Colle di Val d'Elsa, Piazza Arnolfo di Cambio

Storia, Fondazione

De aanleg van het plein gaat terug tot 1865, toen het idee ontstond om een gebied te zoeken voor markten en beurzen. De comune vond een geschikt gebied in de oude Pian dei Canali (dat zijn naam dankte aan de gore, een reeds in de middeleeuwen aangelegd netwerk van kanalen). Voor de bouw van het plein werden een deel van de oude stadsmuren en de oude kerk van San Jacopo afgebroken. Aan de gebouwen die rond het plein werden gebouwd, werd in 1879 het treinstation toegevoegd, het eindstation van de spoorlijn Poggibonsi-Colle val d'Elsa.

In het midden van het plein bevond zich een fontein die in 1925 werd vervangen door het oorlogsmonument van de Eerste Wereldoorlog. Het monument werd officieel ingehuldigd op 4 november 1925 door de koning Vittorio Emanuele III.

Jean Nouvel en Daniël Buren

In het begin van de eenentwintigste eeuw heeft de comune, als onderdeel van een algemene herontwikkeling van het centrum van de benedenstad, een project voor de renovatie en herwaardering van het plein toevertrouwd aan een 'team van 'kunstenaars', dat bestond uit Daniel Buren, Bertrand Lavier, Alessandra Tesi en Lewis Baltz. Het team werd gecoördineerd door de Franse architect Jean Nouvel en zijn atelier.
Deze keuze heeft een mooi heraangelegd plein opgeleverd. De bijzondere bestrating van het plein is van Daniël Buren.

De kunstenaars die deel uitmaken van het team, dat ook zorgt voor de herontwikkeling van gebieden grenzend aan het plein, de zogenaamde Fabbrichina (een ambachts- en industriegebied in de buurt van het centrum dat jarenlang verwaarloosd werd), waar het Centro del cristallo zou worden gebouwd.

Daniel Buren stond in voor het ontwerp en de speciale bestrating van het plein. Het ontwerp van Daniel Buren voor de bestrating van de piazza werd uitgevoerd met afwisselend zwart en wit marmer, Bertrand Lavier zorgde voor het straatmeubilair, met het originele idee om gordijnen aan te brengen in elke boog van de arcades rond het plein; Alessandra Tesi zorgde voor de nieuwe verlichting van de arcades en creëerde het Persiana di Cristallo (Kristallen luik) als eerbetoon aan de kunst van het glasblazen in Colle; Lewis Baltz stond in voor de herontdekking van de gore, de waterkanalen die dit in oorsprong industriële gebied van water voorzag.
Het plein werd in twee helften verdeeld. Het monument van de gesneuvelden werd enkele tientallen meters verplaatst naar de westelijke zijde van het plein, op de andere helft, aan de zijde van het station, creërde Daniël Buren een nieuwe fontein.
De bushalte in de ruimte aan de voorkant het station onstond in samenwerking van de landschapsontwerper Gilles Clément.

Jean Nouvel zorgde eerder al voor de constructie van de lift die Colla Bassa met de bovenstad verbindt en die leidt naar Il Baluardo, het mooie oude plein van Colle Alta. Een opvallende ingreep die de comune nog steeds hoofdbrekens bezorgd.
Nouvel maakte voor deze verbinding gebruik van een oude luchtkoker, een ruimte die in de Tweede Wereldoorlog tijdens luchtaanvallen werd gebruikt als schuilkelder.
De lift is een blijvende bron van zorgen en ergernis voor de comune van Colle, door de voortdurende storingen die de lift steeds weer onbruikbaar maken.
De lift is de snelste en doeltreffendste manier voor toeristen en inwoners om van het onderste naar het bovenste deel van Colle te gaan, en heeft de belangrijke functie de twee delen van de stad met elkaar te verbinden, zodat de voortdurende pannes een groot ongemak vormen.

Fotogalerij Colle di Val d'Elsa