Piazza Arnolfo di Cambio is het kloppende hart van Colle Val d'Elsa  basso, het lager gelegen gedeelte van de stad Colle Val D'Elsa. Hier vindt de wekelijkse markt plaats, die een ontmoetingsplaats is voor zowel bewoners als voor passanten en toeristen.
Het plein werd aangelegd in de tweede helft van de 19e eeuw, in de periode van de sterke stadsuitbreiding in het lager gelegen deel van de stad. Het is een lang rechthoekig plein, dat aan drie zijden omringd wordt geven door elegante gebouwen met mooie gaanderijen. Het gebouw aan de oostkant van het plein is het voormalige stationsgebouw. Het station was het aankomstpunt van de lijn Poggibonsi-Colle di Val d'Elsa.
De Piazza Arnolfo is bijna volledig autovrij, maar wordt helaas voor het verkeer in tweeën gedeeld door de Via Usimbardi, een straat die openstaat voor autoverkeer en waar vreemd genoeg ook mag geparkeerd worden.

In het kader van een algemene herinrichting van het centrum van de benedenstad heeft de comune van Colle di Val d'Elsa heef een team van kunstenaars belast met de renovatie van het plein. Het team werd gecoördineerd door de Franse architect Jean Nouvel en zijn atelier en bestond uit Daniel Buren, Bertrand Lavier, Alessandra Tesi en Lewis Baltz. Het ontwerp van Daniel Buren voor de bestrating van de piazza werd uitgevoerd met afwisselend zwart en wit marmer, Bertrand Lavier zorgde voor het straatmeubilair, met het originele idee om gordijnen aan te brengen in elke boog van de arcades rond het plein; Alessandra Tesi zorgde voor de nieuwe verlichting van de arcades en creëerde het Persiana di Cristallo (Kristallen luik) als eerbetoon aan de kunst van het glasblazen in Colle; Lewis Baltz stond in voor de herontdekking van de gore, de waterkanalen die dit in oorsprong industriële gebied van water voorzag.

Jean Nouvel:

«We came up with the idea of inviting a handful of artists, whom we knew were sensitive to things “urban”, and entrusting each of them with a clearly defined remit. No “exquisite corpse” here, on the contrary, it was about being fully aware of what the others would do so as to achieve a coherent vision through a delicate process of empiricism. Lewis Baltz’ deliberately minute intervention along Via Mazzini – after dreaming of a less ordinary front for the building closing up the square –, Bertrand Lavier’s colourful canopies punctuating the arches, the arcades beneath the arches and the crystal shutters imagined by the magician Alessandra Tesi, and Buren’s intervention making the square unique, a showcase for the war memorial, which had never before attracted so much attention» [3].

De gore di Colle di Val d'Elsa zijn kunstmatige kanalen die in de 13e eeuw in Colle di Val d'Elsa werden aangelegd. In de vallei onder de stad werden een reeks kunstmatige kanalen gebouwd die water en dus energie leverden voor graanmolens, papierfabrieken en andere industriële activiteiten. Na het verdwijnen van deze activiteiten werd hier eind 19e eeuw de Piazza Arnolfo aangelegd.
Lewis Baltz heeft zijn werk toegespitst op de herontdekking en herinrichting van de Gora die door het plein liep, in de overtuiging dat de aanwezigheid van water de kracht heeft om mensen aan te trekken, zoals een fontein, een zwembad, een rivieroever of een promenade in staat zijn om onze zintuigen van zicht, smaak en gehoor te prikkelen. Het gehele kanaal, dat de Via Mazzini aan de westkant van het plein flankeert, is daarom zichtbaar gemaakt voor iedereen die het passeert of het plein oversteekt. De zichtbaarheid is evenwel discreet, de gora is overdekt door een eenvoudig metalen traliewerk, zodat het kan worden bewandeld of overgestoken.

Jean Nouvel coördineerde niet alleen het project, maar was ook al verantwoordelijk voor de bouw van de lift naar het Baluardo en de bushalte voor het station, dat hij ook realiseerde in samenwerking met landschapsarchitect Gilles Clément.