Fra Angelico, Volta, Sedici profeti, Cappella di San Brizio, Duomo di Orvieto [3]

Zoals voorzien in zijn contratc verliet Fra Angelico Orvieto voor Rome in september 1447. Door de aanhoudende vraag naar zijn diensten in Rome van paus Nicolaas V keerde hij echter nooit meer terug naar Orvieoto[4].

Het werk stopte waarschijnlijk volledig in december 1449, toen Arrigo Monaldeschi werd vermoord en Gentile Monaldeschi uit Orvieto werd verbannen.

Het zou meer 50 jaar duren voor er een schilder kon worden gevonden om de fresco’s te voltooien.

In november 1489 besloot de Opera del Duomo, op instigatie van de Camerlengo Antonio Simoncelli, de decoratie van de kapel te voltooien. Ongeveer zes weken later werd "meester Pietro Perugino, een in heel Italië beroemde schilder", die toen in Orvieto was om het project te bespreken, aangewezen om de gewelven te voltooien. Ondanks een reeks verzoeken van de Opera del Duomo, bleek Perugino ongrijpbaar, met uitzondering van korte bezoeken aan Orvieto in maart/april en september/oktober 1491.

In april 1499, amper een maand na de laatste oproep aan Perugino, tekende de Opera del Duomo een contract met Luca Signorelli voor de voltooiing van het gewelf bij het altaar. Hij schilderde Engelen met de instrumenten van de Passie (tegenover Cristo giudice) en De Maagd en de Apostelen [4].

De Opera del Duomo besloot toen unaniem om Signorelli opdracht te geven het tweede gewelf van de kapel te schilderen. Deze scènes stellen vier "koren" voor van specifieke categorieën heiligen, maagden (het dichtst bij de ingangsmuur), patriarchen, martelaren en confessoren.

Luca Signorelli, Volta, Martiri (Martyrum candidatus exercitus), seconda campata verso l'altare,
Cappella di San Brizio, Duomo di Orvieto [3]

Luca Signorelli

Een jaar na de ondertekening van het contract, op 23 april 1500, waren de plafondfresco's klaar en kon hij zijn opdrachtgevers zijn tekeningen voor de zijwandfresco's laten zien.

In slechts drie jaar, van 1499 tot 1502, werd de decoratie gepland en uitgevoerd, met een snelheid en efficiëntie die vrijwel uniek is in de geschiedenis van de Italiaanse kunst. Wat het onderwerp betreft, is het Laatste Oordeeleen van de belangrijkste onderwerpen van de christelijke iconografie.

Het is waarschijnlijk dat Signorelli voor de plafondfresco's (de groepen apostelen, engelen, profeten, patriarchen, doctoren van de kerk, martelaren en maagden) gewoon het programma aanvulde dat oorspronkelijk door Fra Angelico was bedacht. Maar de fresco's op de zijmuren, hoewel het basisonderwerp gepland zou zijn in overeenstemming met de beheerders en theologen van de kathedraal, zijn geheel het product van Signorelli's vruchtbare verbeelding. De zijmuren zijn bedekt met zeven grote scènes:

Predica e fatti dell'Anticristo, de preek en daden van de antichrist,
Finimondo, de vernietiging van de wereld,
Resurrezione della carne, de Wederopstanding van het Vlees,
I dannati all'inferno, de verdoemden,
I Beati, de Uitverkorenen,
Paradiso, het Paradijs,
Inferno, de Hel.