Luca Signorelli was een Italiaanse Renaissance-schilder. Zijn enorme fresco's van in de San Brizio kapel, geschilderd tussen 1499 en 1503 in de kathedraal van Orvieto, behoren tot de grote meesterwerken van de renaissance. De mens wordt hier voor het eerst erg realistisch en gedetailleerd voorgesteld, met zeer expressieve gelaatsuitdrukkingen. De fresco's waren een inspiratiebron voor Michelangelo’ s beroemde fresco’ s in de Sixtijnse kapel.

Op 5 april 1499 ondertekende Signorelli het contract voor de voltooiing van de decoratie van de gewelven van de Cappella Nova (later de Kapel van San Brizio genoemd) in de kathedraal van Orvieto, een reeks fresco's waarmee Fra Angelico en zijn assistenten, in 1447 waren begonnen. In de zomer van 1447 had Fra Angelico, bijgestaan door Gozzoli en enkele andere minder belangrijke kunstenaars, een begin gemaakt met de decoratie van de plafonds van de kapel. Hij beiïndigde twee fresco's, een fresco van de Sedici profeti (Zestien Profeten) en Cristo giudice tra angeli. Een halve eeuw later was het Signorelli's taak de door Angelico begonnen frescodecoratie te voltooien. Op 5 april 1499 ondertekende Signorelli het contract voor de voltooiing van de decoratie van de gewelven van de Cappella Nova. Voor de plafonds gebruikte hij de schema's en kartons van Fra Angelico, het iconografisch programma van de muurschilderingen kwam in overleg met de de beheerders en theologen van de kathedraal tot stand.
Een jaar na de ondertekening van het contract, op 23 april 1500, waren de plafondfresco's klaar en kon hij zijn opdrachtgevers zijn tekeningen voor de zijwandfresco's laten zien.

Het is een groep zeer omvangrijke fresco's met godsdienstige motieven, maar ook met figuren uit Dante's werken, speciaal de eerste elf boeken van het Purgatorium. De voor deze renaissancejaren vernieuwende fresco's waren in hun tijd zeer opmerkelijk en hebben veel andere kunstenaars beïnvloed.

In deze scene I dannati all'inferno schilderde Signorelli een zelfportret. Signorelli schilderde zichzelf als een blauwe demon met een hoorn die een naakte vrouw vastgrijpt. Boven hem in de lucht schildert Signorelli de aartsengelen Michaël, Gabriël en Rafaël. Onder hen zweven mensen vertwijfeld rond en storten neer, op de rug van een demon met vleugels vliegt een naakte vrouw. Dit is vrijwel zeker dezelfde vrouw is als de vrouw die Signorelli vastgrijpt. [3]