Dit is de tweede scène van de frescocyclus in het Chiostro Grande van de Abdij van Monte Oliveto Maggiore in Asciano. De prachtige frescocyclus over het leven van Benedictus werd in niet minder dan 36 taferelen geschilderd doorLuca Signorelli (1495) en Antonio Bazzi (Il Sodoma, 1505).

Toen Benedictus 20 jaar oud was, ontvluchtte hij Rome en stopte met studeren. Links in beeld heeft Il Sodoma een landschap rond Rome geschilderd. We herkennen de Engelenburcht. Het landschap met de Tiber loopt rechts van het centrale tafereel door. Op de lisenen of geschilderde zuilen tussen de verschillende scenes schilderde Sodoma grotesken en medaillons in grisaille. Daarin wemelt het van bizarre dieren, insekten en fabelwezens.

De Naturalis Historia was bijzonder populair boek in Il Sodoma's tijd. Daarin besteed Plinius de Oudere, de beroemde Romeinse auteur die omkwam bij de uitbarsting van de Vesuvius in 79 o.t., veel aandacht aan vreemde en wonderbaarlijke wezens. Hij beschrijft uit hun proporties getrokken figuurtjes die benen missen, drie borsten of lange oren hebben, of zijn anderszins mismaakt of verwrongen zijn.
Het is ook niet ondenkbaar dat Il Sodoma vertrouwd was met de grotesken uit de Domus Aurea van keize Nero. De resten van de Domus Aurea bleven verborgen onder de resten van de Thermen van Trajanus tot het einde van de 15e eeuw. Toen ontdekten antiquaren de onderaardse ruimtes met de prachtige plafondschilderingen. Kunstenaars als Rafaël, Pinturicchio en Ghirlandaio lieten zich met touwen neerzakken in deze 'grotten' om de schilderingen te kopiëren. Zo werden deze grotesken een grote bron van inspiratie voor de renaissancekunst.
Op deze lisene schildert Il Sodoma vreemde insecten. Op het in grisaille geschilderde medaillon in het midden wordt een vrouw (een heks?) levend gekookt.