Op 28 oktober 1886 werd in New York het Vrijheidsbeeld ingehuldigd. De oorspronkelijke naam van het Statue of Liberty was La Liberté éclairant le monde en werd in Parijs vervaardigd door de Franse beeldhouwer Frédéric Auguste Bartholdi. Het beeld stelt de Romeinse Godin Libertas voor. Ze houdt met haar rechterhand een fakkel boven het hoofd en in haar linkerhand draagt ze een tabula ansata met de inscriptie JULI IV MDCCLXXVI, de datum van de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring°°.

Auguste Bartholdi creëerde het Vrijheidsbeeld tussen 1877 en 1886, in samenwerking met Eugène Viollet-le-Duc, en Gustave Eiffel die uiteindelijk verantwoordelijk was voor de staalconstructie. Het beeld bestaat uit een holle kolos van dun geslagen koperen platen over een stalen raamwerk. Het torenhoge monument was een geschenk van Frankrijk op de 100e Amerikaanse Onafhankelijkheidsdag in 1886. Het Vrijheidsbeeld staat bij de ingang van de haven van New York en heeft sindsdien miljoenen immigranten verwelkomd. In de tweede helft van de 19e eeuw bereikte de immigratie z'n hoogtepunt en in 30 jaar verdubbelde de bevolking van de Verenigde Staten zich bijna [2].

Het beeld staat sinds 19844 op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het Vrijheidsbeeld werd een van de symbolen van de Verenigde Staten en had in het algemeen vrijheid en bevrijding moeten voorstellen.

Auguste Bartholdi en Viollet-le-Duc

Met zijn leerling Auguste Bartholdi werkte Viollet-le-Duc vanaf de eerste schetsen in 1870, mee aan het ontwerp voor het Liberty Enlightening the World. Het idee voor een Vrijheidsbeeld was omstreeks 1850 ontstaan in republikeinse kringen in Frankrijk, algemeen wordt aangenomen dat Edouard Lefebre de Laboulaye de bedenker was van het project. Volgens Bartholdi's getuigenissen was Laboulaye de oorspronkelijke artefice van het standbeeld, degene die hem de drie belangrijkste ingrediënten gaf die hij nodig had om het Vrijheidsbeeld te creëren: het idee (Frans-Amerikaanse vriendschap), het project (een monument dat door beide Fransen en Amerikanen moet worden gebouwd), en haar aanhangers (Franse financiers en intellectuelen die geïnteresseerd zijn in de Nieuwe Wereld) [6].

Als hoofdingenieur ontwierp Viollet-le-Duc het skelet voor de monumentale sculptuur waaraan de huid van koperen platen zou worden verankerd. De methode die werd gebruikt om het koper te vormen was de repoussé techniek waarbij de platen werden verwarmd en vervolgens op een vorm geslagen met houten hamers.
Eugène Viollet-le-Duc stierf voor het beeld klaar was en zonder technische tekeningen van de constructie na te laten. Na zijn dood zou Auguste Bartholdi een beroep doen op Gustave Eiffel en zijn hoofdontwerper Maurice Koechlin om de inwendige constructie te herzien en af te werken.

Het hoofd en de arm met fakkel ontstonden nog onder de supervisie van Viollet-le-Duc. De foto die Emmanuel Flamant maakte in de ateliers van de firma Monduit toont de gigantische afmetingen van de hand en de fakkel.
Er moest een opening in het dak gemaakt worden. Links op de foto zien we het gipsmodel van een deel van de hand, en daarachter een schaalmodel in gips. Bartholdi zit voor de metalen fakkel aan een tafel.

Voor deze eerste delen van het Vrijheidsbeeld werkten Bartholdi en Eugène Viollet-le-Duc samen met Les Ateliers Monduit aan de  rue de Chazelles. Het atelier had al een goede reputatie opgebouwd met restauratiewerkzaamheden aan de Colonne Vendôme, de zuil die Napoleon Bonaparte in 1810 had laten neerzetten op het Place Vendôme, en die bijna was verwoest door revolutionairen.

Eugène Viollet-le-Duc was vertrouwd met het werk van Honoré Monduit. Ze werkten wel vaker samen en creëerde architectonische ornamenten voor de restauratie van grote historische monumenten. Door belangrijke publieke en private opdrachten binnen te halen, nam Monduit deel aan een ware renaissance van metaalbewerking tijdens de tweede helft van de 19e eeuw. De werkplaatsen van Monduit vervaardigden allerlei voorwerpen en elementen, van kruisbloemen, waterspuwers, dierensculpturen, beelden enz. en maakten daarbij gebruik van de repoussé techniek, het in reliëf slaan van metaal [3]. Op de achterwand van de foto boven zijn vele ornamenten en mallen voor ornamenten en beelden te zien.