De abdij van Monte Oliveto Maggiore, een veertiende-eeuwse benedictijnerabdij is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de Crete Senesi, een emblematische streek tussen Podere Santa Pia en Siena. De abdij ligt diep verscholen in een bosrijk dal onder Chiusure. De prachtige benedictijnerabdij dateert uit de 14de eeuw en wordt nog steeds door enkele monniken bewoond.
De pittoreske ligging van de abdij in het glooiende landschap ten zuidoosten van Siena maken deze abdij tot een verplichte stop voor wie de regio bezoekt. Rond de abdij is het aride landschap van een onwezenlijke schoonheid.
Maar de grootste attractie van de abdij zijn de unieke fresco’s die de Chiostro Grande (de grote kloostergang) sieren, een meesterwerk van Luca Signorelli en Il Sodoma (Giovanni Antonio Bazzi). De wanden zijn er beschilderd met 36 taferelen die het leven verbeelden van de heilige Benedictus van Nursia, stichter van de naar hem genoemde benedictijnerorde.
Dit is de zeventiende scene.

De zeventientiende scene.

Il Sodoma, ciclo di affreschi nel Chiostro Grande dell'Abbazia di Monte Oliveto Maggiore, le storie di San Benedetto, Scena 17 - Come benedetto converte in serpe un fiasco di vino nascostogli da un garzone (1)

Il Sodoma (oorspronkelijk Giovanni Antonio Bazzi) was een Italiaanse schilder wiens werk een brugfunctie heeft tussen de late renaissance en het maniërisme. Hij was voornamelijk actief in en rond Siena, waar hij zich vestigde in 1501. Hij was een productieve schilder van fresco's met een grote charme en een flair voor decoratie. In zijn tijd werd Sodoma beschouwd als de leidende kunstenaar in Siena. Hoewel zijn fresco van Het huwelijk van Alexander en Roxane (1516-1717), geschilderd voor de Sienese bankier Agostino Chigi in de Villa Farnese in Rome, vaak genoemd wordt als zijn beste werk, zijn de fresco's in Monte Oliveto Maggiore die Il Sodoma schilderde tussen 1505 en 1508, voor ons zijn onbetwist meesterwerk/