Carl Georg Anton Graeb (18 maart 1816, Berlijn - 8 april 1884, Berlijn) was een Duitse schilder van architectonische en decoratieve taferelen, en theaterscènes. Hij werkte ook als graveur en maakte enkele landschappen.
Carl Graeb studeerde aan de Berlijnse Academie bij Carl Blechen en de hoftheaterschilder Johann Gerst, zijn latere schoonvader. In 1838 werd hij aangenomen als theaterschilder bij het Königsstädtisches Theater, maar gaf zijn positie al na 14 maanden op en reisde tot 1843 naar Zwitserland, de Pyreneeën in Zuid-Frankrijk, Italië en Sicilië.
Graeb onderscheidt zich vooral door een uitstekend begrip van de architectonische vormen, een soms verbluffend perspectiefeffect en een zeer fijne lichtbehandeling. De kleuren zijn licht en delicaat, de schaduwen gekleurd en transparant. Het is verrassend dat de uiterst precieze uitvoering van zelfs de kleinste details, zelfs de vaak minuscule figuren van personages, het effect van het geheel niet laten verloren gaan. De twee werken die hij in 1856 tentoonstelde, de Fontana Medina, en een landschap bij Narni. Italiaanse en Duitse motieven wisselen tijdens deze komende af ?in zijn werk. De belangrijkstewerken uit deze vroege periode zijn de binnenplaats van Santa Croce met de Capella Pazzi (1858), het uitzicht over Firenze vanaf San Miniato al Monte, en de Arche Scaligere in Verona (1860) bij Vietri aan de Golf van Salerno (1864).
|