La Zancona is een van de vele gehuchten van Arcidosso, ten noordwesten van Monte Labbro, grenzend aan de gelijknamige beek, niet ver van Macchie, Poggio Marco, Pastorelli en Rondinelli.
Het is een bergdorp van eeuwenoude oorsprong, een kleine bewoonde kern aan de rand van het platteland, destijds bevolkt door boeren, houthakkers, landarbeiders. Het is het laatste bewoonde centrum, aan de oostgrens van het grondgebied, dat in de Etruskische periode de heerschappij van de stad Roselle onderging.
De aanwezigheid van dit volk wordt getuigd door vondsten langs de Zancona-stroom, die dateert uit de 4e eeuw voor Christus, in een necropolis met een crematiegraf dat wordt gekenmerkt door zandstenen urnen en reisvaartuigen waarop de namen in de Etruskische taal zijn geschreven.
De glottoloog Silvio Pieri heeft het toponiem afgeleid van de Etruskische Senxunia. Meer geloofwaardig is echter een Lombardische oorsprong.
Tussen het einde van de 18e eeuw en het begin van de 19e eeuw landde de predikant Baldassarre Audiberti in het dorp Zancona en liet hij twee kruisen oprichten, een in het bovenste deel, La Croce genaamd, een tweede in Case del Ponte nabij de Zancona-stroom [3].
In deze omgeving bevindt zich ook Il Pozzone, een natuurlijke zwempoel die zich onder een waterval gevormd heeft. Hier kwamen we als kind zwemmen, in onze herinneringen was een paradijselijke plek, maar nu is de aanblik soms troosteloos, in het verweerde beton en de vormeloze keien vinden we niets meer terug van de kinderlijke extase uit die mooie jaren.

Il fiume Zancona presso Case del Ponte a Zancona, frazione di Arcidosso [2]

Tijdens de warme zomdermaanden zijn de natuurlijke zwem- of badplaatsen rond Monte Amiata een door Italianen gekoesterde bestemming. We selecteerden naast Il Pozzone nog een vijftal plekken, die een rustgevende setting combineren met unieke natuurlijke omgeving.

We vermelden de watervallen van de Zancona in Montenero d' Orcia, het punt waar de Lente uitmondt in de Vivo in Seggiano, de Pozza dell'omo morto in Santa Fiora en tot slot de natuurlijke waterpoelen van de Albegna nabij Rochette di Fazio.

Galleria fotografica Arcidosso e Monte Amiata

Monte Amiata

Arcidosso, panorama

Rocca Aldobrandesca, visto da Via Risorgimento

Vicolo verso Rocca Aldobrandesca

Davide Lazzaretti in cima al Monte Labbro

Merigar West

Niet ver van Zancona en Monte Labbro ligt ook het Tibetaanse centrum van Merigar West, gesticht door Namkhai Norbu in 1981, waar de gonpa, gebouwd in 1990 en ingehuldigd door de Dalai Lama zelf, en de stupa, die de relikwieën van de Boeddha zou bevatten. De ronde vorm van de stoepa staat symbool voor Boeddha.
De brutale verdrijving van de islamitische Rohingya-minderheid uit Myanmar door een boeddhistische meerderheid staat haaks op de geweldloze praktijk van die religie die hier wordt uitgedragen. Tijdens deze volkerenmoord verschenen enkele kritische spandoeken langs de toegangsweg naar Merigar West.

Het gebied herbergt ook het Parco Faunistica Monte Amiata, geïnspireerd op het model van de Duitse wildparken, met paden die het mogelijk maken de verschillende diersoorten zoals zoals herten, moefflons en wolven in een context van afstand en respect te observeren.

Merigar West

Natuurlijke warmwaterbronnen en andere mooie publieke waterbassins

L'Associazione per la valorizzazione della castagna del Monte Amiata IGP‘ con sede ad Arcidosso

Brutta Italia | Il fiume che non c'è più

Una cascata cancellata e un fiume prosciugato. L'equilibrio naturale di un'area naturale inutilmente alterato.
La storia del fiume raccontata da un testimone

De gewelddaden van lokale Rakhine en het Myanmarese leger tegen de Rohingya, of hoe een mix van godsdienst en politiek-etnisch nationalisme zelfs een van de meest vredelievende religies niet onbesmeurd laat | www.vrt.be/vrtnws

Innocenti Periccioli, Anna, David Lazzaretti. Il profeta toscano della fine '800, Jaca Book, Milano, 1985

Niccolai, Lucio, David Lazzaretti. Il racconto della vita, le parole del “profeta”, Edizioni Effigi, Arcidosso, 2006