| |
|
 |
 |
|
| |
Simone Martini, Altare di San Ludovico di Tolosa, predella, in cui sono rappresentate con linguaggio giottesco cinque scene della vita del santo ed un miracolo attribuito a lui dopo la sua morte (avvenuta nel 1297), c. 1317, Museo Nazionale di Capodimonte, Napoli [1]
|
|
![Toacana ] Galleria di immagini](/titels/albump.gif) |
|
| |
 |
|
|
| |
|
Simone Martini, Predella van het altaarstuk van San Ludovico di Tolosa (Lodewijk van Toulouse kroont Roberto d’Angiò), circa 1317
|
|
|
|
| |
|
Simone Martini was een Italiaanse schilder uit Siena aan het begin van de 14e eeuw. Simone Martini was een belangrijke figuur in de ontwikkeling van de vroege Italiaanse schilderkunst en had grote invloed op de ontwikkeling van de Internationale Gotiek. Hij werkte in Assisi, Rome en Napels, en natuurlijk in zijn geboortestad Siena. In 1340 verhuisde hij naar Avignon, de toenmalige zetel van het pausdom, waar hij in 1344 stierf.
In juli 1317 werd Simone naar Napels geroepen door Robert van Anjou, die hem tot ridder sloeg (door hem een jaarlijks pensioen toe te kennen) en hem de opdracht gaf om een herdenkingspaneel te schilderen, Saint Louis van Toulouse die zijn broer Robert van Anjou kroont, nu in het Capodimonte Museum in Napels.
Predella, symon de senis me pinxit
Op het onderste deel van het Altaarstuk van San Ludovico di Tolosa (Lodewijk van Toulouse kroont Roberto d’Angiò) schilderde Simone de predella, waarin scènes uit het leven van de heilige en een wonder dat aan hem wordt toegeschreven na zijn dood in 1297 zijn afgebeeld.
Op de donkere achtergrond boven de vijf taferelen staat de handtekening van Simone Martini: symon de senis me pinxit, ''Simon van Siena heeft mij geschilderd'.
Hij schilderde zijn signatuur in 10 letterparen op de donkere achtergrond boven de vijf taferelen van de predella: SY MO NO ES EN IS ME PI NX IT.
|
|
Simone Martini, Altare di San Ludovico di Tolosa, predella, in cui sono rappresentate con linguaggio giottesco cinque scene della vita del santo ed un miracolo attribuito a lui dopo la sua morte (avvenuta nel 1297), c. 1317, Museo Nazionale di Capodimonte, Napoli [1]
|
|
|
|
|
| |
|
Simone Martini schilderde op de predella vijf scènes uit het leven van Lodewijk. Dit was geen eenvoudige opgave, omdat er nog geen iconografie bestond voor de heilige, die immers pas heilig verklaard was. Van links naar rechts zijn de volgende taferelen te zien:
|
|
Simone Martini, Altare di San Ludovico di Tolosa, cinque scene della predella,
c. 1317, Museo Nazionale di Capodimonte, Napoli [1]
|
Lodewijk stierf in 1297, kort nadat hij bisschop van Toulouse was geworden. Hij werd heilig verklaard in 1317 en in 1319 brachten de Angevijnen enkele van zijn relikwieën over van Marseille naar Napels. Het is in deze jaren dat we de realisatie van het paneel van Capodimonte kunnen situteren.
Naast en tussen de bogen van deze vijf scènes staan zes wapenschilden van de Árpád dynastie waartoe Maria van Hongarije (1257-1323), moeder van Lodewijk en Robert en 12 andere kinderen, behoorde.
Het is mogelijk dat zij de opdrachtgever van dit werk was.
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
 |
|
 |
|
 |
Simone Martini, Altare di San Ludovico di Tolosa (San Ludovico di Tolosa che incorona Roberto d’Angiò), c. 1317, Museo Nazionale di Capodimonte, Napoli
|
|
Particolare parte superiore, Ludovico di Tolosa con angeli |
|
Het onderste deel van het retabel, met de kroning van Robert van Anjou |
 |
|
 |
|
 |
Simone Martini, Altare di San Ludovico di Tolosa (particolare Ludovico di Tolosa con angeli)
|
|
Simone Martini, Altare di San Ludovico di Tolosa (particolare, un angelo pongo una corona celeste sopra il capo di san Ludovico)
|
|
Simone Martini, Altare di San Ludovico di Tolosa (San Ludovico di Tolosa che incorona Roberto d’Angiò), particolare Roberto d’Angiò |
 |
|
 |
|
 |
Simone Martini, Altare di SanLudovico di Tolosa, particolare di uno degli angeli che incorona il santo
|
|
San Ludovico di Tolosa che incorona il fratello Roberto d'Angiò, Il ricamo damascato del mantello di San Ludovico di Tolosa
|
|
Altare di San Ludovico di Tolosa, particolare Roberto d’Angiò
|
Bibliografiie
Simone Martini: «San Luis de Toulouse coronando a Roberto de Anjou, rey de Nápoles», pp. 12–13, Random House Mondadori (2005) ISBN 84-8156-388-9
Pierluigi Leone de Castris, Simone Martini, Federico Motta Editore, Milano 2003.
Chiara Frugoni, Le storie di San Francesco. Guida agli affreschi della Basilica superiore di Assisi, Einaudi, 2010.
Julian Gardner, Saint Louis of Toulouse, Robert of Anjou and Simone Martini, in: Zeitschrift für Kunstgeschichte 39, no. 1, 1976
Timothy Hyman, Sienese Painting Thames and Hudson, Londen, 2003 pp. 49-50
Gábor Klaniczay, Holy Rulers and Blessed Princesses: Dynastic Cults in Medieval Central Europe, Cambridge University Press, 2002 pp. 308-09
[1] Foto di Steven Zucker,, licenziata sotto una licenza Attribution-NonCommercial-ShareAlike 2.0 Generic
- Creative Commons, Some rights reserved.
[2] Catalogo generaledei Beni Culturali | Martini Simone (1284 Ca./ 1344), San Ludovico di Tolosa e sue storie, le cui immagini originali sono disponibili sotto licenza Beni Culturali Standard (BCS).
[3] Publiek domein. Quest'opera è nel pubblico dominio.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
|
