Piazzale Michelangelo


Santo Spirito

Fondazione Salvatore Romano

Andrea Orcagna, Cenacolo, Crocifissione e ultima cena

Giardino Bardini


San Miniato al Monte


Cimitero delle Porte Sante



Santa Croce

La Capella Pazzi


Walking in Florence

From Ponte Vecchio to Piazzale Michelangelo

 

 

 

 

 





 
Il Palio di Siena

Firenze, giardini del Bobolino

 

Firenze, Giardino del Bobolino [1]

 

Toacana ] Galleria di immagini  
     
   

Giardino di Tivoli, Giardino del Bobolino | De Viale dei Colli en de 19e-eeuwse stadsvernieuwing van Firenze



   
   

De Bobolino tuinen bevinden zich tussen de Piazzale Galileo en de Viale Michelangelo in de heuvels in het zuiden van Firenze. De brede boulevard, de historische Viale dei Colli, verbindt de Piazzale Michelangelo en de Porta Romana, en is onderverdeld in de  Viale Michelangelo (het oostelijke deel), en de Viale Galileo.

Het historische centrum van Firenze wordt in het zuiden begrensd door een reeks heuvels, bekend als Colli Fiorentini, die een suggestief panorama van de stad opleveren met zijn kunstwerken en monumenten [2].
Tussen 1865 en 1876, toen de hoofdstad van Italië verhuisde van Turijn naar Firenze, was de heuvel betrokken bij een radicale stedenbouwkundige transformatie onder leiding van de architect Giuseppe Poggi. In opdracht van Vittorio Emanuele I, de eerste koning van Italië, ontwierp Poggi op de heuvel van San Miniato de scenografische Viale dei Colli met zijn parken en tuinen, chalets en panoramische open pleinen, waarvan Piazzale Michelangelo de bekendste is [2].Tussen de Porta Romana en de Piazzale Galileo liet hij de Tivoli tuinen anleggen, een groot recreatiepark.


Tivoli, parco divertimenti realizzato nel 1869 sul Viale de' Colli fra Porta Romana e il Piazzale Galileo a Firenze

Tivoli, parco divertimenti realizzato nel 1869 sul Viale de' Colli fra Porta Romana e il Piazzale Galileo a Firenze

 

Giardino Tivoli

Het park dat in 1869 tussen Porta Romana en Piazzale Galileo aangeleg werd, omvatte ook een pretpark voor kinderen en een klein chalet waar het mogelijk was iets te drinken. Het park was maar enkele jaren open, ook omdat je een toegangskaartje moest kopen, iets wat heel ongebruikelijk was in het Firenze van die tijd.
De jonge kunsthistoricus Guido Carocci omschreef na een wandeling in 1872 het park in lyrische bewoordingen:

«...per la su posizione, per l'eleganza colla quale è tenuto, per i suoi divertimenti di certo un luogo deliziosissimo dove c'è da passare una bellissima serata respirando un'area fresca e profumata dall'odore tramandato dà più vaghi fiori che nascono né i nostri giardini. Là vi sono caffè, chalets, sale da ballo, tiro al bersaglio, teatro e molte altre leggiadre costruzioni che servono ad attirar la gente nelle belle sere d'estate».


 

Er is geen spoor van de tuin meer terug te vinden, behalve een weg waar de speeltuin ooit stond en die de naam van het park draagt, de Via Tivoli.
Van de mooie toegangspoort bleven lange tijd twee ruïnes over, waarvan er een sneuvelde in 2016 toen een van de reusachtige Libanese ceders omwaaide en een van de stijlen vernielde.
Met de aanleg van de Bobolino tuinen werd iets van de vroegere groene oase hersteld. In augustus 2016 is de tuin heraangelegd [2]. Tussen de Piazzale Galileo en de Viale Michelangelo werd een terrein van een hectare in drie terrassen verdeeld en een tuin met trappen aangelegd. Mooie wandelpaden lopen er naar beneden.

 

De Bobolino tuinen

 

Firenze, giardini del bobolino, 03.jpg

Firenze, Giardino del Bobolino, de oude trappen [1]

 

De Bobolino-tuin is een openbaar park net buiten Porta Romana, dat zijn naam dankt aan de nabijgelegen Boboli-tuin, waarvan het een kleinere versie is.

Het is een glooiende tuin, die samengesteld is uit met gras begroeide hellingen, trappen en grindpleinen, waterbekkens en kunstmatige grotten. De terrassen worden afgewisseld met de lussen van de slingerende Viale dei Colli, en enkele dwarsstraten van de de Viale Machiavelli .

Aan de westelijke rand van de tuin staat Villa Cora, vandaag omgebouwd tot een luxe hotel, waar keizerin Eugenia, de vrouw van Napoleon III, en de Russische componist Tsjaikovski verbleven.  


Firenze, Giardino del Bobolino, tarrughe Firenze, Giardino del Bobolino Firenze, Giardino del Bobolino Firenze, Giardino del Bobolino, i due ruderi con impalcature a testimonianza dell'ingresso al giardino Tivoli Firenze, Giardino del Bobolino, scalinata

Immagini Giardino Bobolino [1]

 

Villa Cora is een aristocratische residentie gebouwd aan het einde van de 19e eeuw in opdracht van Baron Oppenheim en weerspiegelt de architecturale stijlen van die periode. Het wordt gedomineerd door een sterk eclectisch decor dat verschillende, soms zelfs bizarre, artistieke stijlen verenigt. Villa Cora werd ingewijd toen Firenze de hoofdstad was van het Koninkrijk Italië, en is door de jaren heen een van de belangrijkste culturele en kosmopolitische symbolen van Firenze geworden.
Bovendien is het altijd beschouwd als een van de mooiste residenties van de Toscaanse hoofdstad. Villa Cora werd eind 1960 een exclusief grand hotel. In 2016 werd Villa Cora een onderdeel van The Leading Hotels of the World, een internationale organisatie van onafhankelijke luxe-hotels.

 

 

   
   

Kaart Giardino Bobolino | Grotere kaart bekijken


 

 

 
   

Op sommige plaatsen in de tuin heb je een prachtig uitzicht op Firenze, hier en daar kan je genieten van een van de mooiste panorama's over de stad, met een uitzicht op de Ponte Vecchio, de Duomo Santa Maria del Fiore, de Uffizi, Santa Croce en het Palazzo Vecchio.

 

Panorama della città di Firenze

Panorama della città di Firenze [4]

 

Giuseppe Poggi en de stadsvernieuwing van Firenze

   
Na Giorgio Vasari en Bernardo Buontalenti was Poggi de architect die in zijn tijd, de 19e eeuw, het gezicht van het huidige Firenze op beslissende wijze vorm gaf.
In 1864 kreeg Poggi de opdracht om het Risanamento, de stadsontwikkeling van Firenze gestalte te geven in de korte periode dat Firenze de hoofdstad van Italië was (1865-1871). Na de sloop van de stadsmuur in het noorden van de stad en de aanleg van de Viali di Circonvallazione, creëerde Poggi op de zuidelijke oever van de Arno de Viale dei Colli, een bijna landelijke boulevard die de Porta San Niccolò en Le Rampe del Poggi met de Porta Romana verbond.
 
Viale dei Colli and panorama of Firenze in a nineteenth-century photo
   

Viale dei Colli and panorama of Firenze in a nineteenth-century photo

 

Sommer, Giorgio (1834-1914) - n. 3516 - Firenze - Piazza Michelangelo   La rampa di San Niccolò, [Archivo Alinari]. Nel riquadro la basilica di San Miniato, la chiesa ed il convento di San Salvatore ed il Piazzale Michelangelo collegato al Lungarno attraverso le Rampe [Foto di Giacomo Brogi]

  Le Rampe a San Niccolò, Firenze

Sommer, Giorgio (1834-1914) - n. 3516 - Firenze - Piazza Michelangelo

 

 

La rampa di San Niccolò, [Archivo Alinari]. Nel riquadro la basilica di San Miniato, la chiesa ed il convento di San Salvatore ed il Piazzale Michelangelo collegato al Lungarno attraverso le Rampe [Foto di Giacomo Brogi]

 

Le Rampe di San Niccolò nel 1875- 1876, Gabinetto Vieusseux, Archivio Contemporaneo A.Bonsanti

 

Galleria fotografica Siena

Firenze, fotogallerij



   
Piazzale Michelangelo [Magnificent View on Ponte Vecchio]   Piazzale Michelangelo, con veduta del Duomo di Santa Maria del Fiore   Panoramic view from Piazzale Michelangelo on Santa Croce

Piazzale Michelangelo [Magnificent View on Ponte Vecchio]

 

 

Piazzale Michelangelo, con veduta del Duomo di Santa Maria del Fiore

 

Panoramic view from Piazzale Michelangelo on Santa Croce

Firenze, Italy - panoramio (86)   Piazzale Michelangelo, con veduta del Ponte Vecchio e di Palazzo Vecchio   Piazzale Michelangelo al tramonto, con veduta del Duomo di Santa Maria del Fiore, degli Uffizi, di Santa Croce e di Palazzo Vecchio

Piazzale Michelangelo

 

Piazzale Michelangelo, con veduta del Ponte Vecchio e di Palazzo Vecchio

 

Piazzale Michelangelo al tramonto, con veduta del Duomo di Santa Maria del Fiore, degli Uffizi, di Santa Croce e di Palazzo Vecchio

 

San Miniato al Monte, Cimitero Porte Sante   Forte belvedere, edificio principale 07   Giardino delle Rose, Oltrarno, Firenze

San Miniato al Monte, Cimitero Porte Sante

 

 

Forte Belvedere, Firenze

 

 

Giardino delle Rose, Oltrarno, Firenze

       
         
Strolling in Firenze | Walk from Ponte Vecchio to Piazzale Michelangelo


Een van de mooiste wandelingen in Firenze loopt van de Ponte Vecchio door een van de meest authentieke delen van Firenze, San Niccolò, naar de Piazzale Michelangelo. Dit plein biedt een magisch uitzicht op Firenze, we herkennen de Ponte Vecchio, de Santa Maria del Fiore, Uffizi, Santa Croce en het Palazzo Vecchio. Iets hoger staat een van de mooiste kerken van Firenze, de San Miniato al Monte. Dit is een romantische wandeling, dus we bezoeken ookhet intrigerende kerkhof, het cimitero delle Porte Sante, dat zich achter de Romaanse kerk bevindt.

  Giardino Bardini, View east inbetween Porta San Niccolo and Piazzale Michelangelo

 

 

De Viale dei Colli en het Parco Tivoli | Quel parco divertimenti sul viale dei colli ai tempi di Firenze Capitale

 

 

 

Giardino Bardini, tuinen tussen Porta San Niccolo and Piazzale Michelangelo

 

Transport

Als de wandeling naar boven je afschrikt, kan je ook bus 12 nemen vanaf Piazza Romana of bus 13 vanaf Piazza Giuseppe Poggi (San Niccolò).


Timetables and routes - ATAF | Map

Bekijk de bustrajecten op de site van  Firenze transit: www.ataf.net/en/ataf.aspx?idC=2&LN=en-US

 

Bus transport in Firenze

       

Bus trasport in Firenze

 

 

Bibliografie

Giardini di Toscana, a cura della Regione Toscana, Edifir, Firenze 2001.

Giuseppe Poggi, Sui lavori per l'ingrandimento di Firenze, G. Barbèra, 1882

CRIBARO, CHRISTOPHER DANIEL, "URBAN PLANNING AND ADMINISTRATION IN FLORENCE: 1400-1600" (1980). ETD collection for University of Nebraska - Lincoln. AAI8100422 | digitalcommons.unl.edu

Dissesti idrogeologici in aree a particolare valenza culturale:  monitoraggio e valutazione del rischio nell’area del Monte alle Croci (Firenze) | www.afs.enea.it


 

 

 


[1] Foto di Sailko, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo 3.0 Unported
[2] Agostini, G. & Casagli, Nicola & Delmonaco, Giuseppe & Fanti, Riccardo & Focardi, P. & Margottini, Claudio. (2002). Landslide Monitoring and Cultural Heritage At Risk: The Case Study of San Miniato Hill In Florence.
[3] 'The implementation of the project lead to a general modification of the slopes profile, with excavations and fillings involving impressive earth movements, the building of drainage systems and canalisations which supplied water for the waterfalls and fountains, and the construction of a series of earth retaining structures along the boulevard and on the Rampe terraces.
(...)
The most unstable zones, including the area today used as a campsite, were devoted to public gardens; the Rampe system was planned and built with the main role of supporting the unstable slopes and the weight of the filling material of Piazzale Michelangelo through a series of retaining walls; Piazzale Michelangelo was made using the wall built in the 16th century by Michelangelo, both for static and economic reasons; the monumental staircase, besides an architectonic function, was erected for rearranging the slope profile, affected by small but persistent instability phenomena (Poggi 1882).'
Agostini, G. & Casagli, Nicola & Delmonaco, Giuseppe & Fanti, Riccardo & Focardi, P. & Margottini, Claudio. (2002). Landslide Monitoring and Cultural Heritage At Risk: The Case Study of San Miniato Hill In Florence, pp 3-4.
[4] Foto di Lorenzo Testa, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo 4.0 Internazionale

 

Dit 19e eeuwse plan geeft een mooi beeld van de door Poggi bedachte stadsuitbreiding. Boven slingert de Viale dei Colli zich door de Florentijnse heuvels.

Poggi city plan, uit: "Sui lavori per l'igrandimento di Firenze, Relazione di Giuseppe Poggi (1864-1877)", Barberà, Firenze 1882
Poggi city plan, uit: "Sui lavori per l'igrandimento di Firenze, Relazione di Giuseppe Poggi (1864-1877)", Barberà, Firenze 1882