Eremo di Montesiepi | Ambrogio Lorenzetti, Annunciazione, affresco strappato, dalla chiesa di San Galgano a Montesiepi (Chiusdino)

Ambrogio Lorenzetti was een schilder van de Sienese school die actief was van ongeveer 1317 tot 1348. Ambrogio werd waarschijnlijk opgeleid in de werkplaats van Duccio di Buoninsegna, net als zijn oudere broer Pietro Lorenzetti en Simone Martini. Lorenzetti werd sterk beïnvloed door zowel de Byzantijnse kunst en klassieke kunstvormen en gebruikte deze om een unieke en persoonlijke schilderstijl te creëren. Zijn werken onderscheiden zich vooral door een sterke allegorische en complexe symboliek en door de diepgaande menselijkheid van de voorgestelde onderwerpen en hun relaties.
Tussen 1334 en 1336 schilderde hij in de Cappella di San Galgano in Montesiepi (nabij de Abdij van San Galgano) een reeks fresco's.
De kapel van San Galgano a Montesiepi bevindt zich in Montesiepi in de gemeente Chiusdino, in de provincie Siena. De kapel herbergt het zwaard dat, volgens de traditie, Galgano Guidotti in de rots heeft gestoken als teken dat hij het wereldse leven wilde afzweren.
De fresco's van Lorenzetti zijn verdeeld over de gewelven en over drie van de vier muren van de zaal naast de kapel. Achter het altaar, in het centrale register schiderde hij een bijzondere Annunciatie.

De Annunciazione in de cappella di San Galgano in Montesiepi

De Amerikaans kunsthistoricis Frederick Mason Parkins de reeks fresco's in 1904 onder de aandacht van critici en schreef de werken toe aan Ambrogio Lorenzetti.

Ambrogio Lorenzetti, Annunciazione, 1334-1336, Sinopia strappata e applicata su supporto di poliestere e fibra di vetro, 238 x 441 cm, Chiusdino (Siena), Chiesa di San Galgano a Montesiepi, Cappella[1]

Er zijn echter nog vele aspecten onduidelijk, en niet alleen met betrekking tot de verweving van het iconografische programma en de redenen die hebben geleid tot het wijzigen van de oorspronkelijke versie van de Annunciatie en de voorstelling van de Maagd als Regina coeli, Koningin des Hemels [2].

Anne Dunlop:

«The image of Michael's appearancet o Galgano is strikingly paralleled with the adjacent Annunciation (fig.3 ), not only by their juxtaposition, but also by their carefully accurate settings. As the underlying sinopie show, the Annunciation was originally set in an interior with Mary shown on her knees, leaning away from Gabriel and grasping a column, an image based on versions of the story of the Annunciation which circulated in and around Trecento Siena.
This composition was altered soon after its completion but the insistence on physical location and historical truth in the original composition linked it to the image of Galgano and Michael in a thoroughly recognisable Rome» [3].

«Het beeld van de verschijning van Michaël aan Galgano loopt opvallend parallel met de aangrenzende Annunciatie, niet alleen door hun juxtapositie, maar ook door hun zorgvuldig nauwkeurige setting. Zoals de onderliggende sinopiatekeningen laten zien, was de Annunciatie oorspronkelijk afgebeeld in een interieur met Maria op haar knieën, wegleunend van Gabriël en een zuil vastgrijpend, een afbeelding gebaseerd op versies van het verhaal van de Annunciatie die in en rond het Trecento Siena circuleerden.
Deze compositie werd spoedig na haar voltooiing gewijzigd, maar de nadruk op de fysieke locatie en de historische waarheid in de oorspronkelijke compositie verbond haar met het beeld van Galgano en Michael in een zeer herkenbaar Rome.»


Ambrogio Lorenzetti, particolari dell'Annunciazione, 1334-1336, affresco, cappella di San Galgano a Montesiepi [1]
De economische achteruitgang van de abdij van San Galgano begon al in de 14e eeuw, toen hongersnood en pestepidemieën vele monniken en lekenbroeders de dood injoegen en plunderende huurlingenlegers uit Firenze het gebied onveilig maakten. De bouw door de Cistersiënzer orde in 1478 van een nieuw paleis in het veilige Siena, het Palazzo di San Galgano, was de doodsteek voor de abdij. De laatste overgebleven monnikken verlieten op een enkeling na de abdij die overgeleverd was aan verder verval. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de fresco's in de kapel eeuwenlang vergeten werden. Tot de Amerikaanse kunsthistoricus Frederick Mason Perkins in 1904 de fresco's toeschreef aan Ambrogio Lorenzetti en de eerste reproducties publiceerde. Sindsdien is er een constante aandacht voor het werk. Er werden verschillende belangrijke studies over de frescocyclus gepubliceerd waarvan de monografie van Eve Borsook uit 1969 de eerste belangrijke publicatie was. Het leven en werk van Lorenzetti is zeer slecht gedocumenteerd, maar de toeschrijving van deze fresco's aan Ambrogio Lorenzetti wordt algemeen aanvaard. Ook over de datering van de fresco's tussen 1334 en 1340 bestaat algemene overeenstemming[3]. De groep fresco's die Ambrogio Lorenzetti tussen 1338 en 1340 schilderde in de Zaal van de Negen in het Palazzo Pubblico in Siena, hebben hem beroemd gemaakt. De fresco’s in de Sala dei Nove vormen een van de omvangrijkste en belangrijkste profane muurschilderingen uit de Middeleeuwen. Het is zeer bijzonder dat Ambrogio in de 14e eeuw al schilderingen maakte over niet-kerkelijke onderwerpen. De composities in Montesiepi en dan vooral de Maestà, werden in dezelfde periode geschilderd en zijn van dezelfde geest doordrongen.

Ambrogio Lorenzetti, particolari dell'Annunciazione, 1334-1336, affresco, cappella di San Galgano a Montesiepi[1]
Het grootste deel van het fresco is bewaard gebleven op de muur tegenover de ingang van de kapel en op het gewelfde plafond. Op de muur links van de deur zijn een deel van het lunet (waarin Michaël de heilige Galgano naar Maria leidt) en een centrale scène (een stadslandschap) bewaard gebleven, terwijl op de rechtermuur slechts een deel van het fresco bewaard is gebleven[4]. De frescocyclus die Ambrogio Lorenzetti bedacht voor de kapel die gebouwd werd op de plaats waar San Galgano zijn kluizenaarsbestaan doorbracht, veroorzaakte nogal wat opschudding. Dit blijkt uit de sinopia tekening van de Annunciatie. Oorspronkelijk had Lorenzetti een zeer originele iconografische oplossing bedacht, waarbij Maria zich bang voor de aanwezigheid van de engel, vastklampte onderaan de zuil. Deze vernieuwende verbeelding van de Annunciatie was de opdrachtgevers waarschijnlijk niet bevallen, en Maria werd hoger op de muur herschilderd met devoot gevouwen armen.

Ambrogio Lorenzetti, affreschi della Capella di San Galgano, sinopia Gabriele, circa 1334-36, Eremo di Montesiepi (Chiusdino)	Ambrogio Lorenzetti, affreschi della Capella di San Galgano, Gabriele annuncia a maria la sua morte, sinopia, circa 1334-36, Eremo di Montesiepi (Chiusdino)	Ambrogio Lorenzetti, affreschi della Capella di San Galgano, particolare Maria, circa 1334-36, Eremo di Montesiepi (Chiusdino)

Ambrogio Lorenzetti, Annunciazione (particolare Gabriele, palma con datteri) capella di San Galgano a Montesiepi (Chiusdino))	Ambrogio Lorenzetti, Annunciazione (particolare Gabriele) chiesa di San Galgano a Montesiepi (Chiusdino)	Ambrogio Lorenzetti, Annunciazione (particolare Maria) chiesa di San Galgano a Montesiepi (Chiusdino), Toscana

Ambrogio Lorenzetti e bottega, affreschi della cappella della Rotonda, vista della parete dell'altare. Circa 1334-36 (?). Ex Abbazia di San Galgano, Montesiepi	Ambrogio Lorenzetti, Apparizione di San Michele a Castel Sant'Angelo, chiesa di San Galgano a Montesiepi (Chiusdino)	Ambrogio Lorenzetti, Annunciazione (particolare Maria), affrescoi, chiesa di San Galgano a Montesiepi (Chiusdino)
Op de grote tentoonstelling van Ambrogio Lorenzetti in 2017 in Siena werden de verschillende registers mooi bij elkaar getoond. Zo konden de Maestà en de andere fresco's voor het eerst van heel dichtbij bekeken worden.

Ambrogio Lorenzetti, affreschi della Rotonda di Montesiepi, 1334-36, Chiusdino	Ambrogio Lorenzetti, Maestà, 1334-1336[4], affresco, cappella di San Galgano a Montesiepi	Ambrogio Lorenzetti, Annunciazione e Apparizione di San Michele a Castel Sant'Angelo, affrescchi strappati, dalla chiesa di San Galgano a Montesiepi (Chiusdino)



San Galgano, abbazia a cielo aperto (Chiusdino), Siena	Interno dell'abbazia di San Galgano (Chiusdino)	Eremo di Montesiepi

L'eremo di Montesiepi, la Rotonda di San Galgano	La suggestiva cupola dell'eremo di Montesiepi (Chiusdino, Siena)	Eremo di Montesiepi, cupola semisferica nella Cappella di San Galgano a Montesiepi


Comune di Chiusdino \| Abbazia di San Galgano Troverete tutte le info e i contatti sul sito del Comune di Chiusdino L'Abbazia di San Galgano ed il Museo Civico Diocesano e d'Arte Sacra di San Galgano \| Pro Loco Chiusdino \| Territorio \| Eventi \| News Bibliografie Eve Borsook; Leonetto Tintori, Gli affreschi di Montesiepi, Quaderni d'arte, Firenze, EDAM [1969?] Anne Dunlop, Once More on the Patronage of Ambrogio Lorenzetti's Frescoes at S. Galgano, Montesiepi, Zeitschrift für Kunstgeschichte, 2000 R. Bartalini, Ambrogio Lorenzetti a Montesiepi. Sulla committenza e la cronologia degli affreschi della cappella di San Galgano, in «Prospettiva», 157-158, 2015, pp. 2-18 Victor M. Schmidt, Artistic Imagination vs. Religious Function. Ambrogio Lorenzetti's Annunciation at Montesiepi, in: The Power of Imagery, Essays on Rome, Italy and Imagination, ed. P. van Kessel. Rome 1992, 133-148. [1] Foto di Sailko, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione 3.0 Unported [2] Roberto Bartalini, Ambrogio Lorenzetti a Montesiepi. Sulla committenza e la cronologia degli affreschi della cappella di San Galgano, in Prospettiva. Rivista di storia dell’arte antica e moderna, Nr. 157-158, Gennaio- Aprile 2015. \| www.academia.edu [3] De latere datum, ongeveer 1340, geniet meestal de voorkeur, omdat het de schilderijen mogelijk verbindt aan een legaat in het testament van een Sienese magnaat, een zekere Vanni Salimbeni, gemaakt op 1 juni van dat jaar. Het bewijs voor het beschermheerschap van Vanni was geschetst door Borsook, en werd onlangs gepresenteerd in detail door Diana Norman. Victor Schmidt heeft gesuggereerd dat een van de redenen voor het veranderen van de compositie de late invoeging van een schenker kan zijn geweest, die nu ongemakkelijk knielt aan Gabriëls zomen; het zou nauwelijks gepast zijn geweest om de Maagd schijnbaar weg van hem te laten koeioneren. [Anne Dunlop, Once More on the Patronage of Ambrogio Lorenzetti's Frescoes at S. Galgano, Montesiepi, Zeitschrift für Kunstgeschichte, 2000, p. 391]. [4] [5] Federico Giannini, Ambrogio Lorenzetti, la prima monografica del grande protagonista del Trecento, 5/11/2017, Recensione della mostra 'Ambrogio Lorenzetti' a Siena, Complesso di Santa Maria della Scala, dal 22 ottobre 2017 al 21 gennaio 2018 \| www.finestresullarte.info, consultato Aprile, 12, 2022.