|
|
|
|
|
|
Crete Senesi e l'Abbazia di Monte Oliveto Maggiore [1]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
De abdij van Monte Oliveto Maggiore in de Crete Senesi
|
|
|
|
|
|
De abdij van Monte Oliveto Maggiore in Toscane, het klooster van de Olivetanen, ligt op een prachtige locatie tussen de geërodeerde krijtheuvels van de Crete Senesi.
Het mooie asymmetrische poorthuis, versierd met een terracotta van Andrea della Robbia vormt een waardige toegang tot de abdij.
Het poortgebouw is een enorme vierhoekige toren van rode baksteen, met kantelen. De bouw van middeleeuwse toren begon in 1393, eindigde in 1526 en werd vervolgens gevolgd door een restauratie in de negentiende eeuw. Tegenwoordig is er een goed restaurant gevestigd.
|
|
|
|
|
|
Monte Oliveto Maggiore, barbacane (1323-1526 restaurato nell'ottocento)
|
|
Monte Oliveto Maggiore, barbacane,
Scuola Robbiana, San Benedetto
|
|
Monte Oliveto Maggiore, barbacane, Scuola Robbiana, Madonna
|
Een mooi meanderend pad in rode baksteen en omzoomd met cipressen, leidt van de toegangspoort naar de abdij.
Belangrijkste bezienswaardigheden in de abdij zijn de kloosteromgang met fresco’s van Luca Signorelli en Il Sodoma die Scenes uit het leven van Sint Benedictus verbeelden, de refettorio of refter, de apotheek, het koor in de kerk met het befaamde intarsio inlegwerk, het binnenplein en de bibliotheek, die met zijn 40 000 boeken een van de belangrijkste van Toscane is.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Langs de lange laan van cipressen ligt de botanische tuin van de oude apotheek die vernietigd werd in 1896, een visvijver die teruggaat tot 1533, en een aantal kapellen, de Madonna dell'Onigo, die van Sint-Benedictus, die van San Bernardo Tolomei, die van Santa Croce, die van Santa Francesca Romana en die van Santa Scolastica.
Aan het einde van de laan bevindt zich de indrukwekkende klokkentoren, in romaans-gotische stijl, en de apsis van de kerk met een gotische façade. Op het plein voor de apsis staat een standbeeld van San Bernardo Tolomei, Het beeld van de Sienese beeldhouwer Massimo Lippi dateert van 2009 en ontwricht de architecturale balans van het plein.
Via een deur rechts van de ingang van de kerk, bereiken we de Chiostro Grande.
|
|
Chiostro grande dell'abbazia (3)
|
Il Chiostro Grande en het Chiostro di mezzo
De grote cloistro of kloosteromgang, de eerste na de ingang, heeft een rechthoekige plattegrond en werd gecreëerd tussen 1426 en 1443. In het midden van de kloosteromgang staat een klein marmeren beeld van Sint Benedictus en in een hoek een marmeren waterput uit 1439. De oudste zijde van de chiostro heeft dubbele loggia (een op de eerste en een op de tweede verdieping) met bogen die rusten op elegante bakstenen zuilen met stenen kapitelen.
De Chiostro di mezzo of middelste kloosteromgang bereik je via een deur aan de zuidkant van de Chiostro Grande. Deze kloosteromgangen werden gebouwd in de vijftiende eeuw. Boven de toegangsdeur zien we een schilderij met de Madonna en het Kind met engelen uit de 15e eeuw. Als we rechts aan de overkant een hal oversteken bereiken we de refter, het Refettorio. De muren en het plafond zijn versierd door broeder Paolo Novelli in 1670. Op de achterwand is er het schilderij van het Laatste Avondmaal door Lino Dinetto (1948).
Dal chiostro di mezzo per una scala si accede al primo piano. Sulla prima rampa è posto l’affresco del Sodoma dell’Incoronazione di Maria; sulla seconda rampa l’affresco di ignoto raffigurante la Deposizione.
Van het chiostro di mezzo voert een trap leidt naar de eerste verdieping, met een fresco Incoronazione di Maria van Sodoma, en een Deposizione van de school van Sodoma.
|
|
|
|
|
|
Il Chiostro Grande
|
|
Monte Oliveto Maggiore, chiostro di mezzo
|
|
Monte Oliveto Maggiore, Refettorio dell'Abbazia |
De fresco's van il Chiostro Grande
De frescocyclus die geschilderd werd in de grote kloosteromgang is een van de belangrijkste getuigenissen van de Italiaanse schilderkunst van de renaissance. De muren van de vier galerijen op de begane grond zijn volledig beschilderd met fresco's die het Verhalen uit het leven van San Benedetto uitbeelden en werden geschilderd door door Luca Signorelli en Il Sodoma.
|
|
|
|
|
|
Monte Oliveto Maggiore,
Chiostro Grande, fresco's van Luca Signorelli en Il Sodoma
|
|
Benedictus verlaat het ouderlijk huis om in Rome te gaan studeren
|
|
Zoals Benedictus teruggaat naar de leer die gebroken had
|
Er zijn acht fresco's van Signorelli die geschilderd werden in 1497-98. De overige fresco's werden geschilderd door Sodoma vanaf 1505.
De vijfendertig scènes vormen een van de meest complete beschrijvingen van het leven van Sint-Benedictus. De scene's zijn gebaseerd op het verslag van San Gregorio Magno in zijn Libro II dei Dialoghi. [2] Het geheel is van een indrukwekkende schoonheid.
Bekijk hier alle scenes van de frescocyclus.
Cattedrale della Natività di Maria di Monte Oliveto Maggiore |
De kerk bevindt zich aan de zijkant van het abdijgebouw, dat bij het grote klooster is gevoegd. Het grote gebouw, dat gewijd werd in het jaar 1417, is gebouwd in Italiaanse gotische stijl, met polychrome fresco's op de muren van het schip en in de apsis. Tussen 1503 en 1505 werd het koor met schitterend intarsia inlegwerk gerealiseerd door Fra Giovanni da Verona.
|
|
|
Lees meer over de abdij van Monte Oliveto Maggiore en over de kerk van de abdij, de Cattedrale della Natività di Maria di Monte Oliveto Maggiore in een volgend artikel.
|
|
Cattedrale della Natività di Maria di Monte Oliveto Maggiore
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Anello Chiusure - Abbazia Monte Oliveto Maggiore
|
|
Monastero di Monte Oliveto Maggiore tra calanchi delle Crete Senesi
|
|
Monastero di Monte Oliveto Maggiore
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Monte Oliveto Maggiore, barbacane (1323-1526 restaurato nell'ottocento)
|
Traveling in Tuscany| Holiday homes in southern Tuscany | Podere Santa Pia
Il Sodoma (Giovanni Antonio Bazzi) | Le storie di San Benedetto | Chiostro grande del monastero di Monte Oliveto Maggiore
Abbazia di Santa Maria di Monte Oliveto,
Monte Oliveto Maggiore, 53041 Asciano (SI), Toscana
[1] Foto di Acer11, licensed under the 3.0 Unported, 2.5 Generic, 2.0 Generic and 1.0 Generic license.
[2] Antonio Paolucci, Luca Signorelli, in Pittori del Rinascimento, Scala, Firenze 2004, pag. 278.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|