De Duomo of cattedrale di Santa Maria del Fiore, Firenze


	Firenze \| Duomo, of Basilica di Santa Maria dell Fiore [1]

De Duomo of cattedrale di Santa Maria del Fiore, Firenze

De Basilica di Santa Maria del Fiore of kortweg de Duomo (dom) is de kathedrale basiliek en het dominerende symbool van de Italiaanse stad Firenze. Het is de op drie na grootste kathedraal van Europa. De Santa Maria del Fiore staat midden in het historische centrum van Firenze tegenover het Baptisterium. Naast de kerk staat de campanile. Gedurende de middeleeuwen was Firenze een van de belangrijkste steden van het Italiaanse schiereiland geworden. Bij een stad met die positie hoorde een grote kathedraal en eind 13e eeuw besloot het stadsbestuur dan ook dat de oude kathedraal van Santa Reparata moest worden vervangen door een kerkgebouw dat de macht van Firenze zou uitstralen. De nieuwe kathedraal werd aan Maria gewijd, maar de naam Santa Maria del Fiore verwees ook naar destijds gebruikelijke naam van de stad, Fiorenza. Het ontwerp van de nieuwbouw was afkomstig van Arnolfo di Cambio die een bouwwerk tekende dat de kathedralen van de concurrerende steden Siena en Pisa ruimschoots in grootte zou overtreffen. De bouw van dit ambitieuze project begon in 1296, maar kwam rond 1310 alweer stil te liggen door de dood van Arnolfo di Cambio. In 1334 werd Giotto di Bondone tot bouwmeester van de kathedraal benoemd. Zijn belangrijkste bijdrage is de campanile, nu ook wel de toren van Giotto genoemd. Na Giotto's dood in 1337 nam Andrea Pisano diens taken over, maar vanwege de desastreuze pestepidemie van 1348 kwam de bouw opnieuw stil te liggen. De bouw werd in 1349 hervat en opeenvolgende architecten, onder wie Andrea Orcagna, zorgden ervoor dat het ontwerp meermalen werd aangepast en uitgebreid. De schepen werden uiteindelijk in 1380 voltooid en in 1420 begon Filippo Brunelleschi met de bouw van de koepel. Aan de werkzaamheden kwam in 1472 een einde met de voltooiing van de lantaarn boven op de koepel. Piazza del Duomo

Cattedrale Santa Maria della Fiore e Campanile, facciata in marmo verde e bianco, Firenze [2]
De architectuur van de Dom van Firenze, gewijd aan Santa Maria del Fiore, is een typisch voorbeeld van Italiaanse gotiek. Het project is te danken aan Arnolfo di Cambio, die aan het vorige gebouw werkte en de structuren aanzienlijk uitbreidde. De kathedraal werd voltooid in 1367 en werd bedekt met gekleurd marmer naar het voorbeeld van het oudere baptisterium, met uitzondering van de gevel die onafgemaakt bleef en pas in de negentiende eeuw zijn huidige uiterlijk kreeg. De decoratie van de buitenkant van de kathedraal, begonnen in de 14e eeuw, bleef onvoltooid na de eerste werken die uitgevoerd werden door Arnolfo di Cambio. Dit bracht Lorenzo de' Medici ertoe tussen 1490 en 1491 een ontwerpwedstrijd uit te schrijven voor de gevel. Deze wedstrijd liep uiteindelijk op niets uit en de gevel werd pas voltooid in 1887, toen de polychroom marmeren gevel werd voltooid naar het ontwerp van Emilio De Fabris.

Facciata Santa Maria della Fiore, Firenze [5]

De koepel moest nog worden gebouwd. Lorenzo Ghiberti en Filippo Brunelleschi bleken de winnaars van de wedstrijd die in 1418 onder de architecten van de stad werd gehouden, maar het was Brunelleschi die uiteindelijk met het definitieve plan en de buitengewone techniek kwam waarmee de Cupola kon gebouwd worden. De koepel werd in 1436 voltooid. Buiten valt de zogenaamde Porta della Mandorla op, die zijn naam dankt aan het aureool dat de figuur van de Madonna in het Maria Hemelvaartreliëf van Nanni di Banco omcirkelt. Binnenin is de kerk verdeeld in drie beuken, gescheiden door grote pilaren. Aan de voet van de pilaren beginnen de architectonische elementen, die culmineren in de ogivale gewelven. De afmetingen zijn enorm: 153 meter lang en 38 meter breed. Het eenvoudige en sobere interieur geeft een duidelijk gevoel van leegte. De kathedraal van Firenze is de eerste in zijn soort wat betreft afmeting en structuur. De vloer in veelkleurig marmer werd ontworpen door Baccio d'Agnolo en werd van 1526 tot 1560 voortgezet door zijn zoon Giuliano, Francesco da Sangallo en andere meesters (1520-26). Tijdens de restauratiewerkzaamheden, na de overstroming van 1966, werd ontdekt dat sommige marmers uit de onvoltooide gevel, die toen werd gesloopt, ondersteboven in de vloer waren gebruikt.		Porta della Mandorla, met beelden van Nanni di Banco, Donatello en Jacopo della Quercia [4]

Optical illusion on the floor of the Duomo Firenze, attributed to Baccio d'Agnolo and Francesco da Sangallo [3]
Onder de kunstwerken in de kathedraal bevinden zich op de linkermuur twee fresco's die de ruiterstandbeelden van de huurlingen Giovanni Acuto en Niccolò da Tolentino voorstellen. Deze werden respectievelijk uitgevoerd door Paolo Uccello (1436) en Andrea del Castagno (1456.) Paolo Uccello is ook verantwoordelijk voor de klok met fresco's op de binnengevel, met vier robuuste hoofden van heiligen. Tot de beeldhouwwerken van de kathedraal die nog steeds te zien zijn behoren de lunetten van Luca della Robbia die boven de deuren van de sacristie zijn geplaatst, terwijl Michelangelo's Pietà (1553) ondergebracht werd in het Opera del Duomo Museum, samen met talloze andere originele werken van de kathedraal (zoals de beelden die de oorspronkelijke gevel sierden), van Giotto's klokkentoren en van het Baptisterium van San Giovanni. Net zo mooi zijn de glas-in-loodramen, meestal gemaakt tussen 1434-55, die ontwerpen volgen van enkele van de grootste kunstenaars van de Florentijnse Renaissance: zoals Donatello, Andrea del Castagno en Paolo Uccello. Het interieur van de Koepel werd tussen 1572-79 beschilderd door Giorgio Vasari (1511-1574) en Federico Zuccari (ca. 1540-1609) en stelt het Universele Oordeel voor. De beklimming van de Koepel maakt ook een ontmoeting van dichtbij met dit meesterwerk mogelijk. De wonderen van het plafond mogen de andere kunstschatten van de kathedraal niet overschaduwen. Verborgen onder de vloer bevindt zich de Santa Reparata Crypte met de overblijfselen van de oude basiliek, het bewijs van het allereerste christendom in Firenze en waarschijnlijk één van de grootste vroeg-christelijke overblijfselen van Firenze.		Michelangelo Buonarroti, pietà Bandini, 1547-55 circa [4]


Kaart Piazza del Duomo, Firenze \|,Grotere kaart weergeven
Piazza Duomo: het unieke samengaan van geschiedenis, kunst en religie
Om de monumenten te bezoeken (met uitzondering van de kathedraal, die gratis toegankelijk is) heb je een ticket nodig. Er zijn drie opties waarbij je een keuze tussen de monumenten kan maken: Brunelleschi, Giotto, Ghiberti. Brunelleschi Met de Brunelleschi Pass heeft u toegang tot alle monumenten op de Piazza del Duomo, zodat u met één ticket een complete ervaring beleeft: het Baptisterium van San Giovanni, de klokkentoren van Giotto, de koepel van Brunelleschi, het Opera del Duomo Museum en de eeuwenoude basiliek van Santa Reparata. Giotto Ontdek de klokkentoren van Giotto, het Baptisterium van San Giovanni, het Opera del Duomo Museum en de oude basiliek van Santa Reparata. Ghiberti Dit eenvoudigste ticket geeft toegang tot het Baptisterium van San Giovanni, het Opera del Duomo Museum en de oude basiliek van Santa Reparata. Buy online tickets Plan uw bezoek door de monumenten te kiezen: registreer je met een geldig e-mailadres en voer vervolgens de betaling uit. Je ontvangt een e-mail met toegangsticket in bijlage. Bekijk hier een grondplan met alle gegevens. Bekijk hier vooraf de tijdstabellen en openingsuren van de monumenten.


L'Opera del Duomo, Piazza del Duomo, Firenze \| www.operaduomo.firenze.it Cathedral of Santa Maria del Fiore (Duomo) \| Extensive set of images accompanied by a lot of information on each image D. Medina Lasansky, The Renaissance perfected: architecture, spectacle, and tourism in Fascist Italy, Pennsylvania State Univ Pr (November 1, 2005)


Het vakantiehuis Podere Santa Pia bevindt zich in het zuiden van Toscane, in het hartje van de Toscaanse Maremma, op 30 km van Montalcino. Podere Santa Pia is is een prachtige voormalige klein kloosterboerderij uit de 19e eeuw. Het vakeantiehuis ligt op een heuvel, omgeven door wijngaarden, bossen van donzige eik en kurkeik, es en jeneverbesstruiken. Na een halve eeuw van verval werd het voormalige kleine klooster gerestaureerd tot een authentiekee vakantiewoning, met groot respect voor de originele Toscaanse stijl. De originele terracottavloeren houten balken en typische arcade's ademen de sfeer van een voorbije tijd. Maar het eenvoudige interieur en de minimalistische ingrepen sluiten perfect aan bij de eenvoud van de Toscaanse landhuizen van weleer. Een mooie selectie hedendaagse grafiek van kunstenaars als Jürgen Partenheimer, Ronald Noorman, Philippe Vandenberg en Hanns Shimansky maken deze woning tot een hoogstaand vakantieverbijf, in de nog ongerepte Maremma. Villa Podere Santa Pia beschikt over een prachtig privé zwembad van 12 bij 5 meter. Rondom het zwembad ligt een ruim zonneterras met comfortabele ligstoelen, en stijlvolle tafels en stoelen. Het ecologisch zwembad is geopend van half mei tot half oktober en wordt door de eigenaren onderhouden. Case vacanza in Toscana \| Podere Santa Pia

Podere Santa Pia		Podere Santa Pia		The vast and endless golden rolling hills of the Tuscan Maremma

Early morning light at the private swimming pool at Podere Santa Pia		Reflections on the private swimming pool at Podere Santa Pi		Evenings around the pool in Tuscany offer a totally different quality of light and amazing colors

Colline sotto Podere Santa Pia, paesaggio di Giuseppe Ungaretti


Piazzale Michelangelo [Magnificent View on Ponte Vecchio]		Piazzale Michelangelo, con veduta del Duomo di Santa Maria del Fiore		Giardino Bardini, vista su Firenze e Santa Croce
Firenze, l'alluvione di 1966 \| Santa Croce, het epicentrum van de ramp
Tijdens de nacht van vrijdag 4 november 1966, na een uitzonderlijke golf van slecht weer, overstroomde de Arno grote delen van Firenze, zowel het historische centrum als verschillende voorsteden. Twee dagen later, op 6 november, trok het water zich weer terug en bleef de stad achter in een nooit geziene catastrofale situatie: in sommige gebieden stond het water tot vijf meter hoog. Het Santa Croce Museum, waarin het water een hoogte van vijf meter en twee centimeter bereikte, werd beschreven als 'het epicentrum van de ramp'.

L'alluvione del 4 novembre 1966, veduta di Piazza San Giovanni dal Campanile di Giotto, Firenze		Vista sul Battistero e sulla Loggia del Bigallo, Firenze alluvione del 1966 [Fotografo Ivo Bazzechi]		L'alluvione di Firenze 1966. Fango e detriti in piazza del Duomo
[1] Foto di Chris Bertram, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione 4.0 Unported. [2] Foto di Chris Buckridge, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione 4.0 Unported. [3] Foto di Rhododendrites, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione 4.0 Unported. CC BY-SA 4.0. [4] Foto di Sailko, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribution 3.0 Unported license. [5] Photo byChristopher Patterson, licensed under the Creative Commons Attribution-Share Alike 2.0 International (CC BY 2.0) license. [Originally posted to Flickr as Florence Duomo - Church, Link].