| |
|
In Firenze zijn er tal van fresco's met als thema het Laatste Avondmaal, ook wel Cenacoli genoemd, die vanwege hun aantal en rijkdom een soort pictorale geschiedenis van de Florentijnse schilderkunst vertegenwoordigen.
De refters die zijn beschilderd met het Laatste Avondmaal behoren tot de meest interessante artistieke monumenten in Firenze. Muurschilderingen in een refectorium of refter, eetzaal of cenaculum, hadden vaak voedsel als onderwerp. Het meest gebruikelijke tafereel was het Laatste Avondmaal. Een schilderij van het Laatste Avondmaal werd dan ook vaak een cenaculum of cenacolo genoemd naar de plaats waar het zich bevond.
Het beroemdste Laatste Avondmaal is van Leonardo Da Vinci en staat in het Italiaans bekend als Il Cenacolo, Cenacolo Vinciano of L'Ultima Cena [2].
Naast de voor de hand liggende connectie met de maaltijd, werd het Laatste Avondmaal vaak in het refettorio of refter van het kloster geschilderd om meditatie en gebed te stimuleren.
Wandel met ons mee langs de mooiste, nog bijna onontdekte fresco's van het Laatste Avondmaal of cenacolo, die in Firenze te zien zijn.
Er zijn niet minder dan zeven fresco's van het Laatste Avondmaal binnen de grenzen van het oude stadscentrum. Van Santa Maria Novella in het noordwestelijke deel van de stad, tot Ognissanti in het stadscentrum en Santa Croce en San Salvi in het oosten. Deze uitzonderlijke verzameling van fresco's overspant enkele eeuwen. Het oudste cenacolo vinden we terug in Santa Croce.
Taddeo Gaddi's 14e-eeuwse Laatste Avondmaal
|
 |
Taddeo Gaddi, Cenacolo, Basilica di Santa Croce, Firenze, het oudste Laatste Avondmaal in Firenze
|
De scène van het Laatste Avondmaal was een echte Florentijnse traditie die in vele kloosters van de stad voorkwam. In de voormalige refter van het Franciscaner klooster van Santa Croce schilderde Taddeo Gaddi, onder de grote Levensboom, zijn Laatste Avondmaal.
|
| |
De cenacolo is een schilderij van het Laatste Avondmaal dat de refters versiert in kloosters. Gedurende de 14e eeuw werd het onderwerp van het Laatste Avondmaal opgenomen in de cycli van fresco's die het leven en de passie van Christus illustreerden. Tijdens de 15e eeuw, met de uitvinding van het perspectief, werd het avondmaal onafhankelijk weergegeven op een volledige muur.
Afgezien van de Cenacolo di San Salvi, volgen alle Florentijnse cenacoli hetzelfde picturale schema, met Jezus tussen Petrus en Johannes, terwijl Judas apart wordt weergegeven. In die van Ognissanti en San Marco bewonderen we de heldere, zuiverekleuren van Domenico Ghirlandaio, in de voormalige triomf van het licht "di Fuligno" Perugino. Het Laatste Avondmaal geschilderd in het klooster van Calza door Franciabigio toont duidelijk de invloed van Leonardo da Vinci, terwijl het grandioze fresco van Andrea del Sarto in San Salvi de monumentaliteit heeft die we associëren met Michelangelo.
Domenico Ghirlandaio schilderde het toneel van het Laatste Avondmaal in een paar jaar tijd verschillende keren. Er zijn nog drie werken van zijn Laatste Avondmaal: in de abdij van Passignano sul Trasimeno, in de Ognissanti in Firenze en in de San Marco, Firenze.
In de Basilica di Santa Maria Novella vind je het Laatste Avondmaal van Alessandro Allori (de leerling van de grote portretschilder Bronzino). Afgezien van het Laatste Avondmaal en de fresco's van Paolo Uccello in het Groene Klooster, vind je ook een aantal prachtige middeleeuwse fresco's in de Spaanse kapel, toegankelijk via het klooster.
Het Laatste Avondmaal van Pietro Perugino werd begin 1490 geschilderd voor de refter van het Fuligno-klooster, dat gebruikt werd door een groep Fransiscaanse monniken uit Umbrië.
In de refter van Sant'Apollonia vinden we de dramatische, rigoureuze perspectiefversie van Andrea del Castagno. Het fresco van Andrea del Castagno langs de noordmuur van de refter, het Laatste Avondmaal met de drie passiescènes van de kruisiging, de graflegging en de opstanding hierboven, werd voltooid tussen juli en begin december 1447.
Tenslotte werd in het antieke klooster van Vallombrosiani, verbonden aan de kerk van San Michele a San Salvi, het Museum van het Laatste Avondmaal van Andrea del Sarto gebouwd. De levendige weergave van Andrea Del Sarto van Het Laatste Avondmaal, geschilderd tussen 1511 en 1527, is misschien wel de beroemdste cenacolo (of Laatste Avondmaal) in Firenze. Het fresco, gehuisvest in de oude refter van de Vallambrosan-abdij (nu een museum), verbonden aan de kerk van San Michele a San Salvi, overleefde de grote belegering van Firenze in 1530 en leed alleen onder grote schade door overstromingen in de jaren zestig '.
Het ex-ziekenhuis van Sant'Onofrio dei Tintori (via Tripoli 4-6) bewaart een Laatste Avonmaal van Niccolò Lapi (1725). Dat is het laatste cenacolo van Firenze.
1 - Santa Croce: Taddeo Gaddi (1336-1366 circa) - Bezoek is betalend, je koopt een ticket voor het volledige complex van Santa Croce
2 - Santo Spirito, Fondazione Salvatore Romano, Orcagna (1365)
3 - Sant'Apollonia: Andrea del Castagno (1445-50)
4 - Ognissanti: Domenico Ghirlandaio (1480-1482)
5 - Fuligno: Pietro Perugino (1495)
6 - San Salvi: Andrea del Sarto (1519-27)
7 - Convitto della Calza by Franciabigio (1514)
8 - Santa Croce, Giorgio Vasari (1546).
9 - Santa Spirito, Refettorio, Bernardino Poccetti (1597)
10 Sant'Apollonia, Comunicatoio, Bernardino Poccetti
Santa Croce, Giorgio Vasari (1546).
Spedale di Sant'Onofrio dei Tintori, Niccolò Lapi (1725).
1 - Santa Croce: Taddeo Gaddi (1336-1366 circa)
|
 |
Taddeo Gaddi, Last Supper, Tree of Life and Four Miracle Scenes, 1360s, Fresco, 1120 x 1170 cm, Santa Croce, Firenze
|
Het Laatste Avondmaal in de Santa Croce-kerk is het oudste van alle Florentijnse Laatste Avondmaal-fresco's. Het fresco werd geschilderd door Taddeo Gaddi in 1340. Het is de eerste Laatste Avondmaalscène waarin je Judas aan de andere kant van de tafel afgebeeld ziet, een symbool van zijn verraad en een manier om hem onmiddellijk te laten opvallen in de groep apostelen. Deze traditie om Judas op deze manier te tonen wordt alleen doorbroken door da Vinci in Milaan en enkele 16e-eeuwse versies.
Dit fresco heeft eenzelfde compositie als het fresco in Santo Spirito.
Adres Piazza di Santa Croce, 16, 50122 Firenze | www.santacroceopera.it
Openingsuren
Santa Croce is een Monumentaam museumcomplex en omvat de kathedraal, Cappella Pazzi, il Museo dell’Opera, drie cloistro's en het Cenacolo. ,Bezoek is betalend, je koopt een ticket voor het volledige complex van Santa Croce. Je kan hier een ticket reserveren en betalen.
In de Santa Croce liggen o.a. Michelangelo, Vasari, Galileo Galilei en Leon Battista Alberti begraven. In de Cappella Maggiore kan je de frescocyclus La Leggenda della Vera Croce, bewonderen die geschilderd werd door Agnolo Gadi, zoon van Taddeo Gaddi.
Het Laatste Avondmaal van Taddeo Gaddi bevindt zich in het Refettorio van Santa Croce. Bekijk er ook de bewaarde fragmenten van een Laatste oordeel van Andrea Orcagna, die ook het volgende Cenacolo schilderde in het voormalige refettorio van Santo Spirito.
|
| |
2. Santo Spirito (Fondazione Salvatore Romano), Andrea Orcagna (1365)
|
 |
Andrea Orcagna, Cenacolo, Santo Spirito (Fondazione Salvatore Romano) (1365)
|
Net als in het fresco in Santa Croce is het laatste Avondmaal deel van een wandvullend fresco, met een prachtige kruisiging als centrale onderwerp.
Aan het einde van de negentiende eeuw werd de ruimte van dit cenacolo nog gebruikt als tramremise. De toegangspoort voor deze remise vernietigde het grootste deel van het Laatste avondmaal van Andrea Orcagna. Rechts zien we nog twee figuren, en een toekijkende augustijn.
Onder deze Kruisiging zijn maar een paar fragmenten bewaard van het laatste avondmaal. Aan de rechterkant schilderde Orcagna met veel expressie twee apostelen ( Thomas, met een welsprekend gebaar van twijfel, en nog een andere monnik) en in een nis, een monnik van de Orde van de Augustijnen.
Andrea Orcagna | Santo Spirito | 9:30 – 12:30, 4-5:30; closed on Wednesday
Fondazione Salvatore Romano
|
|
Andrea Orcagna, Crocifissione e ultima cena, Santo Spirito (Fondazione Salvatore Romano)
|
| Het is de oude refter van het Augustijner klooster, bestaande uit een grote zaal bedekt met spanten. De omgeving was een van de zeldzame overblijfselen van het middeleeuwse klooster na de vijftiende-eeuwse renovatie door Filippo Brunelleschi, maar de waarde van deze omgeving werd pas relatief recent erkend: aan het einde van de negentiende eeuw werd het gebruikt als tramremise en bij deze gelegenheid werd het open de muur op het plein en vernietig het laatste avondmaal van Andrea Orcagna.
Boven het fragmentarische Laatste Avondmaal blijft echter een grote kruisiging over, die dateert uit de jaren tussen 1360 en 1365.
De grote zaal toont de collectie sculpturen uit de 11e tot de 15e eeuw die door de antiquair Salvatore Romano aan de stad werd geschonken door de gelijknamige stichting die het kleine museum in samenwerking met het gemeentelijk bestuur beheert. De collectie bevat twee bas-reliëfs die aan Donatello worden toegeschreven, uit Padua (San Massimo en San Prosdocimo), het hoge reliëf van de Madonna met het kind van Jacopo della Quercia en twee marmeren sculpturen (een kariatide en een aanbiddende engel) van Tino da Camaino die dateren uit de tijd tot de periode tussen 1320 en 1322. Er zijn ook vrijstaande fresco's en meubels uit de zestiende en zeventiende eeuw.
|
|
Andrea Orcagna, Cenacolo, Santo Spirito (Fondazione Salvatore Romano) |
Adres: Fondazione Salvatore Romano, Piazza Santo Spirito 29 | Website: Fondazione Romano
Openingsuren: zaterdag en maandag van 10.00 - 17.0 uur0; zondag van 13.00 - 17.00 uur
|
3. Cenacolo di sant'Apollonia, Andrea del Castagno, Last Supper, 1447
|
 |
Andrea del Castagno, Last Supper, 1447, fresco, Sant'Apollonia, Firenze
|
In 1447 Andrea del Castagno worked in the refectory of Sant'Apollonia, painting, in the lower part, Last Supper fresco, accompanied by other scenes portraying the Deposition, Resurrection, and Crucifixion, which are now damaged. He also painted a lunette in the cloister, depicting a Pietà.
The detail and naturalism of del Castagno's Last Supper portray the ways in which del Castagno departed from earlier artistic styles. It is likely that Leonardo da Vinci was already familiar with this work before he painted his his own Last Supper in a more dramatic form to contrast with the stillness of these works, so that more emotion would be displayed.
Address: Saint Apollonia Last Supper, Via 27 Aprile, 1, 50129 Firenze
Opening hours : Monday – Sunday 8:15-1:50; closed 2nd, 4th Mondays and 1st, 3rd, 5th Sundays
|
4. Chiesa di Ognissanti | Het Laatste Avondmaal van Domenice Ghirlandaio
|
Ghirlandaio painted the scene of the Last Supper on several occasions within the space of a few years. In the Last Supper scenes of Ognissanti and San Marco we admire the bright, neat colours of Domenico Ghirlandaio. In 1480, Ghirlandaio painted the 'Saint Jerome in His Study' and other frescoes in the Church of Ognissanti, Firenze, and a life-sized Last Supper in its refectory.
The earliest example of the Last Supper was painted in 1476 by Ghirlandaio in the abbey of San Michele Arcangelo a Passignano (in Tavernelle Val di Pesa), while the last surviving version of Ghirlandaio's Last Supper is in the refectory of the hostel of the San Marco convent.
|
The church of Ognissanti was part of the conventual complex founded in 1251 by the Umiliati, who had come to Firenze from Lombardy in 1239.In the 15th century both Botticelli, who is buried in the church near his beloved Simonetta Vespucci, and Ghirlandaio worked at Ognissanti. Botticelli's fresco of Saint Augustine in his Study, balances Ghirlandaio's Saint Jerome in his Study in the chapel facing it across the navel, both executed in 1480. Perhaps the greatest of Ognissanti's frescoes is Ghirlandaio's Last Supper in the refectory. For the Vespucci, Ghirlandaio’s Last Supper (1480) and its sinopia were frescoed in the convent refectory, located between the first and second cloister of the old convent.Ghirlandaio produced with this fresco one of the best examples of his art, representing a serene yet dramatic episode of the Last Supper. The apostles are painted in the moment in which Jesus announces that one of them will betray him.
Address: Borgo Ognissanti, 42, 50123 Firenze
Opening hours: Monday, Wednesday, Saturday 9-12
|
|
5. Cenacolo di Fuligno Museum
|
 |
Pietro Perugino, The Last Supper, 1493-96, fresco, 440 x 800 cm, Convent of the Tertiary Franciscans, Foligno
|
The Cenacolo di Fuligno Museum is a tiny museum, well worth a visit. At first attributed to Raphael, the fresco is now generally believed to be the work of Perugino, though completed largely by his students.
Like many churches in Firenze, the interior was whitewashed in the 18th century, and this beautiful Perugino fresco was uncovered and rediscovered only in the 19th century. In 1845 workers in an ex-convent uncovered an extraordinary site – a huge, intact fresco of the Last Supper in a former refectory. It was initially attributed to Raphael, who was actually Perugino's student. The idea has also been advanced that it was painted over another fresco of the same theme by Neri di Bicci (1419-1491).
The dining apostles are set against a sylvan country scene, creating the effect that you’re looking through a window onto the harmonious scene.
This work can be regarded as one of the most important examples of Umbrian culture of the Renaissance of which Perugino was one of the most serene and magnificent masters.
Address: Via Faenza, 40, 50123 Firenze
Admission Free
Opening hours: Blessed Angelina of Foligno | Tuesday, Thursday, Saturday 9-12
|
6. Andrea del Sarto, San Michele a San Salvi Church
|
| |
|
The Andrea del Sarto Last Supper at San Salvi, a hidden jewel of a church on the outskirts of Firenze, is about a 15-minute walk west from Santa Croce church.
San Salvi, also known as San Michele a San Salvi, was built in the 11th century by the Vallombrosans as part of an abbey complex. The refectory contains a masterwork fresco of the Last Supper (1519-1527) by Andrea del Sarto. His work represents one of the most spectaculalr examples of the subject, partially anticipating the baroque style in the strongly theatrical arrangement of the scene, which appears like a stage set.
An extensive restoration project ensues to preserve this work of art, which is still available to view as part of the museum.
Apart from the refectory where the cenacolo is, there's a long corridor and two other rooms full of altarpieces and fresco panels from other, usually demolished, churches, either by Andrea del Sarto or his contemporaries.
Address: Piazza di San Salvi, 10, 50135 Firenze
Opening hours : Andrea del Sarto | San Salvi | Tuesday – Sunday 8:15-1:50
|
2. Museum of Santa Maria Novella
|
 |
Alessandro Allori, Last Supper, 1584, oil on canvas, old Refectory of the Convent, Basilica di Santa Maria Novella, Firenze
|
Painted between 1584 and 1597, this dynamic Last Supper by Allori is found in the Basilica di Santa Maria Novella.
The panel in the lower center of the fresco is actually a canvas on which Allori has created a vision of an energetic and physically active Last Supper.
Alessandro Allori (1535-1607), Florentine painter, the pupil and adopted son of Bronzino. An early visit to Rome added the influence of late Michelangelo paintings to that of his master's courtly Mannerism. The Pearl Fishers (Studiolo of Francesco I, Palazzo Vecchio, Firenze, c.1570) is generally considered his masterpiece; playful and full of artifice, it combines nude figures obviously drawn from Michelangelo with Bronzino's svelteness and enamelled colouring. He was one of the last notable exponents of Mannerism, painting in a style that had become outmoded by the time of his death.
Allori’s unique work served to inspire other artists of the late 16th Century to experiment with new styles of art. This is the final depiction of the Last Supper in a Florentine church.
Address: | Basilica of Santa Maria Novella, Piazza di Santa Maria Novella, 18, 50123 Firenze
Opening hours : Monday, Thursday, Saturday, Sunday 10am-4pm
Weekday holidays 9am-2pm
|
|
|
|
4. San Marco Museum | Domenico Ghirlandaio, Last Supper
|
The last surviving version of Ghirlandaio's Last Supper is in the refectory of the hostel of the San Marco convent.
The basic arrangement is the same as that in the fresco by Andrea del Castagno in the Florentine Cenacolo di Sant'Apollonia dating from about 1450.
|
 |
Ghirlandaio, Last Supper, c. 1486, fresco, 400 x 800 cm, San Marco, Firenze
|
The disciples are sitting at a long table in front of a rear wall that runs parallel to the picture plan. Christ is sitting in the centre, and his favourite disciple John is leaning sadly against Him. To the right of Christ, in the place of honour, is the chief Apostle, Peter. Judas the traitor is the only one to be separated from the others: he is seated in front of the table.
The fresco showing "L'ultima Cena" (The Last Supper), recently restored, is located in an area close to the Foresteria (guest-quarters). This area was designed to host the most important guests in a separate hall from the Big Refectory, which was reserved for the friars.
Domenico Ghirlandaio was at the height of his popularity. He only prepared the design. The rest of the actual execution was carried out by his brother, David and by his pupil, Sebastiano Mainardi.
Address:
Opening hours
The Church of San Marco opens daily from 7 am to noon and from 4 pm to 8 pm.
The Museum of San Marco opens daily from 8:15 am to 13:50 pm.
On Saturday and Sunday it remains opened until 7 pm.
The Museum closes on the second and fourth Sunday and on the first, third and fifth Monday of the month.
|
3. Cenacolo di sant'Apollonia, Andrea del Castagno, Last Supper, 1447
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
Franciabigio, Ultima Cena (particolare), 1514, affresco, Firenze, Convento della Calza [1]
|
In 1514, Franciabigio frescoed his Last Supper fresco for the Convento della Calza, done in the style of Andrea Mantegna (1431–1506). Franciabigio was a Florentine painter, a minor master of the High Renaissance style. He was a pupil of Marinotto Albertinelli and collaborated with Andrea del Sarto (on the frescoes in the Annunziata church in Firenze), who was the dominant influence on his style, as may be seen in his frescoes of this Convent.
Address:
Opening hours
|
|
|
|
|
|
|
Santa Maria del Carmine, 1582
|
|
Alessandro Allori, particolare del pesce e della brocca di vetro dell'affresco nel cenacolo del convento di Santa Maria del Carmine (Firenze), 1582 [5]
|
The church of Santa Maria del Carmine, originally built in romanic-gothic style, was almost completely rebuilt after a fire in 18th Century and is known for the frescoes in the Brancacci Chapel.
The church was almost completely destroyed in 1771, by the fire arosen during the construction of a new wooden ceiling; the Corsini and Brancacci Chapels, fortunately, were not destroyed, but the rest of the building went completely lost.
On the right side of the transept is the Brancacci Chapel, with frescoes by Masaccio, Masolino and Filippino Lippi. On the side of the Brancacci Chapel, in the Chapel della Passione are still visible some Fragments of frescoes dating to the 14th Century ascribed to Lippo Fiorentino; they depict the Last Supper and Saints.
Alessandro Allori, painted the Cenecola in Santa Maria del Carmine in 1582. It is clear in Santa Maria del Carmine that Da Vinci’s fresco heavily influenced Allori’s representation of the scene, painted about one-hundred years later than Ghirlandaio’s.
Alessandro Allori (1535-1607), Florentine painter, the pupil and adopted son of Bronzino.
His son Cristofano (1577-1621) was one of the leading Florentine painters of his period, working in a style that was more naturalistic and Baroque than that of his father. He is remembered primarily for one work, Judith with the Head of Holofernes (c. 1615, Palazzo Pitti), in which his femme fatale mistress is portrayed as Judith and he has depicted his own features in Holofernes' severed head.
Address: Santa Maria del Carmine, Piazza del Carmine, Firenze
Opening hours : Alessandro Allori | Santa Maria del Carmine | Monday, Wednesday, Thursday, Friday 9-12; Tuesday and Saturday 10-12
|
|
|
|
|
| |
|
| |
|
|
|
|
|
Santa Spirito, Refettorio, Bernardino Poccetti (1597)
|
 |
Bernardino Poccetti e bottega, tre cene, 1597
|
IL REFETTORIO NUOVO
Realizzato nel 1594 tra il chiostro dell' Ammonnati (non visitabile) e quello dei Parigi (con più di seicento sepolture dell'Ottocento).
Sullo parete l'affresco delle Tre Cene dipinte nel 1597 da Bernardino Poccetti: Le Nozze di Cana, l'Ultima Cena e Emmaus.
L'opero copre uno superficie di 70 metri quadrati mostrando le scene in sequenza. L'ambiente è stato ridotto per proteggere il dipinto al tempo dell' occupazione napoleonica.
Nelle due lunette il Poccetti ha raffigurato anche il Battesimo di Agostino e di Dionigi l'Areopagita.
|
|
|
| |
|
Bernardino Poccetti e bottega, tre cene, 1597
|
 |
|
 |
|
|
| |
|
Bernardino Poccetti e bottega, tre cene, 1597, Ultima cena, autoritratto
|
|
|
| |
|
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
Chronologie
Cenacolo di Santa Croce, Museo dell'Opera di Santa Croce, piazza Santa Croce, piazza Santa Croce, Taddeo Gaddi's Last Supper (about 1340).
Cenacolo of Santo Spirito, Ancient Refectory of Santo Spirito, Museo della Fondazione Romano, piazza Santo Spirito, fragment of the Last Supper of Andrea di Cione, called Orcagna (about 1370).
Cenacolo of Sant'Apollonia, Museo del Cenacolo di Sant'Apollonia, via XVII Aprile n. 1, Andrea Del Castagno's Last Supper of (about 1450).
Cenacolo of Ognissanti, Cenacolo del Ghirlandaio, via Borgognissanti, 42, the Last Supper of Domenico Bigordi, called Ghirlandaio (about 1480).
Cenacolo of San Marco, refectory of the ex guest-room, 1, piazza San Marco, Ghirlandaio's Last Supper (about 1482).
Cenacolo of Fuligno, Museo dell'ex Conservatorio di Sant'Onofrio, or of Fuligno, via Faenza n. 42, Last Supper of Pietro Vannucci, called Perugino, and workshop (about 1495).
Cenacolo "della" Calza, Convento della Calza, piazza della Calza n. 6, Ultima Cena Last Supper of Francesco di Cristofano, called Franciabigio (1514).
Cenacolo of San Salvi, monastery of San Michele in San Salvi, museum of the cenacolo di San Salvi, 16, via di San Salvi, Andrea del Sarto's Last Supper (1527)
Cenacolo Santa Croce, museum van de Santa Croce, Piazza di Santa Croce, 30/15, Vasari's Laatse Avondmaal
Cenacolo di Santa Maria del Carmine, 1582, Alessandro Allori
Art in Tuscany | Domenice Ghirlandaio, Last Supper frescoes
Art in Tuscany | Fra Angelico | Frescoes in the Convento di San Marco (1438-50)
Paolo Morachiello, Fra Angelico: The San Marco Frescoes, Museo Di San Marco, Thames & Hudson, 1996.
Eva Maria Lundin, Andrea del Castagno's Last Supper | www.athenaeum.libs.uga.edu]
[1] Photo by Sailko, CC BY-SA 3.0, Collegamento
[2] Zie ook LEONARDO DA VINCI | Het Laatste Avondmaal, beroemd en tragisch bedreigd kunstwerk
[5] Foto particolare del cenacolo di Carmine, di Giulio1996Cordignano - Opera propria, CC BY-SA 4.0, Collegamento
|
|
|
|
 |
|
 |
|
 |
| |
|
Churches in Firenze |
|
Le piazze di Firenze | Squares in Firenze
|
|
Galleria degi Uffizi |
 |
|
 |
|
 |
Agnolo Gaddi, The Legend of the True Cross, (detail, the Queen of Sheba), Cappella Maggiore, Basilica di Santa Croce,
|
|
Galleria dell'Accademia
|
|
Fra Angelico, Sacra Conversazione, c. 1443, fresco, 195 x 273 cm, Convento di San Marco, Firenze
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ognidanti |
|
Santa Marina al Monte
|
|
|
| |
|
|
|
|
 |
|
 |
|
 |
Certosa del Galluzzo (Firenze) |
|
Santa Maria del Carmine |
|
Santa Trinità |
|
|
|
|
|
|
|
![Toacana ] Galleria di immagini](/titels/albump.gif){kind=small}
