Siena, Palazzo Chigi- Saracini, Via di Città

Siena, Accademia Musicale Chigiana in Palazzo Chigi-Saracini

Onder de middeleeuwse palazzi die de elegante Via di Città omzomen, bevindt zich het 14e-eeuwse Palazzo Chigi-Saracini, waarin de Accademia Musicale Chigiana gevestigd is, een van de meest prestigieuze muziekinstituten van Italië.
De Accademia werd in 1932 opgericht door graaf Guido Chigi Saracini en is al bijna een eeuw lang een van de belangrijkste instellingen voor de opleiding en artistieke groei van nieuwe muzikale talenten. Het hele jaar door worden hier talloze concerten gehouden en elke zomer geven befaamde musici lessen in muzikale interpretatie. Het is niet ongewoon dat in de Via di Città voorbijgangers overdag vanaf de straat muzikanten horen repeteren.

In het midden van de 12e eeuw werd op de plaats waar het palazzo zich vandaag bevindt, een donjon gebouwd door de machtige Ghibelijnse Marescotti familie. Halverwege de 12e eeuw bouwde de machtige familie Marescotti, die behoorde tot de Ghibellijnse factie, hier hun palazzo. De imposante stenen toren van het oorspronkelijke gebouw is nog steeds zichtbaar, samen met de drieledige ramen met zuiltjes in de gevel van het huidige palazzo en het wapen van de Marescotti - een adelaar met gespreide vleugels. Voordat het Palazzo Pubblico werd gebouwd, werd dit gebouw gebruikt als zetel van de Raad van de Republiek van Siena.
Van deze vroegere vorm van het paleis bestaat vandaag de dag alleen nog een toren die naast het huidige paleis staat. Reconstructies, wijzigingen en toevoegingen die later werden aangebracht, creëerden uiteindelijk het neogotische uiterlijk die het huidige Palazzo Chigi-Saracini aan de Via di Città kenmerkt.

Accademia Musicale Chigiana

Fondazione Accademia Musicale Chigiana
Palazzo Chigi-Saracini
Via di Città, 89, 53100 Siena
www.chigiana.org

Siena, Palazzo Chigi-Saracini. In dit paleis is de beroemde Accademia Musicale Chigiana gevestigd. De imposante stenen torendateert uit de 14e eeuw.[2]

Een kleine geschiedenis van het Palazzo Chigi-Saracini

In 1506 werd het gebouw gekocht door de familie Piccolomini-Mandoli, een van de oudste dynastieën van de stad, die het palazzo opknapte in de nieuwe renaissancestijl. De bouw van de prachtige binnenplaats en de loggia dateert uit deze periode.

In 1770 ging het over naar de familie Saracini en in opdracht van Marcantonio Saracini werd de gevel vergroot en in lijn met de straat gebogen. De werkzaamheden die door de familie Saracini werden gestart, werden pas in 1824 afgerond door de zoon van Marcantonio, Galgano, die het interieur verfraaide met een aanzienlijke collectie kunst en meubels van ongeveer 12.000 stuks. Galgano richtte in 1806 een museum in het palazzo in, dat toegankelijk was voor bezoekers en kunststudenten. Met het verdwijnen van de Saracini familie in 1877 werd het gebouw geërfd door de Chigi familie.

Il conte Guido Chigi Saracini [2]

Guido Chigi Saracini

Toen Allesandro Saracini, de laatste naamdrager van de familie, in 1877 stierf, kwam het palazzo via zijn testament in handen Fabio Chigi die, zoals testamentair bepaald, de achternaam Chigi Saracini aannam. Via hem kwam het palazzo door erfenis in het bezit van graaf Guido Chigi Saracini, de laatste bewoner van het paleis. Die liet nog een reeks verbouwingen uitvoeren onder de leiding van de schilder en architect Arturo Viligiardi. Naast de renovatie van het gebouw en de uitvoering van decoratieve werkzaamheden aan het interieur, kreeg hij ook de opdracht om het beeld La Riconoscenza te maken voor de Cappella del Voto, of Cappella Chigiana in de kathedraal van Siena. Deze kapel was gebouwd door Paus Alexander VII, geboren Fabio Chigi, die paus van 1655 tot 1667 en veel belang hechtte aan architectuur en beeldhouwkunst. De kapel herbergt waardevolle werken zoals de Madonna del Voto op het altaar, door Dietisalve di Speme geschilderd na 1260 als dank aan de Madonna voor het redden van de Sienesen tijdens de Slag bij Montaperti, en de twee beelden van Sint Hiëronymus en Maria Magdalena van Gian Lorenzo Bernini.
Het bronzen beeld La Riconoscenza, is opgevat als een een ex-voto, en stelt een jonge vrouw voor die op haar blote voeten een votieflamp aanbiedt aan de Madonna. De graaf, die zich vrijwillig had aangemeld voor de Eerste Wereldoorlog, werd ziek en legde in 1917 een gelofte af aan de Madonna. Toen hij herstelde, droeg hij dit beeld aan haar op.

In 1932 stelde Guido Chigi Saracini een deel van het Palazzo Chigi- Saracini ter beschikking aan de Accademia Musicale Chigiana die hij had opgericht. De Academia, een internationaal centrum voor geavanceerde muzikale studies, erfde het gebouw na het overlijden van de graaf.
Vandaag de dag kan de academie zich erop beroemen dat het les heeft gegeven aan een aantal musici van internationaal niveau, zoals Claudio Abbado, Salvatore Accardo, Carlo Maria Giulini.

Map Palazzo Chigi Saracini | Grotere kaart weergeven

Muziekinstrumentenmuseum

Het paleis huisvest ook het Muziekinstrumentenmuseum, een opmerkelijke collectie waarvan de oorspronkelijke kern is gebaseerd op een groep snaarinstrumenten die tussen 1903 en 1915 door de gitaarbouwer Leandro Bisiach werden gemaakt in opdracht van de graaf en die vandaag nog steedst een belangrijk onderdeel van het museum vormen.

Hier wordt ook het uitzonderlijke klavecimbel bewaard dat in 1515 door Vincentius werd gebouwd - tot op heden het oudste instrument in zijn soort ter wereld - een cello van Antonio Stradivari, een altviool en een cello van Nicola Amati, een viool van Mattia Albani en een viool van Cammilli.

Buiten het gebouw van het museum bewaart de Accademia Chigiana nog meer historische instrumenten, waaronder de Bechstein piano die aan Liszt toebehoorde en niet minder dan twee orgels, waarvan het grootste de galerij van de Salone dei Concerti domineert.

Salone dei concerti

Palazzo Chigi Saracini, Accademia Chigiana, Sala da Concerto [5]

In de rococo muziekzaal van het palazzo, de Sala dei Concerti, wordt sinds 1923 een prestigieus winterseizoen van concerten gehouden. Het seizoen ontleent zijn naam aan het motto van de familie Chigi, Micat in Vertice.

Naast de masterclasses, en de al in 1923 opgerichte winterconcertreeks Micat in Vertice is de Academie ook synoniem met de Settimana Musicale Senese, een festival van een week dat tijdens de zomermaanden plaatsvindt binnen het uitgebreidere concertseizoen van het “Chigiana International Festival & Summer Academy”. Het festival dat in 1939 werd opgericht, heeft in de loop der decennia ook een aanzienlijke bijdrage geleverd aan de herontdekking van de muziek van Vivaldi. Musici onder de alumni waren onder andere Daniel Barenboim, Claudio Abbado, Esa-Pekka Salonen, Maurizio Pollini en Salvatore Accardo.

De Accademia Musicale Chigiana kreeg de status van Fondazione in 1961, toen het erfgenaam werd van het gehele landgoed van de graaf. Sinds de dood van de graaf in 1965 is de Accademia blijven bloeien, mede dankzij prestigieuze sponsors zoals de Monte dei Paschi di Siena Foundation en de Banca Monte dei Paschi di Siena.

Palazzo Chigi Saracini, sala da concerto, affreschi di Arturo Vigilardi,
Vittoria di Siena a Campaldino [3]

Nadat hij in 1932 de masterclasses oprichtte die de Accademia Musicale Chigiana wereldberoemd zouden maken, richtte de graaf in 1939 het festival Settimana Musicale Senese op, waarbij hij profiteerde van het waardevolle advies van Alfredo Casella, een van de bekendste Italiaanse pianovirtuozen van zijn generatie.
In 1923 had Casella met Gabriele d'Annunzio en Gian Francesco Malipiero een vereniging opgericht voor de bevordering van de verspreiding van moderne Italiaanse muziek. De herontdekking van Vivaldi's werken in de 20e eeuw is grotendeels te danken aan de inspanningen van Casella, die in 1939 de nu historische Vivaldiweek organiseerde, waarbij ook de dichter Ezra Pound betrokken was. Sindsdien zijn Vivaldi's composities weer populair en de opkomst van de authentieke uitvoeringspraktijk heeft deze evolutie nog versterkt.

Salone dei Concerti di Palazzo Chigi Saracini, Siena [1]

Alfredo Casella behoorde tot de generazione dell'ottanta. Deze 'generatie van '80' met naast Casella zelf, Malipiero, Respighi, Pizzetti en Alfano - allen componisten geboren rond 1880, concentreerde zich in hoofdzaak op het schrijven van instrumentale werken, meer dan de opera's waarin Puccini en zijn muzikale voorgangers zich hadden gespecialiseerd. Leden van deze generatie waren de dominante figuren in de Italiaanse muziek na Puccini's overlijden in 1924. Ze vonden hun evenknieën in de Italiaanse literatuur en schilderkunst. Casella, die in het bijzonder van beeldende kunst hield, verzamelde vele schilderijen en beeldhouwwerken.

Plaquette ter herdenking van de oprichting in 1939 van het festival Settimana Musicale Senese [5]

Collezione Chigi Saracini, de kunstverzameling

De collezione Chigi Saracini wordt nog steeds bewaard in de Academia. De collectie is vooral rijk aan Italiaanse meesters, vooral die van de Sienese School, zoals Sassetta, Il Sodoma, Beccafumi, Botticelli, Sano di Pietro, Rutilio Manetti, Francesco Vanni en twee heel mooie werken van Salvator Rosa, een van de minst conventionele kunstenaars van het 17e-eeuwse Italië.
Daarnaast is er ook een belangrijke collectie van majolica en porselein uit de zestiende tot de achttiende eeuw en ivoren en zilveren voorwerpen, naast de oorspronkelijke en rijkelijke meubilering.

De Accademia Chigiana bezit ook een enorme literaire en muzikale bibliotheek met ongeveer 70.000 banden, waarvan sommige bijzonder zeldzaam zijn.

Het museum is toegankelijk maar uitsluitend op vrijdag en zaterdag omwille van de educationele functie van de Accademia Musicale Chigiana.


Master of Tressa, Madonna con Bambino, angeli e santi. 1225-1250	Sassetta, Adorazione dei Magi (1433-1435; tempera, oro e argento su tavola, 31 x 36,4 cm	Salvator Rosa, Guerriero Collezione Chigi-Saracini, Palazzo Chigi-Saracini Siena

Sassetta, Vergine dolente (1433), Collezione Chigi Saracini, Siena	Sassetta, San Giovanni dolente (1433), Collezione Chigi Saracini	Sassetta, San Martino (1433), Siena, Collezione Chigi Saracini

Domenico Beccafumi, Giuditta	Il Sodoma, Allegoria dell'Amore Celeste	Salvator Rosa, Autoritratto in veste di guerriero

Palazzo Chigi-Saracini, un fiabesco Salone dei Concerti, affreschi di Arturo Vigilardi, Claudio Monteverdi	Palazzo Chigi-Saracini, un fiabesco Salone dei Concerti, affreschi di Arturo Vigilardi, Girolamo Frescobaldi	Palazzo Chigi-Saracini, un fiabesco Salone dei Concerti, affreschi di Arturo Vigilardi, Giovanni Pierluigi da Palestrina


Palazzo Chigi Saracini op Accademia Musicale Chigiana Fondazione MPS \| Arte e cultura \| www.fondazionemps.it \| Collezione d'Arte: www.mpsart.it Monte dei Paschi di Siena, de oudste bank ter wereld, vecht om te overleven \| www.demorgen.be Traveling in Tuscany \| Villa Chigi Saracini \| Treasures in southern Tuscany Bibliografia Luciano Bellosi, Collezione Chigi-Saracini - Sassetta e i pittori toscani tra XIII e XV secolo, a cura di Luciano Bellosi e Alessandro Angelini, Studio per edizioni scelte, Firenze 1986 Toscana. Guida d'Italia (Guida rossa), Touring Club Italiano, Milano 2003, p. 536 Pietro Rossi, Il palazzo Chigi-Saracini e l'opera di Arturo Viligiardi, Siena, Stab. arti Grafiche Lazzeri, 1928. Disegni di Arturo Viligiardi. [1] Foto © Rein Ergo. All rights reserved. [2] Foto di Lunna Campos, licenziato in base ai termini della licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo 2.0 Internazionale.CC BY 2.0, Link [3] Photo by Sailko, licensed under the Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported license [6] Fonte, Palazzo e Collezione Chigi-Saracini \| Guide artistique de la Province de Sienne.