Duccio di Buoninsegna, De Madonna Rucellai, 1285, Galleria degli Uffizi, Firenze

Locaties

Het schilderij werd waarschijnlijk in 1286 geplaatst op het altaar in de kapel van de Laudesi in de Santa Maria Novella, de Florentijnse hoofdkerk van de dominicanen. Visueel sloot het enorme altaarstuk aan bij de oorspronkelijke muurschilderingen in de kapel die rond dezelfde tijd of kort ervoor waren gemaakt en waarvan naast het altaar en boven in de lunetten van de zijwanden nog fragmenten zichtbaar zijn. Deze muurschilderingen zijn in de loop der tijd toegeschreven aan Cimabue, aan kunstenaars uit diens omgeving of aan Duccio zelf.[4]

De kapel werd, samen met het altaarstuk, in 1335 verkocht aan de familie Bardi. In 1591 verhuisde de Madonna naar de grotere kapel van de familie Rucellai. Hieraan heeft het altaarstuk zijn bijnaam te danken. Sinds 1948 wordt het tentoongesteld in een zaal van de Uffizi, samen met de getroonde Madonna's van Cimabue (Maestà van Santa Trinità) en Giotto (Maestà van Ognissanti).

Reputatie & toeschrijving

Brogi — Firenze. Chiesa di S. M. Novella. La testa della Vergine. (Part.re). Cimabue. — particolare Madonna, [Duccio di Buoninsegna, Madonna con Bambino in trono e angeli (Madonna Rucellai), tavola, cm 450 × 290, Galleria degli Uffizi, Firenze] [8]

Uit een vermelding van 15 juli 1312 blijkt dat Duccio in Firenze op dat moment al in de vergetelheid raakte en werd overschaduwd door de jongere Giotto. De broederschap ontving toen een legaat dat deels besteed moest worden aan olie om twee lampen onafgebroken te laten branden, de ene voor het kruisbeeld van "de beroemde schilder Giotto di Bondone" en de andere "voor het grote paneel waarop de figuur van de Heilige Maagd Maria is geschilderd" – zonder de naam van de schilder.[4]

In de jaren erna raakte de naam van Cimabue verbonden met het altaarstuk. Dit werd in 1550 herhaald door Giorgio Vasari die zijn Vite opende met het levensverhaal van Cimabue en hem – vooral op basis van de Madonna Rucellai – als de voorloper van de renaissance afschilderde. Volgens Vasari liet Cimabue, die weliswaar nog op de Griekse (=Byzantijnse) manier werkte, met dit schilderij zien dat hij zich al enigszins een "moderne" werkwijze eigen had gemaakt. Dit zou meer dan drie eeuwen lang de algemeen geaccepteerde versie blijven.
In de catalogus van Brogi wordt het altaarstuk nog gecatalogiseerd als een werk van Cimabue (zie foto boven).

Frederic Leighton, Cimabues gevierde Madonna wordt in processie door de straten van Firenze gedragen

Nog in 1855 haalde de jonge Britse kunstschilder Frederic Leighton zijn inspiratie uit Vasari voor zijn Cimabues gevierde Madonna wordt in processie door de straten van Firenze gedragen. Pas in 1889 toonde de Oostenrijkse kunsthistoricus Franz Wickhoff aan dat Duccio de maker was, maar ook daarna zou het nog decennia duren voordat alle kunsthistorici overtuigd waren.

Frederick Leighton, Cimabues gevierde Madonna wordt in processie door de straten van Firenze gedragen,
1853-1855, Londen, National Gallery [7]

Leighton veel zorg aan bepaalde details van het schilderij dat hij in 1854 en 1855 in Rome schilderde. Tijdens een verblijf van twee maanden in Flirenze maakte hij tekeningen van modellen om de figuren meer authenticiteit te verlenen. De personages baserde hij losjes op het beroemde fresco's van Andrea di Bonaiuto in de Spaanse Kapel van Santa Maria Novella. Hij schilderde topografische uitzichten op de Porta di San Niccolo en de kerk van San Miniato al Monte die in de heuvels boven de stad liggn en hier boven de muur te zien zijn.

Hij liet het enorme en zware paneel losjes aan twee lichte fladderende linten voorover hangen, terwijl er negen massieve ijzeren ringen nodig waren om het in de kerk op zijn plaats te houden. De met tapijt gedrapeerde praalwagen wordt - schijnbaar moeiteloos - gedragen door zes goedgeklede dragers die Leighton op ingenieuze wijze identificeerde met schilders en beeldhouwers die actief waren in de tijd van Cimabue. Ze worden voorafgegaan door een prachtige maar streng uitziende bisschop, gevolgd door priester met een tonsuur en een beminnelijke groep jonge vrouwen en mannen die zingen en instrumenten bespelen. Achter die groep staat Karel van Anjou, hij berijdt een wit paard temidden van een groep patriciers. Helemaal rechts neemt Dante peinzend de festiviteiten in zich op en richt zijn blik op een met laurier gekroonde figuur die in een duizelingwekkend wit gekleed is en een jongeling bij de hand houdt. Deze figuren zijn Cimabue en zijn jonge leerling Giotto, van wie Vasari ons vertelt dat hij op het platteland werd ontdekt en zich als herder amuseerde door schapen op een stenen tablet te schetsen. Cimabue kreeg toestemming om de jongen te trainen, maar zag zichzelf overrompeld door zijn begaafde leerling [9].

Podere Santa Pia is een authentieke vakantiewoning met een privaat zwembad zwembad in de Toscaanse Maremma. ntieverblijf Santa Pia bestaat uit een huis en een appartement en biedt plaats aan maximaal 11 personen.
Het vakantiehuis bevindt zich 2,7 km buiten het centrum van Castiglioncello Bandini, vlakbij het natuurreservaat Poggio all'Olmo in de gemeente Cinigiano, in de buurt van Montalcino en de Monte Amiata.
Het huis heeft alles voor een geslaagde vakantie. In de keuken staat een oorspronkelijke Toscaanse open haard, ideaal voor culinaire verkenningen. Ook de met hout gestookte pizzaoven is beschikbaar voor onze gasten.
Gastronomisch genot verzekerd.
De charmes van dit authentieke en kunstzinnige vakantiehuis zijn talrijk. En dan is er nog de natuurlijke omgeving, de vergezichten waarin iedereen zich verliest. De rollende Toscaanse heuvels reiken tot aan de Tyrreense kust, en bij helder weer tot het eiland Montecristo en Corsica.

Traveling in Tuscany| Holiday homes in southern Tuscany | Podere Santa Pia

Dichtbij het huis ligt een uniek privaat zwembad (12 x 5 m). Het zwembad is zeer ecologisch. De waterbehandeling gebeurt met zoutelektrolyse en wordt door de eigenaars dagelijks gecontroleerd. Zoutelektrolyse maakt het water zacht en kristalhelder, er is geen geur van chloor en geen prikkende ogen...

Questo articolo è basato sull'articol Madonna Rucellai dell' enciclopedia Wikipedia ed è rilasciato sotto i termini della GNU Free Documentation License.