De Etruskische cultuur was de eerste grote beschaving op het Italiaanse schiereiland. In hun bloeitijd (7e – 6e eeuw v.o.t.) vormden de Etrusken een van de hoogst ontwikkelde volken van de oudheid.[2]

Hoewel Sovana niet behoorde tot de Etruskische Dodecapolis (de 12 Etruskische stadstaten, waarvan er 6 lagen in wat nu Toscane is (Chiusi, Vetolunia, Volterra, Cortona, Arezzo en Fiesole), was het toch een belangrijk Etruskisch centrum.[2]
Sovana en Sorano bevinden zich in het zuiden van de Toskaanse Maremma en zijn samen met Pitigliano bekend is om hun talrijke vondsten uit de Etruskische periode. De naam Sovana is afgeleid van het Etruskische woord Suf wat betekent vruchtbare grond. Na de verovering van het grondgebied rond Sovana gaven de Romeinen in 278 v.c. de naam Suana aan de Etruskische gemeente.

Volgens de Romeinse schrijver Livius waren de Etrusken meer dan enig ander volk gehecht aan religieuze praktijken.[2] Godsdienst en het zoeken naar voortekenen waren uiterst belangrijk. Hun godenwereld en mythologie waren gebaseerd op de Villanovacultuur.[3] In de steden aan de kust die intens handel dreven met de Griekse wereld werden naast hun eigen godheden ook enkele Griekse goden vereerd onder een Etruskische naam.[2]

Etruskische necropoli

De Etrusken besteedde bijzondere aandacht aan de bouw van necropolissen. Sovana is één van de belangrijkste sites voor de documentatie van Etruskische graftombes en necropoli.
Hoewel de geloofsovertuigingen van de Etrusken onderhevig waren aan snelle evolutie, laten de Etrusken zien dat ze geloofden in de voortzetting van het leven na de dood, en een vitale activiteit van de overledene na de dood voor ogen hadden. Daarom richtten ze de graftombe in alsof het een huis was, met meubilair en toebehoren dat echt of geschilderd was. Op de muren schilderden ze scènes uit het dagelijkse leven van de overledene of de meest significante, serene en aangename momenten van het leven, zoals banketten, dansen en atletische spelen. In Tarquinia vinden we hiervan sprekende voorbeelden.
Samen met de overledene werden ook hun persoonlijke en dierbare bezittingen begraven.

Het Parco archeologico Città del Tufo

Het Parco archeologico Città del Tufo bestaat uit een aantal gebieden in Sorano die van groot archeologisch belang zijn.[2] De meest significante Etruskische necropolissen liggen op de heuvels die Sovana omringen, maar het Park bevat ook talrijke belangrijke overblijfselen uit de laat-antieke en middeleeuwse periodes zoals kastelen, kerken, vestingwerken en rotswoningen.

Geschiedenis

Het Archeologisch Park Città del Tufo werd in 1998 opgericht met als doel de belangrijkste archeologische vindplaatsen in de gemeente Sorano onder één jurisdictie samen te brengen. Het omvat de necropolissen van Poggio Felceto, Poggio Prisca, Poggio Stanziale en Sopraripa, de Vie Cave van Sovana en en de Via Cava van San Rocco en de rotsnederzettingen van San Rocco en Vitozza. De toegangspoorten van het park bevinden zich in het museumcentrum van Sovana, in het onthaalcentrum van de archeologische zone en in het Museo Civico Archeologico in het Fortezza Orsini in Sorano. Sinds 2004 maakt het deel uit van het provinciale museumsysteem Musei di Maremma.

Parco Archeologico Città del Tufo, Sovana

Het archeologische gebied van Sovana, dat deel uitmaakt van het archeologische park Città del Tufo, ligt in de directe omgeving van de stad, langs drie valleien en hun respectievelijke waterwegen, de beken Folonia, Calesine en PicciolanaTen noorden van de Calesine stroom ligt de eerste sector van de Sovana Necropolis. Dit naar het zuiden gerichte deel is het grootste deel van het archeologische park. Het gebied strekt zich uit over ongeveer anderhalve kilometer en bevat een bijna ononderbroken rij dado en semi-dado graven. Opvallende uitschieters zijn enkele monumentale graven met een zuilenfront en een aedicula met een versierd fronton: dit zijn de Tomba Pola en de Tomba dei Demoni Alati (Tombe van de Gevleugelde Demonen) in Poggio Prisca, de Tomba Ildebranda in Poggio Felceto en de La Tomba del Tifone in Poggio Stanziale. De necropolis wordt doorkruist door de grote Via Cava die bekend staat als Il Cavone en andere kortere vie cave zoals de Via Cava di Poggio Prisca en de Via Cava di Poggio Stanziale.