Film sets in Toscane | Wandeling van Pienza naar de Gladiator road en de Villa Poggio Manzuoli in San Quirico d'Orcia
Een mooie wandeling in het overweldigende landschap van de Val d'Orcia brengt ons van Pienza naar de Villa Poggio Manzuoli, de plaats waar Ridley Scott de slotscenes draaidde van Gladiator, een epische film met Russell Crowe en Connie Nielsen.
In het eerste deel van de wandeling lopen we langs een andere erg herkenbare filmlocatie van Gladiator,Podere Terrapille en de beroemde cipressen langs de kronkelende, schilderachtige weg waar Russell Crowe naar huis liep. Voor wandelaars en reizigers die het leuk vinden om locaties uit hun favoriete films te ontdekken, is dit een mooi moment.
Map hiking trail Pienza - Villa Poggio Manzuoli
Gladiator [Ridley Scott, 2000]
Het landschap van Toscane is een geliefd decor voor de meest uiteenlopende films. We hebben Toscane gezien door de ogen van Franco Zeffirelli, Roberto Benigni, Bernardo Bertolucci, de gebroeders Taviani, Michael Hoffman, Jane Campion en vele anderen. Van het klassiek geworden Under the Tuscan Sun, tot meesterwerken als Nostalghia van Andrei Tarkovsky en het recentereLe Meraviglie van Alice Rohrwachter.
In 2000 was Toscane het decor voor enkele scenes uit Gladiator, een Amerikaanse film uit 2000 die zich afspeelt in de Romeinse tijd. De film werd geschreven door David Franzoni en geregisseerd door Ridley Scott en vertelt een fictief verhaal dat geïnspireerd is op keizer Commodus en zijn vader Marcus Aurelius. Enkele beroemde scenes werden opgenomen in de buurt van Pienza en San Quirico d'Orcia.
Cypress trees along the famous gladiator road, Tuscany [4]
De eerste scène is in beeld gebracht op de onverharde weg die leidt van de Pieve di Corsignano naar Podere Terrapille, het eerste deel van deze wandeling. Je herkent het karrenspoor, de solitaire cipressen, je hoort het hoefgetrappel erbij, en de handen van Russell Crowe die door het koren gaan, je ziet het rokende vuur rond en de verkoolde lichamen van zijn geliefden. Maar de laan met cipressen en de dramatische slotscene werd niet hier rond Podere Terrapille gefilmd maar in San Quirico d'Orcia, in Villa Poggio Manzuoli.
De Toscaanse filmlocaties van Gladiator
Een filmlocatie heeft een grote invloed op de persoonlijke filmbeleving. Een realistische en sfeervolle omgeving kan het verhaal kracht bijzetten of bepalend zijn voor de toon. Dat is in Gladiator niet anders. De keuze van de filmlocaties is hier verrassend, de setdesign en fotografie zijn verfijnd tot in de kleinste details en de vertolkingen zijn van een hoog niveau. Toch zijn er enkelijke vreemde elementen.
De film speelt zich voor het grootste deel in Rome af, en de locaties werden mooi nagebouwd in Marocco. Ook in Toscane, waar Ridley Scott al vaker filmde, werden enkele scenes opgenomen. Dat is een verrassende keuze. Maximus Decimus Meridius (Russell Crowe) is een uit Hispania afkomstige generaal, als hij naar huis, naar Hispania, terugkeert zou een hacienda of een finca een natuurlijke keuze zijn. Iedereen die een beetje met het landschap in Toscane vertrouwd is, herkent onmiddellijk het zo typische landschap uit de Val d'Orcia.
Ook zijn zoon die in vlekkeloos Italiaans zijn moeder toeroept ‘Mama, i soldati’ is een merkwaardige stijlfout. De film speelt zich af in 180. Latijn was toen de voertaal. Ook de tractorsporen in het korenveld zijn uiteraard een anachronisme.[3]
Gladiator: The Spaniard Russell Crowe returns home
De omgeving van Pienza
Ook de Pieve di Corsignano en de Capella di Vitaleta maken deze wandeling tot een interessante tocht.
Halverwege onze wandeling staat een kleine kapel die vele ansichtkaarten siert, de Cappella di Vitaleta. Het is een van de iconische beelden van Toscane.
Net buiten Pienza, is de Pieve di Corsignano misschien de belangrijkste bezienswaardigheid van onze wandeling. De romaanse kerk met zijn kenmerkende stompe klokkentoren is een van de mooiste pieve van Toscane.
Ook Pienza en San Quirico d'Orcia zijn zeker een wat uitgebereider bezoek waard.
De wandeling door Pienza, de ideale stad
We beginnen deze wandeling met een korte verkenning van de steegjes van Pienza, beginnend bij Largo Roma, en wandelen Pienza binnen langs de Via dell'Apertura.
Loop de Via dell'Apertura in en sla bijna onmiddellijk linksaf naar de Via Case Nuove en betreed een aangenaam plein. Er is een goed ijssalon, Buon Gusto Gelateria (Via delle Case Nuove, 26), en op nummer 7 Caffè della Volpe.
De Via Case Nuove brengt je naar de centrale straat van Pienza, de Corso il Rossellino. En de Corso leidt naar het trapeziumvormige hoofdplein Piazza Pio II, een groots en elegant plein, omringd door het stadhuis, met zijn klokkentoren, het Palazzo Piccolomini, Palazzo Borgia en de Duomo.
De wandeling leidt je over de Corso naar de Porta al Prato. Volg daar de de aanwijzingen voor de Pieve di Corsignano op de Piazza Dante Alighieri, en wandel links naar beneden, langs de de Viale Santa Catarina en de Via del Fonte. Een wandeling van 11 minuten brengt je naar de Pieve di Corsignano.
Van de Pieve di Corsignano naar Podere Terralippe en Villa Poggio Manzuoli
Vanaf de Pieve di Corsignano sla je linksaf en volg je de aanwijzingen voor Podere Terralippe. Net voor de Agriturismo Terralippe sla je rechts een aarden weg in richting Cappella Vitaleta (richtingaanwijzing Bagno Vignoni). Op het einde van de aarden weg, bij een T-kruispunt, volg je het pad naar links, naar de Vitaleta kapel.
Capella Vitaleta, San Quirico d'Orcia, Tuscany [2]
Ook voorbij de kapel volg je dit pad richting San Quirico d'Orcia. Na twee kilometer sla je voor een boerderij een pad rechts in en bereik je de SP 46, een asfaltweg die San Quirico d'Orcia met Pienza verbindt. Steek de weg schuin rechts over en sla de verharde weg in naar Villa Poggio Manzuoli.
Daar herken je onmiddellijk het memorabele decor uit Gladiator.
Als je op de asfaltweg links afslaat zie je even verderop de voormalige toegangspoort tot Villa Poggio Manzuoli. Werp een blik door het traliewerk voor een filmisch perpectief op dit wondermooie decor.
De voormalige toegangspoort tot Villa Poggio Manzuoli, San Quirico d'Orcia
Lengte: 8,43 km, duur ongeveer twee uur
Steiging 228 m
Daling299 m
Het landschap van de Val d'Orcia verandert van kleur en sfeer in elk seizoen, op elk moment van de dag, variërend van de heldergroene weiden en tarwevelden van de lente tot de grijze of gouden geploegde akkers van de zomer.
De ideale periode voor deeze wandeling is april - mei en september - oktober. In de zomer kan het erg warm zijn en er is nauwelijks beschutting onderweg.
Cipressi nella Val d'Orcia. La storia di Cyparissus nella Metamorfosi di Ovidio
San Quirico d'Orcia, Cappella della Madonna di Vitaleta
Cipressi e la Cappella della Madonna di Vitaleta, tra Pienza and San Quirico d'Orcia
Vakantiehuizen in het zuiden van Toscane
Podere Santa Pia is een grote, oude, landelijke Toscaanse boerderij of podere, gelegen in het hart van de Toscaanse Maremma. Een kronkelende schilderachtige weg, leidt van het dorp Castiglioncello Bandini, naar het vakantiehuis, verborgen in een verleidelijke vallei.
De omliggende heuvels, met onverharde wegen en geheime paden zijn ideaal om te wandelen. De beroemde tocht van Montalcino naar de abdij van Sant'Antimo ligt iets ten noorden van Podere Santa Pia. Een korte autorit brengt je naar de aantrekkelijke heuvelstadjes Montalcino, San Quirico d'Orcia en Pienza. We selecteerden enkele van de beste wandelroutes in de Val d'Orcia. en de mooiste wandelingen in de omgeving van Pienza. Gidsen en kaarten zijn beschikbaar in Podere Santa Pia.
Podere Santa Pia, met een onvergetelijk uoitzicht op de Toscaanse Maremma
Gladiator, het verhaal
[Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud en de afloop van het verhaal.]
'In het jaar 180 brengt de uit Hispania afkomstige generaal Maximus Decimus Meridius het Romeinse leger naar een overwinning op enkele laatst overgebleven Germaanse stammen. Nu de oorlogen erop zitten, wil Maximus graag naar huis keren, naar zijn vrouw, zoon en boerderij. Keizer Marcus Aurelius vertelt hem echter dat hij van plan is om Maximus tot keizer te benoemen, en niet zijn zoon Commodus, aan wie het keizerschap eigenlijk toekomt. Als Marcus Aurelius dit plan met Commodus deelt, wurgt Commodus hem in een bui van woede en teleurstelling.
Na het 'overlijden' van Marcus Aurelius kondigt Commodus zichzelf aan als nieuwe keizer en vraagt hij Maximus om hem te dienen. Als Maximus echter weigert (omdat hij naar huis wil), laat Commodus hem arresteren en tot dood veroordelen. Het lukt Maximus echter om zijn beulen te verslaan en om te vluchten naar zijn boerderij. Daar arriveert hij te laat, omdat de boerderij platgebrand is en zijn vrouw en zoon zijn gekruisigd. Maximus begraaft zijn vrouw en zoon en stort dan in elkaar van ellende en verdriet. Hij wordt gevonden door slavenhandelaars die hem naar Zucchabar overschepen in de Noord-Afrikaanse provincie Mauretania Caesariensis. Daar wordt hij verkocht aan Proximo, een gladiatorentrainer.
Hoewel hij in het begin wat aarzelt, neemt Maximus al snel genoeg deel aan plaatselijke toernooien en raakt hij bevriend met twee andere Gladiatoren: Juba, een Numidiër, en Hagan, een Germaan. Dankzij zijn militaire verleden en onverschilligheid tegenover de dood, verslaat hij al zijn tegenstanders in de arena en krijgt hij een redelijk aanzien en bekendheid. Proximo vertelt hem dan echter dat hij zelf ooit gladiator is geweest en dat hij zijn vrijheid heeft gekregen door goed te vechten, maar dat hij naast een bekwaam vechter te zijn ook het publiek voor zich moet kunnen winnen. Proximo moedigt Maximus aan om mee naar Rome te gaan en om daar deel te nemen aan de spelen in het Colosseum. Als Proximo hem vertelt dat hij dan voor de keizer mag verschijnen, stemt Maximus in.
Het eerste gevecht in het Colosseum is het naspelen van de Romeinse overwinning op Carthago tijdens de slag bij Zama Regia. De gladiatoren (waaronder Maximus) spelen voor de Carthagers, maar door hun overwinning gaat het naspelen van die slag de andere kant op dan gepland. Met verbazing wil de keizer de aanvoerder van de gladiatoren spreken: Maximus. Maximus wil zijn identiteit in eerste instantie niet onthullen, maar onder dwang van de keizer onthult hij zich alsnog als generaal Maximus Decimus Meridius, tot schrik van de keizer. Onder de druk van het volk - onder de indruk van Maximus' schouwspel - laat Commodus hem echter in leven.
Het tweede gevecht is dat van Maximus tegen een succesvolle, nog nooit verslagen gladiator. Als Maximus hem bijna gedood heeft en Commodus hem beveelt om de laatste slag te slaan, weigert Maximus en laat hij de gladiator in leven. Hij krijgt hierdoor de bijnaam "Maximus the Merciful" (Nederlands: Maximus de Vergevingsgezinde) en krijgt waardering van het volk. Commodus stapt de arena in en maakt Maximus belachelijk door zijn gedode vrouw en zoon te bespotten. Maximus keert hem echter de rug toe, met nog meer gejuich van het volk als gevolg.
In de wandelgangen van het Colosseum komt Maximus zijn oude bediende tegen, van wie hij hoort dat zijn oude troepen nog altijd loyaal aan hem zijn. Lucilla, de zus van Commodus en een oude vriendin van Maximus, vraagt om een stiekeme ontmoeting met Maximus, samen met senator Gracchus, die ook aan hun kant staat. Hij krijgt hun hulp om Rome te ontsnappen en om zich bij zijn oude troepen aan te sluiten, maar Commodus komt achter deze plannen en laat iedereen vermoorden. Maximus wordt gevangen genomen, net als Lucilla en senator Gracchus.
Om het volk voor zich terug te winnen, organiseert Commodus een laatste gevecht in de arena: tussen Maximus en hemzelf. Voor aanvang van de wedstrijd verwondt Commodus Maximus echter in zijn rug, waardoor Maximus veel bloed verliest en Commodus een voorsprong heeft. Maximus weet Commodus echter toch te verslaan en doodt hem op het strijdveld. Daarna begint Maximus zelf bewusteloos te raken en hallucineert hij over zijn thuiskomst bij zijn vrouw en zoon. Hij valt neer op de arenagrond, waarna Lucilla over hem heenbuigt en afscheid neemt. Als Maximus sterft, laat Lucilla hem eervol wegdragen, terwijl het lichaam van Commodus oneervol in de arena blijft liggen en de menigte het Colosseum verlaat.[2]'
