Roselle was ooit een belangrijk centrum van de Etruskische beschaving, bekend om zijn rijkdom, handel en artistieke prestaties. De archeologische vindplaats Roselle (Rusellae in het Latijn), waar belangrijke historische bewijzen uit de Etruskische en Romeinse tijd bewaard zijn gebleven, ligt zo'n tien kilometer ten noorden van Grosseto.

Roselle werd in 294 v.o.t. veroverd door de Romeinse consul Lucius Postumius Megellus. Rome koloniseerde normaal gesproken veroverde gebieden, maar in het geval van Roselle gebeurde dit slechts gedeeltelijk. Roselle heeft delen die Etruskisch zijn en delen die typisch Romeins zijn, zoals het amfitheater, het forumcomplex, de Basilica dei Bassi en de thermische baden.

De Cardo Maximus

De Cardo Maximus was de hoofdstraat die van noord naar zuid liep, en vormde samen met de Decumanus Maximus die van oost naar west liep, de structuur van de Romeinse stad. In Roselle bevond zich de Cardo Maximus aan de westkant van de stad en kruiste de Decumanus Maximus bij het forum, het centrale plein van Roselle. Langs de Cardo Maximus bevonden zich diverse gebouwen, waaronder winkels, en waarschijnlijk ook tempels en andere openbare gebouwen. De Cardo Maximus was een belangrijk onderdeel van het stedelijke weefsel van Roselle en diende als een belangrijke verkeersader en handelsroute.

De decumanus maximus was de belangrijkste oost-westverbinding die door de stad liep. In de context van het Romeinse stadsplan was de decumanus maximus de belangrijkste weg.

Een Cardo (Latijn voor 'as') was in oude Romeinse steden die volgens een rechthoekig stratenpatroon waren aangelegd, een noord-zuid lopende straat. De centrale noord-zuidstraat werd Cardo maximus genoemd om hem te onderscheiden van de andere cardines die er parallel aan liepen. De Cardo maximus was de hoofdstraat waarlangs doorgaans de winkels gelegen waren.

Een oost-west lopende straat werd decumanus genoemd, de oost-west lopende hoofdstraat Decumanus maximus. Op de plaats waar de cardo maximus en de decumanus maximus elkaar kruisten lag het centrum van de stad. Hier stond veelal een tetrapylon.

De cardo maximus was vaak een brede straat met aan weerszijden zuilengalerijen. Een goed bewaard voorbeeld van een cardo maximus uit de Romeinse tijd is te vinden in Apamea in Syrië en in Jerash in Jordanië [3].