The experience of the old is not a motor: it is only a lamppost, warning against dangers; the light that illuminates the long path ahead is you, the youth, who are holding its torch; it is you who are to illuminate the future and its obscurities.
July 30, 1898

Op 28 oktober 1886 werd in New York het Vrijheidsbeeld ingehuldigd. De oorspronkelijke naam van het Statue of Liberty was La Liberté éclairant le monde en werd in Parijs vervaardigd door de Franse beeldhouwer Frédéric Auguste Bartholdi. Het beeld stelt de Romeinse Godin Libertas voor. Ze houdt met haar rechterhand een fakkel boven het hoofd en in haar linkerhand draagt ze een plaquette met de inscriptie JULI IV MDCCLXXVI, (4 juli 1776), de datum waarop in Philadelphia de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring getekend werd.

De fakkel, die 8,8 meter hoog is van de vlampunt tot de onderkant van het handvat, is toegankelijk langs een 12,8 meter lange ladder in de arm. Deze beklimming was open voor het publiek van 1886 tot 1916.
Ook in de arm en fakkel in Philadelphia was een wenteltrap gemonteerd die naar een klein platform leidde.

Auguste Bartholdi creëerde het Vrijheidsbeeld in samenwerking met Eugène Viollet-le-Du, een Frans architect en architectuurtheoreticus, en Gustave Eiffel die uiteindelijk verantwoordelijk was voor de inwendige staalconstructie.

Frankrijk wilde de Verenigde Staten honderd jaar na hun onafhankelijkheid in 1776 eren met een monument dat symbool stond oor vrijheid en democratie, waarden die in Frankrijk door Napoleon III onderdrukt werden.

Het Vrijheidsbeeld staat bij de ingang van de haven van New York. Gezien de substantiële omvang van het koperen beeld, werd het in 350 onderdelen vanuit Parijs verzonden. In 1884, toen het Bedloe Island bereikte, tegenwoordig bekend als Liberty Island, werd het in elkaar gezet en op een voetstuk geplaatst dat door de Amerikanen was gebouwd. Het Vrijheidsbeeld was dubbel zo hoog als de Sancarlone in Arona nabij Milaan, een beeld dat tot dan toe het hoogteste beeld ter wereld was[3].

Auguste Bartholdi en Viollet-le-Duc

In 1876 werd de arm en fakkel naar de Wereldtentoonstelling in Philadelphia verscheept om er fondsen te genereren voor het voetstuk waarop het beeld zou gemonteerd worden. Rechts op het platform onder de fakkel staat de ontwerper Bartholdi. Het was de eerste officiële wereldtentoonstelling in de Verenigde Staten. De tentoonstelling vierde het feit dat 100 jaar eerder de Grondwet van de Verenigde Staten werd getekend. De Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring dateert van 4 juli 1776.

De arm en hand van Bartholdi's Liberty Enlightening the World waren op de wereldtentoonstelling een populaire attractie. De kiosk onder de fakkel informeerde bezoekers over de plannen van Bartholdi en schreef abonnementen uit van tien cent tot honderd dollar als betaling voor een voetstuk dat op Bedloe Island voor het voltooide beeld nog moest gebouwd worden. Nadat de tentoonstelling gesloten was, werd de fakkel getransporteerd naar New York, waar hij enkele jaren werd tentoongesteld in Madison Square park.
In 1877 accepteerde president Rutherford B. Hayes officieel het voorstel van Bartholdi om het standbeeld op Bedloe Island te plaatsen. Bartholdi keerde later dat jaar terug naar Parijs waar hij met Viollet-le-Duc een tweede onderdeel, het hoofd voltooide. Het hoofd werd een van de blikvanger op de Wereldtentoonstelling van 1878 in Parijs.

Frédéric Auguste Bartholdi | Een kleine geschiedenis

Met zijn leerling Auguste Bartholdi werkte Viollet-le-Duc vanaf de eerste schetsen in 1870, mee aan het ontwerp voor het Liberty Enlightening the World. Het idee voor een Vrijheidsbeeld was omstreeks 1850 ontstaan in republikeinse kringen in Frankrijk, algemeen wordt aangenomen dat Edouard Lefebre de Laboulaye de bedenker was van het project. Als hoofdingenieur ontwierp Viollet-le-Duc het skelet voor de monumentale sculptuur waaraan de huid van koperen platen zou worden verankerd. De methode die werd gebruikt om het koper te vormen was de repoussé techniek waarbij de platen werden verwarmd en vervolgens op een vorm geslagen met houten hamers.
Eugène Viollet-le-Duc stierf voor het beeld klaar was en zonder technische tekeningen van de constructie na te laten. Na zijn dood zou Auguste Bartholdi een beroep doen op Gustave Eiffel en zijn hoofdontwerper Maurice Koechlin om de inwendige constructie te herzien en af te werken.

Het hoofd en de arm met fakkel ontstonden nog onder de supervisie van Viollet-le-Duc. De foto die Emmanuel Flamant maakte in de ateliers van de firma Monduit toont de gigantische afmetingen van de hand en de fakkel.
Er moest een opening in het dak gemaakt worden. Links op de foto zien we het gipsmodel van een deel van de hand, en daarachter een schaalmodel in gips. Bartholdi zit voor de metalen fakkel aan een tafel.

Voor deze eerste delen van het Vrijheidsbeeld werkten Bartholdi en Eugène Viollet-le-Duc samen met Les Ateliers Monduit aan de rue de Chazelles in Parijs. Op de achterwand van de foto boven zijn vele ornamenten en mallen voor ornamenten en beelden te zien.

Ondanks het succes van de fakkel op de wereldtentoonstelling, bleek de fondswerving voor de Amerikanen niet eenvoudig en in 1885 werd het werk aan het voetstuk bedreigd door geldgebrek. Uitgever van de New York World, Joseph Pulitzer, nu bekend door de naar hem vernoemde Pulitzer-prijs, begon een campagne om geld in te zamelen om het project te kunnen afronden.
Het beeld werd in juli 1884 voltooid in Parijs. In juni 1885 arriveerden het Franse fregat Isere met de 350 onderdelen in de haven van New York. De sokkel was nog niet klaar.
Pas op 28 oktober 1886, tien jaar te laat, werd het Vrijheidsbeeld ingehuldigd. De Amerikanen noemden het de Statue of Liberty.