Auguste Bartholdi en het ontstaan van het Vrijheidsbeeld aan de oevers van de Seine in Parijs

Deze foto toont de omgeving van de werkplaatsen Gaget, Gauthier et Compagnie in Parijs waar het Vrijheidsbeeld gemaakt werd, met bouwmaterialen, en het hoofd van het standbeeld. Op de achtergrond de metalen structuur van Gustave Eiffel.

Het vrijheidsbeeld gaat terug op de Romeinse iconografie van de godin van de vrijheid, Libertas. Ze wordt afgebeeld met een muts van vilt, een pilleus. Ook het Vrijheidsbeeld is een vrouwenfiguur die de vrijheid voorstelt. Ze draagt een stola en pella (een jurk en mantel, wat gebruikelijk was in afbeeldingen van Romeinse godinnen) die een fakkel omhoog houdt. De pilleus verving Bartholdi door een diadeem of kroon. De kroon met zeven stralen is hier nog niet gemonteerd.

Het beeld werd gemaakt uit koperplaten. De architect Eugène Viollet-le-Duc, een vriend van Bartholdi, kwam op het idee van de repoussé-techniek toe te passen. In 1879, na de dood van Viollet-le-Duc, deed Bartholdi een beroep op de ingenieur Gustave Eiffel om de interne structuur van het beeld te ontwikkelen. De eertse delen van het beeld, het hoofd en de arm met de toorts werden door Viollet-le-Duc afgewerkt in het Atelier Monduit, 25 rue de Chazelles in het 17e arrondissement.

Tijdens de tweede helft van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw was de lood- en koperwerkplaats van Monduit een van de meest vooraanstaande vertegenwoordigers van de geleidelijke diversificatie van de activiteiten van ambachtslieden en industriëlen van die tijd.

Viollet-le-Duc was overleden zonder technische tekeningen van de constructie na te laten. Gustave Eiffel  verving de bakstenen as door een metalen pyloon die de gehamerde en vaste koperen platen moest ondersteunen.
Op 24 oktober 1881 werd de metalen constructie ingehuldigd op de binnenplaats van de werkplaatsen Gaget, Gauthier et Compagnie.

Om ervoor te zorgen dat de constructie van La Liberté éclairant le monde technisch haalbaar was, begon Bartholdi in 1884 met de montage van het beeld op de binnenplaats van de Gaget, Gauthier et Cie-werkplaatsen. Hij had daarbij een briljant idee om het project te financieren: hij stelde de werf open voor het publiek en vroeg toegangsgeld. Verleidde Parijzenaars keken massaal toe hoe de metalen kolos boven de daken van de stad uitstak en wilden het reusachtige hoofd ook graag van dichtbij bekijken. De montage van het beeld duurde ongeveer twee jaar en acht maanden [3].
Daarna werd het beeld uit elkaar gehaald, in kratten verpakt en naar New York verscheept, waar het in 1886 weer in elkaar werd gezet en ingehuldigd [3].