De abdij van Monte Oliveto Maggiore, een veertiende-eeuwse benedictijnerabdij is een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de Crete Senesi, een emblematische streek tussen Podere Santa Pia en Siena. De abdij ligt diep verscholen in een bosrijk dal onder Chiusure. De prachtige benedictijnerabdij dateert uit de 14de eeuw en wordt nog steeds door enkele monniken bewoond.
De pittoreske ligging van de abdij in het glooiende landschap ten zuidoosten van Siena maken deze abdij tot een verplichte stop voor wie de regio bezoekt. Rond de abdij is het aride landschap van een onwezenlijke schoonheid.
Maar de grootste attractie van de abdij zijn de unieke fresco’s die de Chiostro Grande (de grote kloostergang) sieren, een meesterwerk van Luca Signorelli en Il Sodoma (Giovanni Antonio Bazzi). De wanden zijn er beschilderd met 36 taferelen die het leven verbeelden van de heilige Benedictus van Nursia, stichter van de naar hem genoemde benedictijnerorde.

Er zijn acht fresco's van Luca Signorelli die hij schilderde in 1497-98. De resterende fresco's zijn van Il Sodoma en werden geschilderd vanaf 1505.
Eén fresco (Come Benedetto riceve li due giovanetti romani Mauro e Placido, op de zuidelijke muur) werd opnieuw geschilderd door Bartolomeo Neroni,  (ook bekend onder de bijnaam de il Riccio), de schoonzoon van Sodoma en een van zijn belangrijkste leerlingen. Dit is de twintigste scene.

Hoe Benedictus de twee Romeinse jongens Mauro en Placido ontvangt, en Mauro naar Frankrijk en Placido naar Sicilië stuurt

Misschien wel het meest bescheiden fresco in de Chiostro Grande. Het is het werk van il Riccio. We zien de heilige Benedictus aan de rechterkant en, naast hem de koning van Frankrijk, waarin Riccio zichzelf portretteerde. Rechts een inscriptie die herinnert aan het bezoek van Karel V in 1536.
In 1510 trouwde Il Sodoma met Beatrice Galli in Siena. Zij hadden samen een dochter Faustina, die later met Riccio in het huwelijk trad.