|
|
|
|
|
E N G
|
Facciata della Badia Fiesolana, San Domenico, Fiesole[1]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Badia Fiesolana, Fiesole (Firenze)
|
|
|
|
|
|
Fiesole ligt op een berghelling, uitkijkend over het dal van de Arno, ten noorden van het nabijgelegen Firenze.
Fiesole was een belangrijke stad van de Etrusken, Vipsul of Visul was de Etruskische naam. Na de Etrusken kwamen de Romeinen, die de stad Faesulae noemden. In Fiesole ligt een archeologisch park met resten van een Etruskische muur en tempel en van Romeinse thermen en een Romeins theater.
In het klooster van San Domenico, kan je het Fiesole-altaarstuk van de Italiaanse meester uit de vroege Renaissance, Fra Angelico, bewonderen. Hij schilderde rond 1424–1425. Het altaarstuk behoort daarmee tot de vroegst bekende werken van Fra Angelico. Het stond oorspronkelijk voor het hoofdaltaar in de kloosterkerk, maar werd later verplaatst naar een zijaltaar waar het nog altijd te bekijken is. Een van de mooiste kerken ligt iets buiten Fiesole.
|
|
Fiesole, Badia Fiesolana, San Domenico, vista da Monterinaldi [1]
|
De Badia Fiesolana bevindt in de località San Domenico, net buiten het centrum van Fiesole. De kerk werd gebouwd in de 11de eeuw maar de gevel dateert uit 1467. De Romaanse voorgevel in groene en witte marmer is nooit voltooid geweest maar geeft wel een beeld hoe de kerk er ooit moest uitgezien hebben. Het interieur is dan weer uitgevoerd in een sobere Renaissance stijl.
|
|
Voorgevel van de Badia Fiesolana [1]
|
Het unieke element van de kerk is de Florentijnse romaanse voorgevel die versierd is met afwisselend wit en groen marmer, vergelijkbaar met de doopkapel van de Duomo en de kerk van San Miniato al Monte in Firenze.
|
Mary McCarthy:
«Met Brunelleschi bereikte de Florentijnse traditie haar hoogtepunt. Hier - bij de Santo Spirito, bijvoorbeeld, of de Pazzikapel, of de Oude Sacristie van de San Lorenzo, of de Badia van de San Domenico di Fiesole - vindt men de ernstige puurheid, eenvoud en vredigheid van de vroeg-florentijnse kerken. De kiem van Brunelleschi's werk wordt niet gevonden in het klassieke Rome, maar in de kleine kerk van Santi Apostoli, volgens de legenden toegeschreven aan Charlemagne (Karel de Grote). Helemaal in grijs en wit, de donkergrijze steen die terecht 'sereen' genoemd wordt, tegen witte intonaco (...).»[2]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Interieur
Binnen ziet de kerk eruit als een grote en ruime tempel in renaissancestijl met een Latijns kruisplan. Het middenschip is gescheiden van de twee zijbeuken, die kleiner in hoogte en breedte zijn dan het centrale beuk die aan elke kant door vier bogen die op pilaren rusten ondersteund worden. Vanaf de kruising van de vier tongewelven van het schip, het dwarsschip en de apsis stroomt een elegant zeilgewelf met het Medici-wapen in het midden, dat ook zichtbaar is in de gewelf van de apsis.
|
|
Badia Fiesolana, interiore, San Domenico, Fieole [3]
|
In het midden van de diepe rechthoekige apsis staat het polychrome marmeren altaar, gebouwd in 1610 door Giovan Battista Cennini naar een ontwerp van Pietro Tacca.
Rechts van de kerk bevindt zich het voormalige klooster, nu de thuisbasis van het European University Institute. Het renaissanceklooster leidt naar de refter met een fresco van Giovanni da San Giovanni, waarin Christus wordt gevoed door engelen (1629).
|
Architectuur van de jaren 50 en 60 in Fiesole
In dit cruciale decennium werkten Giovanni Michelucci, Raffaello Fagnoni, Edoardo Detti, Leonardo Ricci, Leonardo Savioli, Rolando Pagnini allemaal in de heuvels rond Fiesole, op zoek naar een gemeenschappelijke taal en een dialoog met de natuur en het bijzondere uitzicht over Firenze. Het resultaat is een unieke, Toscaanse interpretatie van het brutalisme vermengd met een organische architectuur.
Enkele van de belangrijkste projecten die in het heuvelachtige gebied tussen Fiesole en Florence en in de Badia Fiesolana uitgevoerd werden:
Villa Conenna, Rolando Pagnini (1952)
Villa Bucalossi, Franco Bonaiuti (1962)
Cooperativa Mino da Fiesole, Giovanni Michelucci (1966)
Complesso Villa La Torraccia, Edoardo Detti (1963)
Villa Taddei, Leonardo Savioli (1964-65)
Chiesa di San Giuseppe Artigiano, Raffaello Fagnoni (1965-66)
Villa all’Olmo, Riccardo Gizdulich (1965-66)
Casa Waddle, Theodore Waddle (1966)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Casa-studio Ricci (progetto: 1949 - costruzione: 1964)
|
|
Complesso di Monterinaldi |
|
Complesso di Monterinaldi, terrazza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Piazzale Michelangelo [Magnificent View on Ponte Vecchio]
|
|
Piazzale Michelangelo, con veduta del Duomo di Santa Maria del Fiore |
|
Panoramic view from Piazzale Michelangelo on Santa Croce |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
European University Institut
|
Het European University Institute ofwel EUI in Florence, Italië is een internationaal postdoctoraal onderwijs- en onderzoeksinstituut opgericht in 1976 door de leden van de Europese Gemeenschap om bij te dragen aan culturele en wetenschappelijke ontwikkelingen in de sociale wetenschap vanuit een Europees perspectief.
European University Institute, Badia Fiesolana - Via dei Roccettini 9, I-50014 San Domenico di Fiesole (FI) | www.eui.eu
Strolling in Florence | Walk from Ponte Vecchio to Piazzale Michelangelo
Beautiful walk in one of the most authentic neighborhoods of Firenze, San Niccolò. The atmosphere of an authentic Florentine neighborhood still remains here.
|
|
Badia fiesolana, chiostro
rinascimentale [3]
|
|
|
|
|
|
Transport
Je kan Fiesole makkelijk vanuit Firenze bereiken. Neem op de Piazza San Marco bus nummer 7, met als eindbestemming Fiesole.
Timetables and routes - ATAF | Map
You can view the bus routes at the Firenze transit site: www.ataf.net/en/ataf.aspx?idC=2&LN=en-US
|
|
|
|
|
|
|
Bus trasport in Firenze
|
|
|
|
Bibliography
Damien Wigny, Au coeur de Florence : Itinéraires, monuments, lectures, 1990
Het absolute standaardwerk over Firenze. De eruditie en artistieke keuzes van de Belg Damien Wigny zijn een verademing. In dit meer dan 1000 pagina's dik boek in 3 delen komen alle kunshistorische hoogtepunten van deze ideale stad ruimschoots aan bod. In Itinéraires beschrijft Wigny 139 wandelingen door Firenze. In Monuments worden de bezienswaardigheden uitvoerig beschreven. In Lectures gaat Wigny dieper in op enkele thema's, de renaissance, maar net zo goed een hoofdstuk over frescotechnieken als over de emailschilders in Urbino komen aan bod.
Mauro Marrani, Il contado fiesolano . Grafica Europees Centrum voor Schone Kunsten, Firenze 2010.
Mary McCarthy, The Stones of Florence, Harcourt Brace International (1998), ISBN-10: 9780156850803 - ISBN-13: 978-0156850803
Mary McCarthy, De stenen van Florence, Het Spectrum, Schrijvers over de wereld, 1989, ISBN 9789027422071
|
[1] L'opera è nel pubblico dominio. Fonte di Innominato5090.
[2] Mary McCarthy, De stenen van Florence, Het Spectrum, Schrijvers over de wereld, 1989, ISBN 9789027422071
[3] Foto di Sailko, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo 3.0 Unported
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|