De abdij van Monte Oliveto Maggiore, een veertiende-eeuwse benedictijnerabdij is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de Crete Senesi, een emblematische streek tussen Podere Santa Pia en Siena. De abdij ligt diep verscholen in een bosrijk dal onder Chiusure. De prachtige benedictijnerabdij dateert uit de 14de eeuw en wordt nog steeds door enkele monniken bewoond.
De pittoreske ligging van de abdij in het glooiende landschap ten zuidoosten van Siena maken deze abdij tot een verplichte stop voor wie de regio bezoekt. Rond de abdij is het aride landschap van een onwezenlijke schoonheid.
Maar de grootste attractie van de abdij zij)n de unieke fresco’s die de Chiostro Grande (de grote kloostergang) sieren, een meesterwerk van Luca Signorelli en Il Sodoma (Giovanni Antonio Bazzi). De wanden zijn er beschilderd met 36 taferelen die het leven verbeelden van de heilige Benedictus van Nursia, stichter van de naar hem genoemde benedictijnerorde.
Dit is de zestiende scene.

De zestiende scene. Hoe Benedictus Maurus gebiedt om Placidus te redden die in het water gevallen is

Benedictus' roem begon te groeien, en de inwoners van Rome kwamen hem massaal bezoeken en boden hem hun kinderen aan om hen op te voeden. In de twaalfde scene zien we hoe twee Romeinse senatoren hun zonen voorstellen aan Benedictus: Eutyche stelde Benedictus voor aan Maurus, en de patriciër Tertulle, aan zijn zoon Placide. De twee jonge mensen zullen belangrijke medewerkers van Benedictus worden.

De zestiende scene is verdeeld in twee delen. In het eerste deel aan de linkerkant zien we Benedictus zittend op de drempel van zijn bidvertrek. We zien het bescheiden interieur van de heilige. Benedictus ziet in een visioen het gavaar waarin Placidus zich bevindt. Hij geeft zijn heilige zegen aan Maurus zodat die hem kan redden.
Het tweede deel van de scène zien wz aan de rechterkant van het fresco. Een prachtig landschap beslaat bijna twee derde van de fresco. We zien Maurus op het water lopen om zijn jonge vriend te redden, die hij bij de kap grijpt en redtt. Een symbolische vogel vliegt over de wonderscène. Op de achtergrond, tussen de bosjes en heuvels, geeft Sint Benedictus zijn zegen aan de twee jongens die voor hem buigen.