La Rocca di San Silvestro (Campiglia Marittima), Livorno

De Etruskische kust

De Costa degli Etruschi of de Etruskische kust is een groot stuk van de Toscaanse kust dat zich uitstrekt van Livorno tot Piombino en omvat ook veel stadjes en dorpen in het achterland. Campiglia Marittima is een goed bewaard middeleeuws stadje in het hinterland van de Costa degli Etruschi.

Le miniere di Rocca San Silvestro, Parco Archeominerario di San Silvestro

Het grondgebied van Campiglia Marittinma is is rijk aan minerale afzettingen, vooral koper en zilvertlood, die in het verleden noodzakelijk waren voor de geldproductie van de Toscaanse munthuizen.
Hoger in de bergen ligt de oude mijnsite en het fort van San Silvestro.

Hier is het archeologische park van San Silvestro ingericht, een openluchtmuseum over de mijnactiviteiten in deze streek. Je kan er de smeltovens en de mijnen bezoeken.

Parco Archeominerario di San Silvestro

Via di San Vincenzo 34/b, Campiglia Marittima Orari di apertura 

De site is bijzonder suggestief en belangrijk voor het bepalen van de geschiedenis van de metallurgie in Europa.
De stedelijke structuur van de vestiging is intact gebleven. De residentie van de heren della Rocca naar wie het kasteel is genoemd, verwant aan de familie della Gherardesca, bevindt zich in het hoogste gedeelte. In de onmiddellijke nabijheid bevinden zich de donjon en de cisterne voor de opslag van drinkwater, terwijl niet ver daarvandaan de mooie romaanse kerk van San Silvestro staat met het aangrenzende kerkhof.
Rondom staan de woningen, de broodoven, de oliemolen en het industrieterrein van de smeltovens.

De gebroken witte kalksteen, het intense groen van de mediterrane vegetatie en, met de wisseling van de seizoenen, de verschillende kleuren van de flora, verlenen San Silvestro een bijzondere charme.
Het panorama vanuit de smalle vallei van de Manienti toont ons een een glimp van de Thyreense zee.

Rocca San Silvestro dat in de middeleeuwen bekend stond als de Pitosfero, is een vestingstadje dat rond de 10e eeuw werd gebouwd, dankzij de exploitatie van rijke mineraalafzettingen.

Het complex is gelegen in het Parco Archeominerario di San Silvestro, op de bergkam van de Monte Rombolo, op een hoogte van 331 meter boven zeeniveau. De ingang van het park bevindt zich aan de provinciale weg die Campiglia Marittima met San Vincenzo verbindt.
Vanaf de top is het mogelijk zowel de toren van San Vincenzo als Rocca di Campiglia te zien. De drie torens maakten deel uit van een netwerk van visueel met elkaar verbonden torens in de Val di Cornia. Zij werden gebouwd op strategische posities om het grondgebied te kunnen overschouwen en verdedigen tegen aanvallen van buitenaf en tijdig te kunnen communiceren met de andere verdedigingsforten.

De muur die het hele complex omringt is ongeveer 400 meter lang en omsluit een gebied van ongeveer een hectare. Het is opgetrokken in metselwerk, met in rijen geplaatste blokken van plaatselijke kalksteen.

Langs de toegangsgang begint een reeks in de rots uitgehouwen treden, en op de derde trede is het rooster gegraveerd van het gioco del Filetto, ook bekend als het molenspel, een tijdverdrijf dat in heel middeleeuws Europa wijd verbreid was.

De kerk

Het religieuze gedeelte van Rocca San Silves-$tro bestaat uit de kerk en het kerkhof ervoor. De kerk is een trapeziumvormige ruimte waarvan de volledige gevel nog steeds overeind staat. Alleen het dak, waarschijnlijk een dubbel zadeldak, ontbreekt nog,
De kerk werd op natuurlijke wijze verlicht door een kruisvormig raam op de voorgevel en twee smalle lancetvensters rond de apsis.

Het eerste document waarin sprake is van een kerk die gewijd was aan San Silvestro alla Rocca dateert uit 1281, de periode waarin de kerk gebouwd werd. Het complex werd tussen de 12e en het begin van de 13e eeuw uitgebreid als gevolg van de bevolkingstoename. Het is het gebouw dat het best bewaard is gebleven, aangezien het tot 1399 actief werd gebruikt,zelfs nadat de stad was verlaten.

Het kerkhof

De begravingen vonden plaats in de omheinde zone van de begraafplaats, maar rechtstreeks in de grond, zonder houten kist of stenen structuur, en gezien de beperkte beschikbare ruimte veroorzaakten nieuwe begravingen de verplaatsing van de vorige, zodat de stoffelijke resten werden verwijderd en opnieuw bij de andere werden begraven. Er zijn slechts drie gemetselde graven, naast de kerk, die waarschijnlijk toebehoorden aan de adellijke familie.

Le miniere di Rocca San Silvestro

Het gebied van de Colline Metallifere (metaalhoudende heuvels) en de kust tegenover het eiland Elba, wordt al sinds de Etruskische tijd gebruikt voor mijnbouw en metallurgische bewerking. In de valleien rond Rocca di San Silvestro zijn nog sporen zichtbaar van de middeleeuwse mijnen, die van fundamenteel belang zijn voor de reconstructie van de mijnbouw- en metallurgische verwerkingscyclus:

De mijnwerkers volgden de metaalader door zeer nauwe tunnels, gebruik makend van gereedschappen zoals de hamer en de priem, hakten zij het erts in stukken, die met de hand, in leren zakken of manden, naar de oppervlakte werden gebracht.

Buiten werd het erts gebroken om de bruikbare mineralen van het gesteente te scheiden. Deze bewerking werd uitgevoerd door vrouwen en jongens met rudimentaire hamers gemaakt van stenen en keien.

Vervolgens werd het erts verder gescheiden, wat met de hand of met behulp van water kon gebeuren. Eenmaal verwerkt, werd het erts vervoerd naar het kasteel, waar de metallurgische cyclus begon.

Rocca San Silvestro,  il pitosfero

Golf van Baratti

De Golf van Baratti ontleent zijn naam aan het stadje Baratti, gelegen aan de zuidkant van de baai. Dit gebied is vooral bekend vanwege de archaeologische opgravingen van Populonia. Het dorpje Baratti, niet meer dan een handvol huizen ligt in de buurt van enkele karakteristieke Etruskische tumuli of grafheuvels.

Ook in het Archeologisch Park van Populonia en in de buurt van de Golf van Baratti vinden we belangrijkste getuigenissen van de kolonisatie door de Etrusken en later de Romeinen. Populonia was de enige Etruskische stad aan de Toscaanse kust. De baai is omgeven door talrijke archeologische vindplaatsen uit zowel de Etruskische als de Romeinse tijd, verenigd in een archeologische park dat zich uitstrekt zich over 80 hectare. Het openluchtmuseum omvat een groot deel van de oude stad Populonia, een unieke Etruskische nederzetting die vlakbij de zee gebouwd was, met zijn necropoli, kalksteengroeven en de bijzondere industriële werkruimten voor ijzer dat afkomstig was uit de hematietafzettingen op het eiland Elba en hier tit tot ijzeren staven bewerkt werden.