en het eneolithicum: een kern van obsidiaan en een bijl van gepolijste groene steen, gevonden in de buurt van de stadsmuren, getuigen van bewoning van het gebied tussen het einde van het vierde en het derde millennium, maar nog niet van een permanente nederzetting[5].
|
|
|
| |
|
|
Mura di Roselle, dette anche Mura ciclopiche [8]
De prachtige muren van Roselle met hun volledige lengte van 3270 meter zijn bijna intact gebleven.
|
Rond het midden van de 6e eeuw maakte de politieke, economische en sociale consolidatie van de stad, die ook tot uiting kwam in de overvloed aan geïmporteerde voorwerpen, de bouw van een imposante stadsmuur mogelijk: deze strekte zich uit over ongeveer 3300 meter, inclusief de twee heuvels waarop de nederzetting zich ontwikkelde, en omvatte een totale oppervlakte van 600.000 vierkante meter, die waarschijnlijk nooit volledig bebouwd is geweest[5].
|
Archeologische gebied Roselle
De best gedocumenteerde necropolis strekt zich uit langs de huidige toegangsweg naar het archeologische gebied, bekend als Strada del Serpaio, waar zowel graven uit de Hellenistische en Romeinse tijd als oudere, hergebruikte graven te vinden zijn, maar veel vondsten zijn ook afkomstig uit Campo della Fonte [5].
|
 |
Grafuitrusting, graf 1, necropolis van Serpaio, zwartglazuurkeramiek uit halfgezuiverde klei, tweede helft van de 3e eeuw v.C. [6]
|
In graf 1, een kamergraf in de necropolis van Serpaio, bestond de grafuitrusting uit een servies dat grotendeels bestond uit zwartglazuur keramiek: glazen, kannen met een tuit, borden, schotels en bekers. Op een beker staat de inscriptie in het Etruskisch Mi Suri Cae […] = Ik ben van Suri Cae […]
In graf 2 waren talrijke miniatuurkeramiekpotjes bijgezet, voorwerpen die vaak voorkomen in de graven van Roselle uit deze periode en die in de grafgiften waarschijnlijk de potten voor dagelijks gebruik vervangen, door ze in verkleinde vorm te reproduceren.
Het belangrijkste element is echter de grote keramische kruik met rode figuren uit Falisca, een soort vaas die verband hield met het banket en diende om wijn met andere stoffen te mengen en te verdunnen[5].
|
|
| |
Corredo funerario, tomba 1, necropoli del Serpaio, seconda metà III secolo a.C., [6] |
|
| |
Ceramica etrusca a figure rosse. Cratere a campagna con personaggio virile seduto tra due figure femminili nude e con nastri (tenie)
Sull’altro lato personaggio virile barbato (Dionio?) circondato da due figure femminili con piatto (patera)e nastri (tenie)
|
|
|
Het is dan ook geen toeval dat de scènes op de krater verwijzen naar de wereld van Dionysus: aan de ene kant zit een naakte mannelijke figuur, die ook de overledene zou kunnen voorstellen, tussen twee eveneens naakte vrouwelijke figuren, met linten (tenie) in de hand; aan de andere kant rijdt een naakte mannelijke figuur, misschien Dionysus zelf, op een dier, omringd door andere naakte vrouwen met offerbekers (patere) en linten. De vaas dateert uit de tweede helft van de 4e eeuw v. C..[5]
|
Audio tour Roselle, città etrusca e romana | izi.travel/it
Toscana - Roselle - Necropoli del Serpaio e del territorio rusellano - ArcheoQuaderni | Roselle: le necropoli | Necropoli del Serpaio | Necropoli in loc. Case di Mota | Necropoli in loc. Serratino
Bibliografie
Mario Cygielman, Gabriella Poggesi, La cinta muraria di Roselle, NIE, 2009, EAN 9788871452944, ISBN 8871452941
Istituto Nazionale di Studi Etruschi ed Italici | CINTA MURARIA DI ROSELLE. ALCUNE CONSIDERAZIONI ALLA LUCE DEI RECENTI LAVORI DI RESTAURO Mario Cygielman ? Gabriella Pogges| pdf
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
Museo archeologico e d'arte della Maremma, ex palazzo del Tribunale, Grosseto
|
|
Roselle, area archeologica
|
|
Il Tempietto, Domus degli Augustali, Area Archeologica di Roselle
|
 |
|
 |
|
 |
La Basilica
|
|
Mura di Roselle, dette anche Mura ciclopiche, Roselle
|
|
Roselle, area archeologica, la cinta muraria, costruita dagli Etruschi
|
 |
|
 |
|
 |
Baden van Hadrianus, Rusellae, Etruria
|
|
Roselle, area archeologica, la basilica dei Bassi
|
|
Agrippina, madre dell'imperatore Nerone, accoglie i visitatori tra le rovine di Roselle
|
[1] Foto di Alienautic, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribution 4.0 Unported, CC BY-SA 4.0
[2] Fonte:Ministero della cultura | Area archeologica di Roselle
[3] De Lucumo of Lauchume was de naam voor de koning van de Etrusken. Elke stadstaat had een koning van de 7e eeuw v.Chr. tot ver in de 6e eeuw v.Chr. Deze periode is de zogenaamde Archaïsche periode van de Etruskische beschaving.
[4] Area archeologica di Roselle, Grosseto - SOPRINTENDENZA ARCHEOLOGIA, BELLE ARTI E PAESAGGIO PER LE PROVINCE DI SIENA, GROSSETO E AREZZO | www.sabap-siena.beniculturali.it
[5] Mariagrazia Celuzza, Museo archeologico e d'arta della Maremma – Museo d'arte sacra della diocesi di Grosseto. Guida, Siena, Nuova Immagine Editrice, 2007, p. 50..
[6] Photo by Rein Ergo for Traveling in Tuscany. All rights reserved © Traveling in Tuscany
[7] In de jaren 1960 en 1980 brachten archeologische onderzoeken ongeveer 40 marmeren erebeelden uit de 1e eeuw na Christus terug, die de openbare gebouwen van de stad versierden.
[8] Photo by Carole Raddato from FRANKFURT, Germany - Building D of the the Northern area of the Forum, Rusellae, Etruria, Italy, CC BY-SA 2.0, Link
|
| |
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
.jpg)