Luca Signorelli, ciclo di affreschi nel Chiostro Grande dell'Abbazia di Monte Oliveto Maggiore
Le storie di San Benedetto, Scena 28 - Come Benedetto riconosce e accoglie Totila

De abdij van Monte Oliveto Maggiore, een veertiende-eeuwse benedictijnerabdij is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de Crete Senesi, een emblematische streek tussen Podere Santa Pia en Siena. De abdij ligt diep verscholen in een bosrijk dal onder Chiusure. De prachtige benedictijnerabdij dateert uit de 14de eeuw en wordt nog steeds door enkele monniken bewoond.
De pittoreske ligging van de abdij in het glooiende landschap ten zuidoosten van Siena maken deze abdij tot een verplichte stop voor wie de regio bezoekt. Rond de abdij is het aride landschap van een onwezenlijke schoonheid.
Maar de grootste attractie van de abdij zijn de unieke fresco’s die de Chiostro Grande (de grote kloostergang) sieren, een meesterwerk van Luca Signorelli en Il Sodoma (Giovanni Antonio Bazzi). De wanden zijn er beschilderd met 36 taferelen die het leven verbeelden van de heilige Benedictus van Nursia, stichter van de naar hem genoemde benedictijnerorde.
Een aantal verhalen toont de wonderlijke capaciteiten van Benedictus. Zo maakt hij door gebed een kolossaal rotsblok licht, hij geneest een jonge monnik die onder een ingestorte muur terechtkomt en weet hij door gebed een imaginaire keukenbrand te doen verdwijnen. Daarna lukt het hem de zogenaamde Gotische koning Totila te ontmaskeren om vervolgens de ware koning te voorspellen wanneer hij sterft.(2)
Deze achtentwintigste scene waarin Benedictus Totila herkent en begroet werd geschilderd door Luca Signorelli en is een van de mooiste fresco's van de hele cyclus.

De achtentwintigste scene, Come Benedetto riconosce e accoglie Totila (hoe Benedictus Totila erkent en begroet)