La concattedrale, esterno

De sobere neoklassieke voorgevel is het werk van Agostino Fantastici. De gevel is opgebouwd uit verschillende materialen die het ontwerp mooi benadrukken. Het muurvlak, overwegend in baksteen, wordt onderbroken door twee zandstenen risalieten waarop de zijportalen uitkomen.

Agostino Fantastici

Agostino Fantastici (Montalcino, 1782 - Siena, 1845) was een Italiaans architect en decorontwerper. Hij was een van de belangrijkste exponenten van de neoklassieke cultuur in Toscane(4).

Interieur

Het gebouw heeft een Latijns kruisplan met een schip en twee zijbeuken. Het middenschip en de armen van het transept hebben een tongewelf; aan de zijbeuken, overdekt door kruisgewelven, bevinden zich acht rechthoekige kapellen.

Binnen, in de eerste kapel rechts, vinden we schilderijen van Giovan Paolo Melchiorri zowel op het altaar als op de zijmuren; in de tweede kapel rechts is het altaar van Vincenzo Dandini en de schilderijen werden in 1673 gemaakt door Deifebo Burbarini; in de vierde kapel rechts is het schilderij op het altaar van Rutilio Manetti terwijl de fresco's en de overige schilderijen van Astolfo Petrazzi zijn. In het rechtertransept bevindt zich de doopvont uit 1465 en het schilderij van de Geboorte door Poppi uit 1567.

Kapel van de Heilige Spijker

Het rechter dwarsschip leidt naar de Kapel van de Heilige Spijker, afgesloten door een smeedijzeren hek uit de 17e eeuw. Hier bevindt zich het marmeren tabernakel van Mino da Fiesole waarin een van de spijkers bewaard is gebleven die gebruikt werden voor de kruisiging van Christus.
Hier bevindt zich ook een elegante bronzen lessenaar van Pietro Tacca uit 1629.

Op het hoofdaltaar staat het gegoten bronzen kruisbeeld, eveneens van Pietro Tacca naar een model van Giambologna. De houten koorbanken, in 1628 gemaakt door Silvestro Ceramelli, staan nog op hun oorspronkelijke plaats.

In het linkertransept is het doek met het Laatste Avondmaal uit 1636 van Ottavio Vannini en in de doopkapel zijn twee doeken van Cosimo Gamberucci, beide uit 1619. In de vierde kapel links zijn doeken van Filippo Tarchiani; in het derde altaar is een werk van Niccolò Tornili en aan de zijkanten zijn schilderijen van Giovanni Rosi, gemaakt tussen 1662 en 1663; in de tweede kapel links zijn fresco's van Giuseppe Nicola Nasini uit 1690.

In het midden van het schip staat de marmeren preekstoel met bas-reliëfs uit de 14e eeuw en 1465.

De Crypte van Barmhartigheid - Oratorio della Misericordi

Onder de kathedraal bevindt zich het oratorio di Gesù, Giuseppe e Maria della Compagnia della Morte Oratorium van Jezus, Jozef en Maria van de Compagnia della Morte, ook bekend als de Crypte van Barmhartigheid.

L'’Oratorio della cripta è lo storico luogo di riunione della Confraternita della Misericordia, la più antica forma di volontariato sorta nel mondo e ancora oggi estremamente vitale. Molto attive in Toscana, le Misericordie furono fondate nel 1244 a Firenze, aggregando semplici cittadini di ogni ceto ed età, impegnati a “onorare Dio con opere di misericordia verso il prossimo”, il tutto nel più assoluto anonimato e in totale gratuità. La Confraternita di Colle fu particolarmente impegnata nella settima opera di misericordia: seppellire i morti e le vittime di epidemie e pestilenze.(3)