|
|
Het historische centrum van Firenze wordt in het zuiden begrensd door een reeks heuvels, bekend als Colli Fiorentini, die een suggestief panorama van de stad opleveren met zijn kunstwerken en monumenten [2].
De San Miniato-heuvel (ook bekend als Monte alle Croci of Mons Florentinus) is de beroemdste van deze zachte hoogten, vanwege de landschappelijke betekenis en de monumenten van onschatbare culturele, historische en artistieke waarde [2]. Tussen 1865 en 1876 was de heuvel, samen met de aanwijzing van Firenze als tijdelijke hoofdstad van Italië, betrokken bij een radicale stedenbouwkundige transformatie onder leiding van de architect Giuseppe Poggi. In opdracht van Vittorio Emanuele I, de eerste koning van Italië, ontwierp Poggi op de heuvel van San Miniato de scenografische Viale dei Colli met zijn panoramische open pleinen, waarvan Piazzale Michelangelo de bekendste is [2].
|
|
The Viale dei Colli, Firenze [1]
|
Langs de oevers van de rivier werden Lungarni of wandelpaden gebouwd. Op de rechteroever werden de veertiende-eeuwse stadsmuren afgebroken. De Viali di Circonvallazione werden aangelegd, een Frans geïnspireerde 'boulevard van 18 meter breed en omzoomd met bomen. Op de linkeroever van de Arno werd de Monte dei Croci, de heuvel die naar San Miniato loopt, volledig getransformeerd. De Viale dei Colli werd aangelegd, een met bomen omzoomde laan van meer dan 8 kilometer lang die loopt van de Ponte San Niccolò tot aan de Porta Romana. Op het hoogste punt werd de Piazzale Michelangelo aangelegd, ontworpen als een reusachtig terras met een panoramisch uitzicht over de stad. Tussen 1890 en 1935 liep er een tramlijn op de laan met een halte aan de Piazzale Michelangelo. Langs de slingerende laan voorzag Poggi enkele zone's voor recreatie. Hiervoor gebruikte hij de meest instabiele delen van de heuvel. Ook wat vandaag nog de kampeersite is werd ingepland op een instabiel deel van de heuvel.
Orgelpunt van de Viale dei Colli ws de Piazzale Michelangelo, een aan Michelangelo gewijd plein waar bronzen kopieën van de David en de vier allegorieën die Michelangelo maakte voor de grafmonumenten van Giuliano en Lorenzo de 'Medici in de Cappelle Medicee van de San Lorenzo.
|
|
A view of Firenze, Viale dei Colli [1]
|
Het beroemde panoramische terras, bekend als Piazzale Michelangelo (1865-1876), bevindt zich in het centrale deel van deze helling. Het plein is met de stad verbonden door een complex systeem van kunstmatige terrassen, watervallen en metselmuren (le Rampe) die naar de Porta San Niccolò leiden.
Piazzale Michelangelo en de loggia
Het plein, gewijd aan de renaissancistische beeldhouwer Michelangelo, heeft bronzen kopieën van enkele van zijn marmeren werken die elders in Firenze zijn gevonden: de David en de vier allegorieën van de Medici-kapel van San Lorenzo. Het monument werd op 25 juni 1873 door negen paar ossen grootgebracht.
Poggi ontwierp de Loggia in neoklassieke stijl die het hele terras domineert. Tegenwoordig is er een restaurant gevestigd. Oorspronkelijk was het de bedoeling om een museum te huisvesten voor de andere meesterwerken van Michelangelo. Het museum is nooit gerealiseerd. In de muur van het balkon, onder de loggia, staat een epigraaf in hoofdletters dat verwijst naar zijn werk: Poggi veranderde dit in 1911 in zijn monument.
|
|
|
|
|
|
Vanaf Piazzale Michelangelo kun je genieten van het mooiste panorama van de stad, met uitzicht op de Ponte Vecchio, de Duomo Santa Maria del Fiore, de Uffizi, Santa Croce en het Palazzo Vecchio.
|
|
Panoramic View of Firenze from Piazzale Michelangelo [4]
|
Giuseppe Poggi en de stadsvernieuwing van Firenze |
|
|
Na Giorgio Vasari en Bernardo Buontalenti was Poggi de architect die in zijn tijd, de 19e eeuw, het gezicht van het huidige Firenze op beslissende wijze vorm gaf. Hij bouwde vooral voor de hogere middenklasse. Bekend zijn de Villa Favard in Lungarno, het Palazzo Gondi en het Palazzo della Gherardesca.
In 1864 kreeg Poggi de opdracht om het Risanamento, de stadsontwikkeling van Firenze gestalte te geven in de korte periode dat Firenze de hoofdstad van Italië was (1865-1871). Na de sloop van de stadsmuur in het noorden van de stad ontwierp Poggi de Viali di Circonvallazione, met enkele monumentale pleinen zoals de Piazza Beccaria en de Piazza della Libertà, terwijl de 14e-eeuwse stadspoorten bewaard bleven. Poggi vond een bijzonder originele oplossing voor de Piazzale Donatello, waarvan het ovale centrum het Cimitero degli Inglesi is.
Op de zuidelijke oever van de Arno creëerde Poggi de Viale dei Colli met het hoogtepunt van Piazzale Michelangelo.
|
|
Viale dei Colli and panorama of Firenze in a nineteenth-century photo
|
|
|
|
|
|
Sommer, Giorgio (1834-1914) - n. 3516 - Firenze - Piazza Michelangelo
|
|
La rampa di San Niccolò, [Archivo Alinari]. Nel riquadro la basilica di San Miniato, la chiesa ed il convento di San Salvatore ed il Piazzale Michelangelo collegato al Lungarno attraverso le Rampe [Foto di Giacomo Brogi]
|
|
Tivoli, parco divertimenti realizzato nel 1869 sul Viale de' Colli fra Porta Romana e il Piazzale Galileo a Firenze |
Firenze, fotogallerij
|
|
|
|
|
|
|
|
Piazzale Michelangelo [Magnificent View on Ponte Vecchio]
|
|
Piazzale Michelangelo, con veduta del Duomo di Santa Maria del Fiore |
|
Panoramic view from Piazzale Michelangelo on Santa Croce |
|
|
|
|
|
Piazzale Michelangelo |
|
Piazzale Michelangelo, con veduta del Ponte Vecchio e di Palazzo Vecchio
|
|
Fontane delle Rampe del Poggi, Firenze |
|
|
|
|
|
San Miniato al Monte, Cimitero Porte Sante
|
|
Giardino delle rose, Firenze |
|
Giardino delle Rose, Oltrarno, Firenze
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Strolling in Firenze | Walk from Ponte Vecchio to Piazzale Michelangelo
Een van de mooiste wandelingen in Firenze loopt van de Ponte Vecchio door een van de meest authentieke delen van Firenze, San Niccolò, naar de Piazzale Michelangelo. Dit plein biedt een magisch uitzicht op Firenze, we herkennen de Ponte Vecchio, de Santa Maria del Fiore, Uffizi, Santa Croce en het Palazzo Vecchio. Iets hoger staat een van de mooiste kerken van Firenze, de San Miniato al Monte. Dit is een romantische wandeling, dus we bezoeken ookhet intrigerende kerkhof, het cimitero delle Porte Sante, dat zich achter de Romaanse kerk bevindt.
|
|
|
De Viale dei Colli en het Parco Tivoli | Quel parco divertimenti sul viale dei colli ai tempi di Firenze Capitale |
|
Giardino Bardini, tuinen tussen Porta San Niccolo and Piazzale Michelangelo
|
Transport
Als de wandeling naar boven je afschrikt, kan je ook bus 12 nemen vanaf Piazza Romana of bus 13 vanaf Piazza Giuseppe Poggi (San Niccolò).
Timetables and routes - ATAF | Map
Bekijk de bustrajecten op de site van Firenze transit: www.ataf.net/en/ataf.aspx?idC=2&LN=en-US
|
|
|
|
|
|
|
Bus trasport in Firenze
|
Bibliografie
Giuseppe Poggi, Sui lavori per l'ingrandimento di Firenze, G. Barbèra, 1882
Rinaldi, Niccolò (2012). "Rose Garden". Secret Florence. trans. Jeremy Scott (2 ed.). Versailles: JonGlez. p. 286. ISBN 9782361950446.
Agostini, G. & Casagli, Nicola & Delmonaco, Giuseppe & Fanti, Riccardo & Focardi, P. & Margottini, Claudio. (2002). Landslide Monitoring and Cultural Heritage At Risk: The Case Study of San Miniato Hill In Florence.
CRIBARO, CHRISTOPHER DANIEL, "URBAN PLANNING AND ADMINISTRATION IN FLORENCE: 1400-1600" (1980). ETD collection for University of Nebraska - Lincoln. AAI8100422 | digitalcommons.unl.edu
"Giardino delle Rose". Diladdarno: Firenze oltre il fiume. Retrieved 19 May 2016.
Montanari, Laura (29 September 2011). "Nel giardino delle visioni l'ultimo desiderio di Folon". Repubblica (in Italian).
Dissesti idrogeologici in aree a particolare valenza culturale: monitoraggio e valutazione del rischio nell’area del Monte alle Croci (Firenze) | www.afs.enea.it
|
[0] Foto di Txllxt TxllxT, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo 4.0 Internazionale
[1] Foto nel Pubblico dominio.
[2] Agostini, G. & Casagli, Nicola & Delmonaco, Giuseppe & Fanti, Riccardo & Focardi, P. & Margottini, Claudio. (2002). Landslide Monitoring and Cultural Heritage At Risk: The Case Study of San Miniato Hill In Florence.
[3] 'The implementation of the project lead to a general modification of the slopes profile, with excavations and fillings involving impressive earth movements, the building of drainage systems and canalisations which supplied water for the waterfalls and fountains, and the construction of a series of earth retaining structures along the boulevard and on the Rampe terraces.
(...)
The most unstable zones, including the area today used as a campsite, were devoted to public gardens; the Rampe system was planned and built with the main role of supporting the unstable slopes and the weight of the filling material of Piazzale Michelangelo through a series of retaining walls; Piazzale Michelangelo was made using the wall built in the 16th century by Michelangelo, both for static and economic reasons; the monumental staircase, besides an architectonic function, was erected for rearranging the slope profile, affected by small but persistent instability phenomena (Poggi 1882).'
Agostini, G. & Casagli, Nicola & Delmonaco, Giuseppe & Fanti, Riccardo & Focardi, P. & Margottini, Claudio. (2002). Landslide Monitoring and Cultural Heritage At Risk: The Case Study of San Miniato Hill In Florence, pp 3-4.
[4] Foto di Pierre Selim Huard, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo 3.0 Unported
|
|
Poggi city plan, uit: "Sui lavori per l'igrandimento di Firenze, Relazione di Giuseppe Poggi (1864-1877)", Barberà, Firenze 1882 |
|
|