De abdij van Monte Oliveto Maggiore, een veertiende-eeuwse benedictijnerabdij is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de Crete Senesi, een emblematische streek tussen Podere Santa Pia en Siena. De abdij ligt diep verscholen in een bosrijk dal onder Chiusure. De prachtige benedictijnerabdij dateert uit de 14de eeuw en wordt nog steeds door enkele monniken bewoond.
De grootste attractie van de abdij zijn de unieke fresco’s in het Chiostro Grande (de grote kloostergang), een meesterwerk van Luca Signorelli en Il Sodoma. De wanden zijn er beschilderd met 36 taferelen die het leven verbeelden van de heilige Benedictus van Nursia, stichter van de naar hem genoemde benedictijnerorde. Negen taferelen zijn het werk van Luca Signorelli, de overige van Il Sodoma. Signorelli schilderde de 9 taferelen in de periode 1497-1498, waarna hij vertrok naar Orvieto om er de San Brizio kapel van de Duomo te beschilderen.
De eenentwintigste scene, Come Dio punisce Florenzo (Hoe God Florentius straft)
Als Florentius, een jaloerse priester van een naburige kerk, Benedictus tegenwerkt en hem zelfs voor de tweede keer probeert te vergiftigen, besluit Benedictus in 529 opnieuw te vertrekken. Ternauwernood is de groep over de heuvels verdwenen of de woning van de priester stort in. De man ligt verpletterd onder het puin. Maurus is er getuige van en loopt Benedictus hard achterna en roept hem juichend toe, maar de grote kloosterstichter breekt uit in geweeklaag, niet over de dood van zijn vijand, maar omdat Maurus zich daarover verheugt.
|