Sassetta kreeg de opdracht in 1430 van Ludovica Bertini, de weduwe van Turino di Matteo, de man die verantwoordelijk was voor zowel de sacristie van de kathedraal als het doopvont. Volgens een plaatselijke kroniekschrijver was Turino in 1423 overleden en begraven voor de Porta del Perdono. In het contract voor het altaarstuk maakt Ludovica duidelijk dat ze de opdracht gaf ter nagedachtenis aan haar man, maar ook als vrome franciscaanse tertiaria, zodat de wapens van haar eigen familie en die van haar man prominent te zien zijn op de rijkelijk versierde stof die de troon van de maagd Maria bedekt. Haar toewijding aan de Franciscaanse Orde blijkt duidelijk uit de afbeelding van de heilige Franciscus op de rechter voorgrond van het hoofdpaneel van het altaarstuk. De beelden die voor de rest van het altaarstuk zijn gekozen, zijn verbonden met Siena en burgerlijk van opzet. Het toont het bekende onderwerp van de tronende maagd Maria met het Christuskind op haar schoot en omringd door engelen en heiligen.
Op het aureool van Johannes de Doper (links knielend) lezen we «INTER NATOS MULIERUM NON SURREXIT MAJOR IOHANNE BAPTISTA » (Onder hen, die uit vrouwen geboren zijn, is er niemand opgestaan, groter dan Johannes de Doper. Evangelie volgens Matteüs (Mt 11, 11)).

Stefano di Giovanni detto il Sassetta, Pala della Madonna della neve, 1430-32, Galleria degli Uffizi, Firenze, dettagli [4]

Het altaarstuk echoot daarom de beelden van de Maestà van twee van de meest vereerde iconen van Siena - de voorkant van Duccio's hoogaltaarstuk voor de kathedraal en Simone Martini's muurschildering in de raadszaal van het Palazzo Pubblico. Dat een dergelijke associatie expliciet bedoeld was, blijkt uit de inscriptie die in de aureool van Sasetta's Madonna is gegraveerd: 'Als je me vertrouwt, Siena, zul je vol van gunst zijn'.

De beeldspraak van het altaarstuk is uitgewerkt om twee van de titels van de maagd Maria te eren: 'Koningin van de Hemel' en 'Onze Lieve Vrouw van de Sneeuw'. Twee engelen achter de troon houden een kroon boven het hoofd van Maria. De engel links van de troon draagt een schaal gevuld met sneeuw en de engel rechts maakt een sneeuwbal.

De predella

De predella, verdeeld in zeven compartimenten, vertelt het verhaal van het wonder van Onze Lieve Vrouw van de Sneeuw, een geschiedenis die verbonden is met de stichting van de basiliek van Santa Maria Maggiore in Rome. Volgens de overlevering werd de oorspronkelijke omtrek van de Romeinse kerk door paus Liberius in de sneeuw getraceerd na de buitengewone sneeuwval van augustus 352[2]. De zeven verhalende scènes van de predella beschrijven in detail de legende van Onze Lieve Vrouw van de Sneeuw. Ze laten zien hoe de de maagd Maria tijdens het bewind van paus Liberius (352-66) op wonderbaarlijke wijze sneeuw liet vallen in de hitte van augustus op de Esquiline-heuvel in Rome. Bovendien viel de sneeuw precies in het patroon van de plattegrond van een kerk. De maagd Maria gaf vervolgens een rijke leek en zijn vrouw, en paus Liberius, de opdracht om op deze plek een kerk ter ere van haar te bouwen - een kerk die Santa Maria Maggiore werd, een van de belangrijkste basilieken van Rome.

Deze verhalende scènes met hun architecturale setting waarin vluchtige naturalistische hints domineren, doen ook denken aan de fresco's van Masaccio en Masolino in de Brancacci-kapel.

Pala della Madonna della neve, dal duomo di Siena, predella (1430-32)

• Apparizione della Madonna in sogno al patrizio Giovanni, colui che si occupò della costruzione della basilica

In tegenstelling tot de hiëratische uitstraling van de hoofdscène, zit dit predella-paneel van de Madonna delle Nevi (Madonna van de sneeuw), waarop het wonder van de sneeuw in de stichting van Santa Maria Maggiore in Rome is vastgelegd, vol met naturalistische elementen en zelfs de opstelling en presentatie van de figuren is terloops en bijna journalistiek. Hoewel de staat van de predella niet zo goed is als die van het hoofdpaneel, is de sfeervolle omgeving die voor de buitenscène is gecreëerd nog steeds leesbaar.

• Miracolo della neve (molto rovinata)
• Episodio della fondazione della chiesa di Santa Maria Maggiore a Roma (oggi quasi illeggibile)

• Il patrizio Giovanni narra la visione della Madonna a papa Liberio
• Fondazione della chiesa di Santa Maria Maggiore a Roma

• Costruzione dell'edificio

• Consacrazione della basilica (molto rovinata)

De keuze van een verhaal dat typisch verbonden is met de Romeinse devotie maakt deel uit van de context van de Sienese recuperatie van de mythische oorsprong van de stad: volgens de traditie beschouwde Siena zichzelf als een zus van Rome, omdat het gesticht was door Senio, zoon van Remus, op de vlucht voor zijn oom Romulus.

Vanaf het einde van de 16e eeuw werd het schilderij verschillende keren verplaatst in de provincie Siena tussen de Duomo en San Galgano in Chiusdino. Het werd in 1936 aangekocht door de familie Contini Bonacossi[2].

Stefano di Giovanni, bekend als Sassetta, Madonna dell’umiltà col Bambino (67,5 x 45,3 cm). Siena, Museo Diocesano, dalla pieve di San Giovanni Battista a Molli (Sovicille)

Stefano di Giovanni (Sassetta), Madonna delle Ciliegie, 1445 circa, Museo d'arte sacra della diocesi di Grosseto

Het vakantiehuis Podere Santa Pia bevindt zich in het zuiden van Toscane, in het hartje van de Toscaanse Maremma, op 30 km van Montalcino. Podere Santa Pia is is een prachtige voormalige klein kloosterboerderij uit de 19e eeuw. Het vakeantiehuis ligt op een heuvel, omgeven door wijngaarden, bossen van donzige eik en kurkeik, es en jeneverbesstruiken. Na een halve eeuw van verval werd het voormalige kleine klooster gerestaureerd tot een authentieke vakantiewoning, met groot respect voor de originele Toscaanse stijl. De originele terracottavloeren houten balken en typische arcade's ademen de sfeer van een voorbije tijd. Maar het eenvoudige interieur en de minimalistische ingrepen sluiten perfect aan bij de eenvoud van de Toscaanse landhuizen van weleer.

Traveling in Tuscany| Holiday homes in southern Tuscany | Podere Santa Pia