De abdij van Monte Oliveto Maggiore, een veertiende-eeuwse benedictijnerabdij is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de Crete Senesi, een emblematische streek tussen Podere Santa Pia en Siena. De abdij ligt diep verscholen in een bosrijk dal onder Chiusure. De prachtige benedictijnerabdij dateert uit de 14de eeuw en wordt nog steeds door enkele monniken bewoond.
De pittoreske ligging van de abdij in het glooiende landschap ten zuidoosten van Siena maken deze abdij tot een verplichte stop voor wie de regio bezoekt. Rond de abdij is het aride landschap van een onwezenlijke schoonheid.
De fresco’s in het Chiostro Grande van de abdij van Monte Oliveto Maggiore, zijn een meesterwerk van Luca Signorelli en Il Sodoma (Giovanni Antonio Bazzi). Zij hebben de wanden beschilderd met 36 taferelen die het leven verbeelden van de heilige Benedictus van Nursia, stichter van de naar hem genoemde benedictijnerorde.
Deze zevenentwintigste scene werd geschilderd door Luca Signorelli.
De zevenentwintigste scene, Come Benedetto discopre la finzione di Totila, hoe Benedict Totila's bedrog ontdekt
Op de voorgrond doorziet Benedictus, omringd door een paar medebroeders, de list van Totila, de koning van de Goten die de helderziendheid van Benedictus wilde testen. Totila had zijn schildknaap Riggio opgedragen, om gekleed in de wapenrusting van zijn meester de heilige te misleiden.
"De man van God zat een eindje van de weg af en Riggo kwam dichterbij zodat hij de man van God goed kon begrijpen. Dit is wat hij zei:
"Doe uit, mijn goede zoon, die kleding, want wat je aanhebt, is niet van jou. Riggio, gekleed in het harnas van zijn meester, heft zijn gehandschoende handen op in een teken van verrassing, en valt neer op de grond, bevreesd, omdat hij zo'n waardevol iemand had willen bespotten, en al zijn dienaren en bedienden, gehuld in n kleurrijke kostuums, vielen eveneens op de aarde neer. Ze durfden niet dichterbij te komen maar keerden terug naar hun koning en vertelden hem met angst hoe snel ze waren ontdekt."
|