|
|
|
|
|
N L I T |
Scriptorium, Abdij van San Galgano (Chiusdino) [1]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Het Scriptorium in de Abdij San Galgano, Chiusdino (Siena)
|
|
|
|
|
|
De Abdij van San Galgano is een cisterciënzerabdij in Toscane, gelegen in Chiusdino in de Val di Merse. De spectaculaire overblijfselen van de abdij van San Galgano, liggen in een vallei tussen Siena en Massa Marittima.
Het complex van San Galgano bestaat uit de beroemde kerk zonder dak, en een vervallen gebouw dat langs de rechterarm van het transept loopt en de overblijfselen van de abdij vormt. In dit gebouw bevonden zich de sacristie, de salon (parlatorio), het scriptorium, de kapittelzaal, het archief en, daarboven, de slaapzaal en de kapel van de abdij.
De toegang tot deze overgebleven ruimtes van de abdij begint met het oude Scriptorium, tegenwoordig ook wel Refectorium genoemd, hoewel dit in de canonieke organisatie van de cisterciënzer kloosters een ruimte is die gereserveerd is voor het schrijven en allerlei werkzaamheden die niet buiten kunnen worden uitgevoerd, vooral tijdens de wintermaanden.
Algemene plattegrond van de abdij van San Galgano
|
|
Planimetria generale dell'Abbazia di San Galgano (H: Scriptorium) [3]
|
De kapittelzaal (E) was een van de belangrijkste vertrekken van de abdij. Hier kwamen de monniken samen om te beraadslagen over besluiten betreffende het bestuur van de gemeenschap. De kapittelzaal leidt naar een kamer die is geïdentificeerd als auditorium (F). Nog zuidelijker bevond zich het scriptorium (H). Het is een zeer grote zaal die door vijf kruisvormige pilaren die kruisgewelven ondersteunen verdeeld wordt in twee schepen. Het profiel van de randen wordt beklemtoond door een sobere decoratie met plantenmotieven, geschilderd in een roodbruine kleur.
Dit is de ruimte waar de monniken manuscripten kopieerden of andere soorten werk konden verrichten wanneer het klimaat het niet toestond om buiten te werken.
|
|
Scriptorium, Abbazia di San Galgano (Chiusdino), Toacana [4]
|
Damien Wigny:
«C'est une des parties les plus anciennes de l'abbaye, terminée avant 1229. Sur les murs, des traces de fresques qui remontent au Xllle ou au XIVe siècle et qui ont été restaurées en 1936. Il est très probable que, 'à l'origine, cette vaste pièce ne servait pas de réfectoire mais de salle de réunion. Le réfectoire devait se situer, comme dans toutes les abbayes cisterciennes, sur le côté sud du cloitre. Cette salle pourrait avoir été un scriptorium où les moines recopiaient les manuscrits. Au Moyen Age, l'activité du scriptorium est l'indice de la ferveur d'un monastère. En effet, le manuscrit est indispensable tant pour réciter l'office que pour s'appliquer à la lectio divina qu'impose la règle.
Mais, ici aussi, la rigueur de la règle de saint Bernard trouve à s'exercer: dans les monastères cisterciens, la décoration des manuscrits doit se limiter aux seules lettres initiales et encore doit-elle rejeter toute figuration et se borner à l'emploi d'une seule couleur. Heureusement, cette prescription n'a jamais été suivie avec une grande ardeur.»[5]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
San Galgano, abbazia
a cielo aperto (Chiusdino), Siena
|
|
Eremo di Montesiepi (Siena) |
|
Eremo di Montesiepi[1] |
|
|
|
|
|
Viale dei cipressi all'abbazia a cielo aperto di San Galgano (Chiusdino), Siena |
|
Abbazia di San Galgano, chiostro (Chiusdino), Siena |
|
Abbazia di San Galgano, chiostro (Chiusdino), Siena, Toscana
|
|
|
|
|
|
Una piccola parte del chiostro ricostruita dopo la sua distruzione, composta da piccoli archi con colonne binate, Abbazia di San Galgano, Chiusdino, Toscana
|
|
Finestra dl chiostro, composta da piccoli archi con colonne binate, Abbazia di San Galgano, Chiusdino, Toscana |
|
Sala capitolare, Abbazia di San Galgano, abbazia gotica cistercense in Toscana
|
Links
Films set in Tuscany | Nostalghia (Andrei Tarkovsky, 1983)
Trekking
Walking in Tuscany | Itinerary 4 | Sentiero di San Galgano | From San Galgano to Monticiano
Bibliografìa
Antonio Canestrelli, L'Abbazia di San Galgano, monografia storica con documenti inediti e numerose illustrazioni, Tellini Editore, Pistoia, 1986.
Damien Wigny, Sienne et le sud de la Toscane: itinéraires, monuments, lectures, Duculot, 1992
[1] Foto di Adrian Michael, licenziato in base ai termini delle licenze Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo 3.0 Unported, 2.5 Generico, 2.0 Generico e 1.0 Generico
[2] Foto di Quinok, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo 4.0 Internazionale.
[3] Fonte Comune di Chiusdino
[4] Foto di Simona, licenziato in base ai termini della licenza Attribution-NonCommercial 2.0 Generic (CC BY-NC 2.0).
[5] Damien Wigny, Sienne et le sud de la Toscane: itinéraires, monuments, lectures, Duculot, 1992, p .611.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|