De abdij van Monte Oliveto Maggiore, een veertiende-eeuwse benedictijnerabdij is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de Crete Senesi, een emblematische streek tussen Podere Santa Pia en Siena. De abdij ligt diep verscholen in een bosrijk dal onder Chiusure. De prachtige benedictijnerabdij dateert uit de 14de eeuw en wordt nog steeds door enkele monniken bewoond. De abdij heeft drie kloostergangen, waarvan de meest tot de verbeeling sprekende het rechthoekige Chiostro Grande is, gebouwd tussen 1426 en 1443. De choistro bestaat uit twee passages, de een boven de ander, ondersteund door pilaren. De wanden van de onderste passage is versierd met een fresco-cyclus van Luca Signorelli en Il Sodoma die het leven van de heilige Benedictus weergeeft. Luca signorelli begon in 1497 aan zijn 36 grote scènes maar hij voltooide er niet meer dan negen. De cyclus werd in 1508 voltooid door Il Sodoma.
Een aantal verhalen toont de wonderlijke capaciteiten van Benedictus. Zo maakt hij door gebed een kolossaal rotsblok licht, hij geneest een jonge monnik die onder een ingestorte muur terechtkomt en weet hij door gebed een imaginaire keukenbrand te doen verdwijnen. Daarna lukt het hem de zogenaamde Gotische koning Totila te ontmaskeren om vervolgens de ware koning te voorspellen wanneer hij sterft.(2)
Deze zevenentwintigste scene waarin Benedictus Totila ontmaskert werd geschilderd door Luca Signorelli en is een van de mooiste fresco's van de hele cyclus.

De zevenentwintigste scene, Come Benedetto discopre la finzione di Totila, hoe Benedict Totila's bedrog ontdekt

De twee scènes die te maken hebben met de gotische koning Totila vallen in zekere zin buiten het gevestigde raamwerk van de cyclus. De twee scenes zitten vol figuren en er is veel actie.
In deze scene worden de broeders geconfronteerd met een machtige figuur uit de buitenwereld. Benedictus laat zich niet misleiden door Totila's list om zijn dienaar gekleed in Totila's wapenrusting naar Benedictus te sturen (scène 27). Ondanks de arrogantie en bedrog van de koning, ontvangt Benedictus hem vervolgens, confronteert hem met zijn vele wandaden en profeteert zijn einde (in het hieronder afgebeelde tafereel, scène 28).