Piero della Francesca, Battaglia di Eraclio e Cosroè, een fresco met een mogelijk zelfportret van Piero, Basilica di San Francesco, Arezzo

Het fresco dat de veldslag tussen Heraclius en Chosroes verbeeldt situeert zich in het onderste register op de linkermuur. In 615 veroverde de Perzische keizer Chosroes II Jeruzalem en kwam ook in het bezit van het relikwie van het Ware Kruis. Met een zelfverheerlijkende overmoed plaatste hij het kruis op de rechterzijde van zijn eigen troon. De Byzantijnse keizer Herakleios versloeg Chosroes en bracht het heilig kruis terug naar Jeruzalem.
Omdat Chosroes weigerde zich tot Christen te laten dopen, onthoofdde Heraklius hem.

De onthoofding van Chosroes wordt rechts in het fresco verbeeld. Piero gebruikte voor het gelaat van de koning hetzelfde karton dat hij gebruikte werd voor het gelaat van Eeuwige Vader in de Annunciatie.
Het gouden baldakijn met de troon, wordt een symbool van het heidendom, dat de christelijke God wilde uitdagen. Link op de leuning staat het kruis, rechts op een kleine zuit is een zwarte haan afgebeeld [3].


De overdaad aan details is indrukwekkend, het zijn vaak kleine meesterwerken die zelfstandig bekeken kunnen worden. Hoe levendig schildert Piero de angst in de ogen van de soldaten of de prachtige weerkaatsing van het licht op de harnassen. De keizer Heraclius zelf, wordt in het midden te paard en in volle actie afgebeeld. Met zijn zwaard valt hij een voetjongen aan die zich met zijn schild probeert te verdedigen. Ook de trompetspeler met het Byzantijnse hoofddeksel dat mooi contrasteert met de donkere figuren errond, is een iconisch beeld uit het fresco dat ook door Damien Wigny gekozen werd op het omstlag van zijn meesterlijke boek over Arezzo, Cortona, Casentino en Sancepolcro.