De San Miniato al Monte is een romaanse kerk boven op een heuvel in het zuiden van Firenze, niet ver de Piazzale Michelangelo. Het is een van de mooiste en best bewaarde romaanse kerken van Italië. Ze werd in 1015 gebouwd boven het graf van de heilige Minias , een christelijke martelaar. De schitterende groene voorgevel van wit en groen marmer stamt uit 1090.

De mooiste manier om het plein te bereiken is te voet. Een unieke wandeling vertrekt aan Ponte Vecchio en loopt door de authentieke wijk San Niccolò naar boven.

De basiliek van San Miniato al Monte is een van de meesterwerken van de Florentijnse romaanse architectuur. De gevel van de San Miniato dateert uit 1090 en is versierd met een geometrisch patroon van groen, zwart en wit marmer, geïnspireerd door het solide en geometrisch classicisme dat is ontleend aan het marmeren inlegwerk van Romeinse gebouwen. Het is kenmerkend voor de romaanse stijl.

De marmeren gevel is verdeeld in twee banden: de onderste wordt gekenmerkt door vijf ronde bogen die ondersteund worden door groene kronkelige zuilen met Corinthische voetstukken en kapitelen in wit marmer, een vorm die verwijst naar de eerste paleochristelijke basilieken met vijf beuken.
De beschikbare fondsen lieten slechts de afwerking toe van het onderste en meest eenvoudige deel van de gevel. De verdere afwerking volgde in de loop van de 12e eeuw. De gilde van de lakenhandelaren, de Arte di Calimala, die vanaf 1288 verantwoordelijk was voor het onderhoud en de werking van de kerk, financierde het verdere werk aan de gevel, zodat de bovenste delen van de gevel in de 12e eeuw voltooid konden worden. Het bovenste deel benadrukt de structuur van de kerk. De twee symmetrische gevels van de zijbeuken zijn versierd met wit marmer en groen serpentino of slangensteen uit Prato [3]. Boven het fronton staat het symbool van de gilde, een adelaar die een baal wol vasthoudt.
Het mozaïek van Christus tussen de Maagd en Sint Minias werd in 1260 door Byzantijnse kunstenaars gerealiseerd.
Pas in 1523 is in opdracht van Michelangelo begonnen met het bouwen van de klokkentoren, nadat de oorspronkelijke toren ingestort was. Tijdens het beleg van Firenze (1530) werd de toren door de verdedigers gebruikt als artilleriepost.