De Meester van Sint-Franciscus Bardi is de conventionele naam voor een schilder die actief was in Firenze in het midden van de 13e eeuw; de naam is afgeleid van het geschilderde paneel met de afbeelding van Sint-Franciscus van Assisi en twintig verhalen uit zijn leven, dat bewaard wordt in de Bardi-kapel van Santa Croce in Firenze.

«Mentre viveva nell'eremo del luogo chiamato “Verna”, due anni prima di morire, ebbe una visione da parte di Dio. Gli apparve un uomo sotto forma di serafino, con le ali, sospeso sopra di lui, le mani tese e i piedi uniti, inchiodati a una croce. Due ali erano distese sopra la testa, due aperte per il volo e altre due coprivano tutto il corpo. A questa apparizione, il beato servitore dell'Altissimo si sentì colmo di infinita ammirazione, ma non riuscì a comprenderne il significato. Lo sguardo bello e gentile che il serafino di inimmaginabile bellezza lanciò su di lui lo riempì di gioia intensa e di felicità ineffabile; ma nello stesso tempo ebbe terrore nel vederlo inchiodato alla croce nell'amaro dolore della passione. Si alzò, per così dire, triste e felice, mentre nella sua mente si alternavano gioia e amarezza. Cercò avidamente di scoprire il significato della visione e la sua mente era agitata da questa ricerca. Mentre si trovava in questo stato di preoccupazione e di totale incertezza, ecco: gli stessi graffi che aveva appena visto su questo misterioso crocifisso cominciarono ad apparire sulle sue mani e sui suoi piedi. Le sue mani e i suoi piedi sembravano trafitti da chiodi, le cui teste erano visibili nei palmi delle mani e sul dorso dei piedi, mentre le punte sporgevano sul lato opposto. Questi segni erano rotondi all'interno delle mani e allungati all'esterno, e formavano quasi un'escrescenza carnosa, come la punta di un chiodo ricurvo e piegato. Allo stesso modo, sui piedi erano impressi i segni dei chiodi che sporgevano dal resto della carne. Anche il suo fianco destro era trafitto come da una lancia, con una larga cicatrice, e spesso sanguinava, bagnando la tunica e le brache con questo sangue sacro. »

['Toen hij twee jaar voor zijn dood in de kluizenaarswoning van de plaats 'Verna' woonde, kreeg hij een visioen van God. Een man verscheen aan hem in de vorm van een serafijn, met vleugels, hangend boven hem, zijn handen uitgestrekt en zijn voeten genageld aan een kruis. Twee vleugels waren gespreid boven zijn hoofd, twee waren open om te vliegen en twee andere bedekten zijn hele lichaam. Bij deze verschijning was de gezegende dienaar van de Allerhoogste vervuld van oneindige bewondering, maar hij kon de betekenis ervan niet bevatten. De mooie en zachte blik die de serafijnen van onvoorstelbare schoonheid op hem wierpen, vervulde hem met intense vreugde en onuitsprekelijk geluk; maar tegelijkertijd was hij doodsbang om hem aan het kruis genageld te zien in de bittere pijn van de hartstocht. Hij stond als het ware verdrietig en blij op, terwijl vreugde en bitterheid elkaar afwisselden in zijn geest. Hij zocht naarstig naar de betekenis van het visioen en zijn geest was opgewonden door deze zoektocht. Terwijl hij in deze staat van zorg en totale onzekerheid verkeerde, zie en zie: dezelfde krassen die hij zojuist op dit mysterieuze kruisbeeld had gezien, begonnen op zijn handen en voeten te verschijnen. Zijn handen en voeten leken te zijn doorboord met spijkers, waarvan de koppen zichtbaar waren in zijn handpalmen en op de ruggen van zijn voeten, terwijl de punten aan de andere kant uitstaken. Zijn rechterzij was ook doorboord als door een lans, met een groot litteken, en hij bloedde vaak en maakte zijn tuniek en broek nat met dit heilige bloed'.

Tommaso di CELANO , Vita prima , “Tratta della canonizzazione del beato padre Francesco e dei suoi miracoli”, cap. III, 484-485 [3].

In het midden van het altaarstuk, waarvan het formaat kenmerkend is voor de gotische periode, beeldde Coppo di Marcovaldo Franciscus van Assisi ten voeten uit af, naar het model van de 'icoon van het leven'. De heilige houdt een gesloten boek in zijn linkerhand; van rechts maakt hij een zegenend gebaar. Op een boekrol, vastgehouden door een hemelse hand, staat de goddelijke opdracht aan de lezer: “Gehoorzaam hem die de leefregels draagt. “Aan beide zijden van het silhouet van de heilige staan twintig episodes die episodes uit zijn leven en de wonderen die hij verrichtte illustreren.

Het paneel van de Bardi kapel vormt een keerpunt in de voorstelling van de heilige, zowel vanwege het uitzonderlijke karakter van de vertelling (er zijn wel 20 verhalen), als vanwege de nieuwe manier om Franciscus voor te stellen, die niet langer simpelweg gezien wordt als een genezende heilige (zoals typisch het geval is bij de promotie van een nieuwe heilige), maar als alter Christus, iemand die het lijdensverhaal van Christus op zichzelf beleeft door middel van de stigmata. Bovendien is de hoofdpersoon van deze scènes niet Franciscus alleen, maar is hij dat hij samen met zijn metgezellen, die nadrukkelijk aanwezig zijn om het koorkarakter van de Franciscaanse orde te benadrukken, die in de eerste plaats een beweging van evangelisatie en prediking is.

Dit zijn de twintig scenes:

1. Francesco rinuncia ai beni terreni
2. Francesco disegna l'abito francescano alla presenza del Vescovo di Assisi
3. Francesco ascolta il Vangelo della Missione degli Apostoli alla Porziuncola e si toglie le scarpe
4. Innocenzo III approva la Regola francescana
5. Istituzione di asilo nido a Greccio
6. Francesco predica agli uccelli
7. Francesco predica ai musulmani alla presenza del Sultano
8. Francesco riscatta l'agnello tra le capre
9. Francesco scambia i suoi vestiti con due agnelli portati al macello
10. Francesco riceve le stimmate [2]
11. Francesco si pente pubblicamente
12. Fra Monaldo vede Francesco comparire al Capitolo di Arles durante la predica di sant'Antonio
13. Francesco insegna ai lebbrosi, tenendone uno sulle ginocchia e lavando i piedi agli altri
14. Francesco muore  e la sua anima viene portata in cielo, mentre gli infermi che lo piangono vengono guariti
15. Il giorno in cui Francesco viene sepolto, una ragazza malata viene guarita presso la sua tomba,  mentre i demoni vengono scacciati dal corpo di una donna di Narni e da quello di Pietro da Foligno.
16. Papa Gregorio IX canonizza Francesco
17. Il santo salva una nave in partenza da Ancona
18. Pellegrini riconoscenti a torso nudo portano candele sulla tomba del santo
19. Bartolomeo da Narni guarisce dalla gotta 
20. Bartolomeo da Narni guarisce dalla gotta

De afgebeelde scènes, waarvan sommige zeer zeldzaam zijn, hebben als bron de Vita Prima van Thomas van Celano en niet de Legenda Maior van Bonaventure van Bagnoregio, die wordt opgelegd als de enige officiële biografie tussen 1263 en 1266.