De Sint-Dominicusbasiliek (Basilica di San Domenico, ook wel Basilica Cateriniana) ligt even buiten het centrum van Siena op de Camporegio-heuvel. De orde van de dominicanen of predikheren (Ordo Fratrum praedicatorum) werd gesticht door Dominicus van Guzman in 1215-1217 om door middel van prediking de ketterij te bestrijden [2].

Met de bouw van de kerk en het klooster in Siena werd in 1226 begonnen. Aan het begin van de 14e eeuw volgde een forse uitbreiding wat resulteerde in de gotische uitstraling die de kerk nu heeft.
In 1340 werd de klokkentoren gebouwd. De kerk was klaar in 1465. In 1443, 1456 en 1531 werden rote delen van het oorspronkelijke gotische bouwwerk verwoest door branden. Later richtte de militaire bezetting (1548-1552) nog meer schade aan.

De Basilica di San Domenico is een groot gebouw dat, zoals veel gebouwen van de bedelorden, uit baksteen is opgetrokken, met aan de linkerkant een torenhoge klokkentoren. De klokkentoren werd in 1798 door een aardbeving voor een groot deel verwoest, maar weer compleet herbouwd.
De kerk bevat verschillende relikwieën van de heilige Catharina van Siena, wiens geboortehuis vlakbij gelegen is
In 1935 vond een restauratie plaats.

De kerk heeft de vorm van een Egyptisch kruis. Het heeft één schip. Aan de rechterzijde bevindt zich de S. Catharinakapel met meesterwerken van Il Sodoma zoals de De verrukking van de H. Catharina en haar bezwijming. Ook is er de kapel delle Volte. Bij het altaar bevindt zich een werk van Andrea Vanni met een voorstelling van Catharina Benincasa, de echte naam van Catharina van Siena. In het hoogaltaar bevinden zich een ciborie en twee marmeren engelen. Verder nog twee schilderijen van Matteo di Giovanni uit 1479 en een fresco van Pietro Lorenzetti.

In de kerk zijn verder werken van Giovanni di Paolo, Il Sodoma, Ventura Salimbeni, Sano di Pietro en Turino di Sano te bewonderen. Belangrijkste bezit van de kerk vormt het gemummificeerde hoofd van de heilige Catharina van Siena, een van de twee patroonheiligen van Italië, die in 1461 heilig werd verklaard. Catharina zorgde ervoor dat de paus en diens Curie in 1376 weer naar Rome terugkeerden, na een verblijf van 67 jaar in Avignon. Het lichaam van Catharina is begraven in de Santa Maria sopra Minerva in Rome.

Catharina van Siena

Catharina van Siena (Siena, 25 maart 1347 – Rome, 29 april 1380) is een van de beroemdste mystici van de Rooms-Katholieke Kerk. Zij had ook een grote invloed op de politiek van het 14e-eeuwse Europa.
Zij werd geboren als dochter van de wolverver Jacopo Benincasa, een burger van hoog aanzien in de stad Siena. Toen zij in 1461 door paus Pius II heilig verklaard werd, kocht de stad Siena het ouderlijk huis van de heilige (dat toebehoorde aan de Wolgilde) en enkele bijgebouwen om er een heiligdom te bouwen. In 1464 begonnen de transformaties die zouden leiden tot het Santuario di Santa Caterina in Fontebranda.

In een kapel rechts van de hoofdingang, de Cappella delle Volte of Cappella dei Miracoli ("), is een staat een fresco van de heilige Catharina, dat rond 1375 geschilderd werd door een Sienese schilder Andrea Vanni. Het is een belangrijk werk want op dat moment leefde Catherine nog, en dit fresco wordt beschouwd als het enige portret met een waarschijnlijke gelijkenis.
In het rechterdeel van het schip is er nog een kapel gewijd aan de cultus van Santa Caterina (6). Hier wordt achter gouden tralies het belangrijkste reliekschrijn van de heilige bewaard, het heilige hoofd in een glazen schrijn.
Het hoofd van de heilige was 1383 meegebracht uit Rome door Raymond van Capua, de biechtvader en latere biograaf van Catharina van Siena. Van 1380 tot 1399 was hij magister-generaal van de dominicanen.
Er is ook een een tweede reliekschrijn met de wijsvinger van Catherina, en een mooie houten buste.

De crypte met drie beuken is een mooi voorbeeld van Sienese gotiek en heeft een prachtig kruisbeeld met een gouden achtergrond van Sano di Pietro.

Il Sodoma, Scene dalla vita di santa Caterina, 1526