Casa-torre di Arnolfo di Cambio

De torenhuisconstructie was een versterkte constructie, een vesting met zowel een militaire als een woonfunctie had, die vanaf de 10e eeuw in de middeleeuwen zwang was. Het is het symbool van de stad Colle en een van de weinige overgebleven intacte torens die de stad in de middeleeuwen sierden.

Later werd de Toren het atelier van de neo-expressionistische kunstenaar Gino Terreni, die de muren versierde met verschillende twijfelachtige fresco's. Naast de Annunciatie op de vierde verdieping zijn er ook scènes uit de Slag bij Colle in 1269 afgebeeld.

Palazzo Masson

Palazzo Masson, gebouwd in 1876, ligt achter het Baluardo (een van de verdedigingsbastions van Colle Val d'Elsa). Het gebouw werd opgetrokken op de plaats waar de Porta al Canto stond. De poort werd in 1876 afgebroken, ondanks bittere controverse, om plaats te maken voor het paleis, dat eigendom was van de rijke familie van de eigenaar van de ijzerfabriek. Omdat cultureel erfgoed in die tijd zo weinig aanzien genoot, vroeg en kreeg Stefano Masson toestemming van de autoriteiten om enkele huizen en de stadspoort af te breken en er het huidige paleis te bouwen. In Colle werden in de 19e eeuw om uiteenlopende redenen niet minder dan zes andere poorten gesloopt of geruïneerd: de brug en Porta di Spugna, Porta Oliviera en Porta Vallisbona, Porta Passerina of dell'Ospedale, Porta Riccia of Recisa en Porta Fiorentina [3].

Het paleis werd gebouwd in neo-klassieke stijl, naar een ontwerp van architect Antonio Salvetti uit Colligiano (1854-1931).
Tegenwoordig wordt het gebouw bewoond door de congregatie van de Dienstmaagden van het Heilig Hart van Jezus, die het gebruiken als kleuterschool, genoemd naar de heilige Catharina Volpicelli[3].

Als je de benedenstad wilt verkennen kan je langs de rood geplaveide La Costa naar beneden wandelen. Of als de lifttoren van Jean Nouvel open is kan je ook de lift nemen.