Firenze, Basilica di Santa Croce | Tomba di Galileo Galilei

De Basilica di Santa Croce, gelegen aan het Piazza Santa Croce, is een van de belangrijkste kerken van Firenze. Deze kerk herbergt naast vele kunstschatten ook de graven van verschillende beroemde Italianen zoalsr Leon Battista Alberti, Lorenzo Ghiberti, Niccolo Machiavelli en Dante Alighieri.
Op de tegengevel van Santa Croce valt het grafmonument op van Giovanni Battista Niccolini. Op zijn graftombe staat het beroemde beeld Libertà della Poesia van Pio Fedi.
Maar de bekendste praalgraven in Santa Croce zijn het graf van de kunstenaar Michelangelo en het graf van de wetenschapper Galileo Galilei.

Galileo Galilei ligt begraven aan het begin van de linker zijbeuk, na het eerste altaar, en in hetzelfde graf liggen zijn leerling Vincenzo Viviani en een vrouw, hoogstwaarschijnlijk Galileo's dochter, zuster Maria Celeste. Het graf van Galileo is versierd met een buste van Giovan Battista Foggini en de personificaties van astronomie (door Vincenzo Foggini) en geometrie (door Girolamo Ticciati). De omringende fresco's zijn overblijfselen van de veertiende-eeuwse versiering van het schip, en worden toegeschreven aan Mariotto di Nardo. Het graf, symmetrisch geplaatst met dat van Michelangelo, doet enigszins denken aan zijn vormen, hoewel het meer dan anderhalve eeuw later gebouwd werd.

Tomba di Galileo Galilei, (particolare) Basilica of Santa Croce, Firenze [1]

Galilei stierf op 8 januari 1642. De groothertog van Toscane, Ferdinando II, wenste hem te begraven in het voornaamste deel van de Basilica di Santa Croce in Firenze, naast de tombes van zijn vader en andere voorouders, en wilde een marmeren mausoleum voor hem optrekken.[2] Deze plannen konden niet doorgaan, nadat paus Urbanus VIII en diens neef, kardinaal Francesco Barberini, ertegen hadden geprotesteerd.[3] Hij werd in plaats daarvan begraven in een kleine kamer naast de Cappella del Noviziato, de novicenkapel aan het eind van een gang naar de sacristie van het zuidelijke transept van de basilica.[4]
In 1737 werden de stoffelijke resten van Galilei opgegraven en herbegraven in het voornaamste deel van de basilica nadat er een imposant grafmonument te zijner ere was opgetrokken.[5] Bij de opgraving werden om onduidelijke redenen drie vingers van zijn rechterhand afgehakt en een wervel en een tand meegenomen.[6] Deze seculiere relikwieën van Galileo zijn te bezichtigen in het Museo Galileo (voorheen Museo di Storia della Scienza), ook in Firenze.

Er is nog steeds veel onduidelijkheid over de stoffelijke resten die van Galilei in 1737 opgegraven werden. Toen het graf geopend was, werden nog twee andere lichamen gevonden. Het ene kon geïdentificeerd worden als de leerling en curator van Galileo's werken, Vincenzo Viviani, het tweede lichaam was van een vrouw, jonger dan Galileo.
Hoewel er geen bewijs is van de identiteit van het lichaam van de vrouw, geloven velen dat zij de geliefde dochter van Galileo is, Maria Celeste, en het is waarschijnlijk dat zijn leerling Viviani de lichamen bij elkaar heeft gelegd.

Mappa Tomba di Galileo Galilei | Enlarge map

De ingang van Santa Croce bevindt zich op Piazza Santa Croce, links van de hoofdingang van de basiliek (kijkend naar de gevel).

Openingsuren

Van maandag t / m zaterdag: 9.30 uur tot 17.00 uur.
Zondag en feestdagen: 14.00 uur tot 17.00 uur

Florence, Photo gallery

Capella Pazzi	Interno della Cappella Pazzi, Basilica di Santa Croce	Uffizi e Palazzo Castellani (Museo Galileo), visti dal fiume



Transport Timetables and routes - ATAF \| Map You can view the bus routes at the Florence transit site: www.ataf.net/en/ataf.aspx?idC=2&LN=en-US
		Bus trasport in Florence
Bibliography Mary McCarthy, The Stones of Florence, Harcourt Brace International (1998), ISBN-10: 9780156850803 - ISBN-13: 978-0156850803
[1] Foto di Miguel Hermoso Cuesta, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 International [2] W.R. Shea - M. Arigas, Galileo in Rome: The Rise and Fall of a Troublesome Genius, Oxford, 2003, p. 199, D. Sobel, Galileo's Daughter: A Historical Memoir of Science, Faith, and Love, Londen, 1999, p. 378 [3] W.R. Shea - M. Arigas, Galileo in Rome: The Rise and Fall of a Troublesome Genius, Oxford, 2003, p. 199, D. Sobel, Galileo's Daughter: A Historical Memoir of Science, Faith, and Love, Londen, 1999, p. 378, M. Sharratt, Galileo: Decisive Innovator, Cambridge, 1996, p. 207, A. Favaro (ed.), Le Opere di Galileo Galilei, XVIII, Florence, 1906, pp. 378-380. [4] W.R. Shea - M. Arigas, Galileo in Rome: The Rise and Fall of a Troublesome Genius, Oxford, 2003, p. 199, D. Sobel, Galileo's Daughter: A Historical Memoir of Science, Faith, and Love, Londen, 1999, p. 380 [5] W.R. Shea - M. Arigas, Galileo in Rome: The Rise and Fall of a Troublesome Genius, Oxford, 2003, p. 200, D. Sobel, Galileo's Daughter: A Historical Memoir of Science, Faith, and Love, Londen, 1999, pp. 380-384. [6] P. Galluzi, The sepulchers of Galileo: The "living" remains of a hero of science, in P.K. Machamer (ed.), The Cambridge Companion to Galileo, Cambridge, 1998, p. 439 (nn. 71-72).
° This article incorporates material from the Wikipedia article Galileo Galilei, published under the GNU Free Documentation License.