Luca Signorelli, ciclo di affreschi nel Chiostro Grande dell'Abbazia di Monte Oliveto Maggiore
Le storie di San Benedetto, Scena 21 - Come Dio punisce Florenzo

De abdij van Monte Oliveto Maggiore, een veertiende-eeuwse benedictijnerabdij is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de Crete Senesi, een emblematische streek tussen Podere Santa Pia en Siena. De abdij ligt diep verscholen in een bosrijk dal onder Chiusure. De prachtige benedictijnerabdij dateert uit de 14de eeuw en wordt nog steeds door enkele monniken bewoond.
De grootste attractie van de abdij is de unieke frescocyclus in het Chiostro Grande (de grote kloostergang), een meesterwerk van Luca Signorelli en Il Sodoma. De wanden zijn er beschilderd met 36 taferelen die het leven verbeelden van de heilige Benedictus van Nursia, stichter van de naar hem genoemde benedictijnerorde. Negen taferelen zijn het werk van Luca Signorelli, de overige van Il Sodoma. Signorelli schilderde de 9 taferelen in de periode 1497-1498, waarna hij vertrok naar Orvieto om er de San Brizio kapel van de Duomo te beschilderen.

De eenentwintigste scene, Come Dio punisce Florenzo (Hoe God Florentius straft)

Het onderwerp van dit tafereel is de straf van Florentius, die zeven naakte meisjes in de kloostertuin stuurde om Benedictus te verleiden. Op de voorgrond van deze scène vertelt een knielende monnik Sint-Benedictus en zijn medebroeders hoe Florentius de dood vond onder de ruïnes van zijn huis dat door demonen was verwoest. Op de achtergrond, het ingestorte huis, waarvan de balken van het ingeklapte dakgebinte het lichaam van Florentius bedekken. Het hoofd en een hand zijn nog zichtbaar in het puin.
Boven op de verwoeste muren bekijken de demonen hun werk in een uitbarsting van vreugde. Twee van hen bvoeren de zwarte ziel van de ongelukkige man weg op hun schouders.

De regels van de samenstelling die aanwezig zijn in de hele cyclus worden gerespecteerd, maar de kwaliteit van de uitvoering van deze scène is duidelijk inferieur aan die van de vorige.